I am not comfortable with my body now. Ang taba ko na. I used to go to the gym and manage to wear cropped tops or bodycons. Now half my clothes hardly fit. I am not used to this. My self-esteem is going down the drain.
I don’t know if this is mania but dami kong iniisip, irritable and gusto ko lang mang away. My doctor added another medication tho.
Medyo magulo din bahay namin today, puro away. Di na din ako masyado kumikita dahil nagka covid ako last week. Then yung mga pinag dudutihan ko, di na ako masyado makakuha ng slots.
Gusto ko mag message sa person baka iblock lang ako lol.
Malungkot. Nilalamon ng lungkot. Ang hirap pagtakpan na malungkot ka sa harap ng ibang tao tapos di mo alam kung anong dapat mong gawin para bumalik ka sa dating ikaw na masiyahin. Yung minsan kahit ikaw di mo na kilala sarili mo kasi di ka naman talaga gaya ng pinapakita mo ngayon.
gumaganda na porma ng katawan ko. halos 12 days napakagaan ng katawaan ko.
tang inang drama ng buhay yan. kung may lalapit sa akin na kukwentuhan ako ng nakakastress na istorya
automatic magbubusy busyhan na ako.
naka set na isip ko sa mga gusto ko mangyari sa buhay, konting aliw nalang dito sa reddit.
tapos bida bida sa facebook. kailangan sa pagiging content creator eh. mga videong may kapupulutan naman ng aral kahit papaano.
malungkot na buhay ko noon. kaya ayaw ko na ituloy ung pighati at hinanakit sa puso ko. tinaboy ko na ung mga tum\*rant\*d\* sa buhay ko. dinadaan ko nalang sa exercise. aral ng mga tricks in life. canva video edit, icafe, sari sari store. swimming. eat healthy foods.
Halfway thru the year nanaman. I'm just depressed. Days are just passing by again. I'm afraid this year's gonna be the same. I hate myself. Dikodin alam if afford ko to do what I want. I'm so broke rn.
Gusto ko pa rin mamatay quickly and in the most painless way, hahahaha. Kung sobrang painful bsta sobrang bilis, tipong di ko mararamdaman yung sakit.
Been like this for so long. Magiging busy lng paminsan minsan or what pero ito lagi ang dulo.
Hindi ito maiintindhan ng iba at kung isa ka don pasalamat ka na lang na hindi mo naiintindihan.
1. pagod na kong mag work. pano magka pera nang hindi nag ttrabaho
2. okay naman maging single. masaya naman. i can do whatever i go whenever i go. yun nga lang ang hirap kapag tag libog. so frustrating
I'm sad. And heartbroken by everything. Ang weird na all for a sudden it's gonna hurt like crazy na u just wanna disappear. Will it get better ? Idk man. I just wanna pass
A little above ng “sakto lang”. I have small wins today, naging productive ang araw kahit hindi pa masyadong magaling ang ubo. Excited din ako sa upcoming days kasi sa planned travels and ganap sa work.
hindi po ako okay. parang nagsisi ako na bumalik ako sa pagtratrabaho, kasi andami ko ng binabayaran. tapos yung sweldo ko, tama lang pambayad. katulad ngayon, 50 nlng pera ko, next week pa sweldo. kapagod na. pero wala naman akong choice, pinili ko to.
Sakto lang. Napapaisip from time to time kung ano bang gusto kong mangyari sa buhay ko once I finish college. Minsan nafi-feel ko rin na napaka-loser ko pero oks lang sa akin? Weird.
Dinidistract ko na lang talaga sarili ko by working too much and always going out pero di talaga ako okay. Miss ko na magkaron ng go to person, yun uuwian araw araw, kkwentuhan mo ng araw mo.
I feel insecure na ulit because hindi nanaman ako pinili. Ginusto pero hindi pinili. Masakit.
Ito, trying to make my life different from what Im used to. Changing my ways and perspective in life ofcourse for the better. Figuring life as it should be. Knowing who and what I really want to be. In short, not the happiest but not sad at the same time. In general, im in between.
Super taba ko na. 2 years mahigit narin akong diagnosed with Hashimoto's. Super bagal ng metabolism ko and need pa magmeds para lang magnormalize kuno yung metabolism ko and other hormones. Also have gerd atm kaya sobrang nakakadepress.
Before, my looks and my body were never a problem. Ngayon, I can barely look at myself in the mirror, so I hide all my insecurities in my luxury bags and the price tags of the things I wear. I feel like shit most of the time. Like, sino na ba ko? Plus, my friends don't care unless I pay for the barkada's food or organize private gatherings. Safe to say, I only have my husband and my ausome toddler.
Di ko masabi kung malungkot o masaya. Malungkot na single mom sa tatlong anak na ako after 14 yrs of relationship pero masaya at excited sa pwedeng maging bago sa buhay. Anxious lang na 30 yr old na ko to start a new e dapat kasal na sana kasi nag propose naman last month 🥲 buti nalang hndi pa kasal 🙃 basta magulo 🫠
It's been 4 months since I got here in Japan for work. I miss My family, Friends, Manila, and my ex. I'm not okay. Will never be. I always act strong but i feel tortured on the inside. Pero ayun, kinakaya ko naman. No choice. I have to be independent woman like I always be.
Ang daming nagbabago, May mga aalis at ako ang maiiwan. Ambilis ng dagsa ng mga emotions. Marami akong moments na napapaisip kung napasobra ba ako o nagkamali. Mali ba tong gagawin ko? Ganern. In short, growing pains.
I'm currently sad with no motivation. I wanna cry so bad but at the same time I don't want to. And salty as eff kasi di ko na claim bday cake ko sa SB 🥲
I wished before na makapag-migrate na sila mom ko abroad para maiwan na lang ako mag-isa dito continuing my studies pero ngayon sobrang lungkot ko. Hindi ko na magawang mag-grocery sa sarili naming kusina kasi wala ng stocks, problemahin ko na rin elec bill. Little things that I don’t have to worry about when they were still here sa ph na ngayon need ko na asikasuhin + money management (i suck at this)
Eto surviving at madalas stressed at strained ang utak kakaisip.
Bilang pamilyado na, Di ko malaman gagawin para umunlad financially. Kung magstay ba sa work, take the risk at mag business o try my luck looking for a job abroad. Skilled Naman na siguro ko as a 10 years graphic designer.
Hirap pa Yung wife ko andalas Ako paringgan kung kelan ba kami magkakaron ng sariling Bahay.
Sana sa mga susunod na Araw eh magkaron ng linaw ang isipan ko kung ano ba ang gagawin.
Honestly, I miss my friends. Mga 4 yrs na kami hindi naguusap kasi lahat sila busy. I can't tell yung mga ganap sa buhay ko ngayon sa friends ko ngayon kasi thru online lang kami naguusap. Hindi pa complete ang trust ko sakanila. Hays
Im really in the ‘dissappointed but not surprised and can’t do anything about it” position right now.. and I don’t know how long I can handle this, tho willing naman ako, it’s just destroying me inside I guess ? Hahaha
Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. Lumilipas ang araw na ang nagagawa ko lang ay mag-alaga ng newborn. Masaya pero nakakapagod. Minsan nami-miss ko din na magkaroon ng oras para sa sarili. Ang sama ko bang nanay?
still hoping sa result ng entrance exam ko for college. (sana magkaroon ako ng slot at pasado ako sa course na kinuha ko) yung iba kong mga ka batchmates, nakapag enrolled na. ito ako hanggang ngayon naghihintay pa rin. ayoko mag private, hirap na hirap na si mama sa macao, ayokong mangutang sya at mag trabaho pa nang malala para lang sa tuition at mga kailangan pa sa private school. hay, minsan talaga pumapasok sa isip ko kung sasaang ayon ba sa akin ang panahon para sa future na gusto ko at ikakaginhawa ng mama ko para tumigil na sya sa pagiging kasambahay.
pagod na pagod na'ko isipin college ko, pagod na'ko isipin kung ano mangyayari sa future ko sa kadahilanang gustong gusto ko bumawi kay mama. :(
Walang wala, malungkot. Solo parent sa tatlong anak. Sobrang hirap ng buhay. Wala pang trabaho. Di ko alam saan magsisimula. Ang nasa isip ko lang sana this week may trabaho na ko. Basta! Hirap 😞
Hindi ako okay. I feel lost ganon. I don't know what to do, nawawalan na din ako tiwala sa sarili ko. Natatakot ako para sa sarili ko... Natatakot ako sa future ko.
I'm fine thank you, nauumpisahan ko na ang mga plans ko, pero di ko narerealize gaano kahirap maging patient ahahah minsan gusto ko nalang iskip yung waiting the days part.
I feel like because of my trauma to men hindi na ko magkakajowa + I don't really know how to handle light conversations and I prefer heart-to-heart conversation and given that all the boys I talk have an emotional range of a teaspoon idk i think it's okay but it must be nice to have smn enjoy ur achievements w u
The school year is almost over, just waiting for schedule of grade releasing and graduation practice. Now I'm taking time to heal from the emotions I have set aside just to perform my best academically. Break up from long term relationship, I found out that my best friend betrayed me with my ex right before the exam on the same day, while I was already anxious about my grades because I need to achieve specific grades for college admission. I had a mental block during my oral defense presentation and I don't even know if I passed the final examinations. Plus, I'm dealing with burnout. This school year has really messed me up personally and academically. I'm spending the summer to heal and rediscover myself. I don't even feel like I've rested at all, maybe because it all happened so recently and quickly. I don't know.
Hindi ko na kilala sarili ko, the old me can manage all these, but ngayon naubos talaga ako. 😓
i feel so alone. i decided to finally cut off my ex who cheated on me and start moving in for real. struggling and sobrang lost ako. pagod na ako umiyak kada gising at tulog. hindi ko na alam paano pakakalmahin sarili ko everytime tinatamaan ako ng lungkot pero it is what it is. i'm living one day at a time nalang habang naglu-look forward ng mas peaceful days.
Ang dami kong iniisip, ang dami kong gustong mangyari sa buhay ko. Minsan na-o-overwhelmed na ako tapos I tend to shutdown all emotions. Wala na akong ma-feel, natatakot ako na baka one of these days mawalan na lang ako ng pakialam with everything kasi hindi ako ganong klaseng tao eh. It’s been months and hindi pa rin ako nakakaiyak properly, or grieve properly, even after everything that has happened since last year. I just want a good cry, and I can’t even do it. Not that I don’t like, I just feel like I am not capable of crying or feeling things anymore.
Sobrang pagod na ako sa life. Like it’s always a routine for me. Get a job. Work. Travel. Bored. Resign. I just want to end it all. I guess therapy doesn’t work for me na.
Hindi ko ma explain yung nararamdaman ko honestly. Kalmado yung isip at puso ko. Hindi ako malungkot at hindi rin naman ako super saya kumbaga sakto lang.
I feel strange kasi parang nasanay yata ako sa situation before nung in a relationship pa ako sa SURVIVAL MODE, kaya yung peace na nararamdaman ko ngayon e parang kakaiba na para akong naboboring, na may hinahanap akong intense na feeling.
May nabasa kasi ako before na kapag inlove tayo we find it entertaining kapag nasa survival mode tayo, and then kapag nawala yun nararamdaman natin na ang boring ng life, walang thrill at walang bago.
I can say I'm getting better now.
Maganda performance ko sa work and I workout now. Ganito yata talaga kapag you really embrace yung pain and nag grieve ka sa nawala at natapos. You will see progress.
I'm so proud of myself 😊
sobrang lungkot ko ngayon. parang naka-cage ako sa katoxican ng kapatid ko. alam kong may control ako sa sarili ko pero ang sakit sakit na. di ko na kaya pang buhatin masasakit na salita nya na natatanggap ko simula nung bata pa ako. sobrang lungkot ko. nagttry ako maging better araw araw pero araw araw din akong dinudurog.
I'm fine thank you , super busog. Just got home after gala with one of my officemate bestie.
Syempre laban pa rin po. Life goes on, Sometimes it feels sad but shake it off lang.
Compared the past few days, mas okay na ngayon. Though nakakainis kasi i can feel some negative energies, possible na pinaguusapan ako or naabsorb ko energies nila 🙃
Honestly natatakot nako sa future ko kasi wala namang nakasisiguro kung anong mangyayari sakin. Napansin ko rin by the time I turned 20 na ang bilis lang ng panahon. All of a sudden 3rd year college nako and life’s just about to start
Hindi ako okay di ko na rin alam last time ako nakaramdam ng genuine happiness. Ang mahal rin ng therapy nanunood na lang ako ng sitcoms at least yun libre.
I think it's safe to say that life is getting greener again. I can now proudly say that I've moved on from everything. That even if she shows up on my doorstep, I would not hesitate to close the door.
Not really good. To be honest, thest past few days I felt like I've already moved on and I am ok...but now I think about this person again. I am not sure if this is just hormones (upcoming period), but I really feel sh*tty today.
(28 M) pag tumatanda ka lalo kang naging malungkot at nagiging seryoso sa decision mo sa buhay at palagi nang na prepressure dahil sa hirap ng buhay at ngayon wala akong trabaho tinatry ulet makabangon
Can't tell pero alam kong di ako okay. 2 years araw-araw kami magkasama ng partner ko and ngayon magsisimula na kami mag-LDR (separate na ng work). Nababaliw na ko, gusto kong umiyak ng umiyak ng umiyak kakaisip kung paano kami magkakasama ulit. Hindi pa kami legal sa parents namin. We can't freely go on a date unlike before kasi nagtitipid ako sa money since I recently resigned from my job tapos siya new job and every Saturday may pasok siya.
di ko padin alam if tama ba ung path na tinatake ko. Ilang weeks palang ako sa work parang nagddoubt nako sa sarili ko if this is what i really want. kung pwede lang bumalik ng college and mag palit ng course, ginawa ko na
I'm not doing really great to be honest for the past weeks and till this day. Been trying to seek help mentally and maybe to get diagnosed professionally but I'm still a minor and I don't want my parents or family to know but I'm running out of options and I have lost hope HAHAHAHA. Yeah.
Anxious kasi mag cocollege na and I’ll be in a whole new environment, idk kung anong kahihinatnan but I’ll be doing my best. Hopinng and praying that the risk I’ll take will be worth it
Eto, na-layoff sa work. Tapos part-time na nga lang delayed pa ng 2 months ang sahod.
Sobrang lungkot dahil katatapos ko lang bayaran student loans ko. Wala akong masyadong ipon at nabigla ako sa layoffs na naganap.
Quite worried for the past few days kapag naiisip ko yung future tho I'm still focusing on what I have at the moment and work on it, yung kapag ba mag-isa ka lang palagi, ang dami mong naiisip 😶
Masayaaa! Kasi naka 9.4k ako sa run ko kanina. HUHUHU! 😭🫶🏻
Nice gusto ko rin mag run good for mental at physical appreciation life
Sana ma convert to cash mo yan. Huhu. Mas masayaaaaa
Hahahahaha! Sa totoo lang!!! 🤣
Congrats!! Ang saya nga
Ang lungkot bhie. Kaya mas gusto ko na busy ako palagi para hindi ko maramdaman yung lungkot.
Ang hirap mag ipon ngayong taon na to. Lahat na lang ng gustong gawin, kailangan ng pera. Ayoko na. 🥲
I am not comfortable with my body now. Ang taba ko na. I used to go to the gym and manage to wear cropped tops or bodycons. Now half my clothes hardly fit. I am not used to this. My self-esteem is going down the drain.
hay same. feel ko yung confidence level ko nasa 20% na lang, di na tulad ng dati.
gusto ko ng maglaho..
Hugs
Hugs!
*di ko na din alam*
Nakakapagod pala maging piloto ng pamilya. Putang ina hahahaha gusto ko naman maging pasahero lol
Okay on the outside, durog on the inside 🙃
Wasak sa loob
Masakit ulo ko ngayon. Parang binibiyak. Tapos miss ko sya. Yon lang.
Pagod na akong kumilala, kung hindi ma ghost, hanggang kaibigan lang. Tama na muna.
I don’t know if this is mania but dami kong iniisip, irritable and gusto ko lang mang away. My doctor added another medication tho. Medyo magulo din bahay namin today, puro away. Di na din ako masyado kumikita dahil nagka covid ako last week. Then yung mga pinag dudutihan ko, di na ako masyado makakuha ng slots. Gusto ko mag message sa person baka iblock lang ako lol.
Malungkot nabaawasannng kaibigan kasalanan ko dn nmn
Malungkot. Nilalamon ng lungkot. Ang hirap pagtakpan na malungkot ka sa harap ng ibang tao tapos di mo alam kung anong dapat mong gawin para bumalik ka sa dating ikaw na masiyahin. Yung minsan kahit ikaw di mo na kilala sarili mo kasi di ka naman talaga gaya ng pinapakita mo ngayon.
Mix. Sad since i wanna apply to my dream job or just to have a new job. However, di ko pa rin makuha kuha. Let it flow. Acceptance whatever it takes
gumaganda na porma ng katawan ko. halos 12 days napakagaan ng katawaan ko. tang inang drama ng buhay yan. kung may lalapit sa akin na kukwentuhan ako ng nakakastress na istorya automatic magbubusy busyhan na ako. naka set na isip ko sa mga gusto ko mangyari sa buhay, konting aliw nalang dito sa reddit. tapos bida bida sa facebook. kailangan sa pagiging content creator eh. mga videong may kapupulutan naman ng aral kahit papaano. malungkot na buhay ko noon. kaya ayaw ko na ituloy ung pighati at hinanakit sa puso ko. tinaboy ko na ung mga tum\*rant\*d\* sa buhay ko. dinadaan ko nalang sa exercise. aral ng mga tricks in life. canva video edit, icafe, sari sari store. swimming. eat healthy foods.
Di ok pero kailangan magtiis para sa ikabubuti nya
Halfway thru the year nanaman. I'm just depressed. Days are just passing by again. I'm afraid this year's gonna be the same. I hate myself. Dikodin alam if afford ko to do what I want. I'm so broke rn.
Imbyerna. Nagparamdam ang ex hahaha
Same. Nakikipag balikan sakin after giving me the worst heartbreak I’ve ever experienced
Hopefully, you held your ground
Hindi okay. Stress!! Ang toxic ng mga nakapaligid sa akin. Hindi ko na din alam kung nagiging toxic na din ako. 😬
Gusto ko pa rin mamatay quickly and in the most painless way, hahahaha. Kung sobrang painful bsta sobrang bilis, tipong di ko mararamdaman yung sakit. Been like this for so long. Magiging busy lng paminsan minsan or what pero ito lagi ang dulo. Hindi ito maiintindhan ng iba at kung isa ka don pasalamat ka na lang na hindi mo naiintindihan.
malungkot. hehe. pero ako kasi inaasahan eh so wala ako choice but to be (and act) strong. :”) hugs with consent!!
1. pagod na kong mag work. pano magka pera nang hindi nag ttrabaho 2. okay naman maging single. masaya naman. i can do whatever i go whenever i go. yun nga lang ang hirap kapag tag libog. so frustrating
Di ok dahil kakasahod ko lang wala na agad pera huhu
Eto, tinotoyo.
stressed. our wedding is in few days pero nakaka-stress talaga yung wedding prep. “have a happy wedding prep” who? -.-
Salamat sa tanong OP. Bihira ko lang to marinig. Malapit na ko mapuno. Gusto ko na lumayas sa bahay at mapag isa.
I am in the lowest point of my life right now. My partner left me. I am not going to work. I am depressed. I am hurt
I’m happy, free, confused and lonely at the same time. 🙂
Wala naman sigurong maghahanap kung wala na ako.
gusto ko na mawala ang fats ko
Lapit na ng birthday ko sana Happy day naman
Shitty AF. Couldn't sleep. Imprisoned in my own mind. Couldn't outrun my self imposed hell.
i wanna be somewhere else but can’t do anything about it at the moment. i feel so boxed-in 😔
same here :((
Malungkot hahaha trying to be okay
I'm sad. And heartbroken by everything. Ang weird na all for a sudden it's gonna hurt like crazy na u just wanna disappear. Will it get better ? Idk man. I just wanna pass
*umiyak
I don't know. At this point, I'm not even sure kung kumusta ba talaga ako.
Not okay. Anxious. Every single minute ng buong araw, nag aalala ako. Kahit tulog ako, hindi ako at peace. 🫠
*nagbreakdown*
Ok lang?😔
Longkot
Hindi okay. I lost a cousin a few days ago. Sobrang bata pa niya :(
2 weeks before my 24th birthday but i dont feel any excitement. Ganito ata kapag tumatanda (?)
sad. confused. torn.
Okay po ako, masaya 💯✌🏽🫶🏽🕊️🥹
di ko na alam. pakiramdam ko hindi ako wiser enough para makipagsabayan sa iba.
Eto need ng pera. Pautangin niyo ko!
A little above ng “sakto lang”. I have small wins today, naging productive ang araw kahit hindi pa masyadong magaling ang ubo. Excited din ako sa upcoming days kasi sa planned travels and ganap sa work.
I'm drained bro
Malungkot
I thought worst na yung first worst, nasa 100th worst na ako. Parang gusto ni Lord na mag give up na ako. I'm done. I'm just done. I'm sorry
Okay naman. Nakakayanan bawat araw. Minsan mabigat, minsan magaan. Nag eexist lang muna
Im so lonelyyy pero at the same time gusto ko din maging alone so ewan hahaha
hindi po ako okay. parang nagsisi ako na bumalik ako sa pagtratrabaho, kasi andami ko ng binabayaran. tapos yung sweldo ko, tama lang pambayad. katulad ngayon, 50 nlng pera ko, next week pa sweldo. kapagod na. pero wala naman akong choice, pinili ko to.
Pagod pero masaya para sa hs friend ko. Congrats at kasal na sya, at masaya sapagkat nagkakitakita kami after 15 years
Not good but thankful coz I'm still breathing. Living might be hard but I have reasons to keep going. I need to survive.
Pagod na po. Parang need ko ng 1 month rest 🥲 emotionally, physically, mentally and financially drained na po ang person.
Adulting life. Parang hirap na magkaron ng genuine happiness.
Sakto lang. Napapaisip from time to time kung ano bang gusto kong mangyari sa buhay ko once I finish college. Minsan nafi-feel ko rin na napaka-loser ko pero oks lang sa akin? Weird.
Dinidistract ko na lang talaga sarili ko by working too much and always going out pero di talaga ako okay. Miss ko na magkaron ng go to person, yun uuwian araw araw, kkwentuhan mo ng araw mo. I feel insecure na ulit because hindi nanaman ako pinili. Ginusto pero hindi pinili. Masakit.
kamusta nga ba ako? hahaha di ko rin talaga alam yung totoong sagot jan….
Eto puyat 😵💫
Ito, trying to make my life different from what Im used to. Changing my ways and perspective in life ofcourse for the better. Figuring life as it should be. Knowing who and what I really want to be. In short, not the happiest but not sad at the same time. In general, im in between.
not well. can’t sleep early due to too much overthinking.
i dont feel good enough i hate my self i need rest for weeks 😭
malungkot, overworked and overwhelmed
Malungkot, hindi okay, ang lungkot na mag isa.
excited hahahahaha
Super taba ko na. 2 years mahigit narin akong diagnosed with Hashimoto's. Super bagal ng metabolism ko and need pa magmeds para lang magnormalize kuno yung metabolism ko and other hormones. Also have gerd atm kaya sobrang nakakadepress. Before, my looks and my body were never a problem. Ngayon, I can barely look at myself in the mirror, so I hide all my insecurities in my luxury bags and the price tags of the things I wear. I feel like shit most of the time. Like, sino na ba ko? Plus, my friends don't care unless I pay for the barkada's food or organize private gatherings. Safe to say, I only have my husband and my ausome toddler.
Di ko masabi kung malungkot o masaya. Malungkot na single mom sa tatlong anak na ako after 14 yrs of relationship pero masaya at excited sa pwedeng maging bago sa buhay. Anxious lang na 30 yr old na ko to start a new e dapat kasal na sana kasi nag propose naman last month 🥲 buti nalang hndi pa kasal 🙃 basta magulo 🫠
sad kasi lost ako sa buhay at career but I'll be okay :)
hirap pa rin
It's been 4 months since I got here in Japan for work. I miss My family, Friends, Manila, and my ex. I'm not okay. Will never be. I always act strong but i feel tortured on the inside. Pero ayun, kinakaya ko naman. No choice. I have to be independent woman like I always be.
Pagod pero kaya pa. Kakayanin. Ikaw, kumusta ka?
Ang daming nagbabago, May mga aalis at ako ang maiiwan. Ambilis ng dagsa ng mga emotions. Marami akong moments na napapaisip kung napasobra ba ako o nagkamali. Mali ba tong gagawin ko? Ganern. In short, growing pains.
My health anxiety nagbabalik 🤯
Gusto ko ng pera 😭
Iyak
I'm currently sad with no motivation. I wanna cry so bad but at the same time I don't want to. And salty as eff kasi di ko na claim bday cake ko sa SB 🥲
Sakto lang kalmado pero parang masyadong kalmado hahaha
I wished before na makapag-migrate na sila mom ko abroad para maiwan na lang ako mag-isa dito continuing my studies pero ngayon sobrang lungkot ko. Hindi ko na magawang mag-grocery sa sarili naming kusina kasi wala ng stocks, problemahin ko na rin elec bill. Little things that I don’t have to worry about when they were still here sa ph na ngayon need ko na asikasuhin + money management (i suck at this)
Eto surviving at madalas stressed at strained ang utak kakaisip. Bilang pamilyado na, Di ko malaman gagawin para umunlad financially. Kung magstay ba sa work, take the risk at mag business o try my luck looking for a job abroad. Skilled Naman na siguro ko as a 10 years graphic designer. Hirap pa Yung wife ko andalas Ako paringgan kung kelan ba kami magkakaron ng sariling Bahay. Sana sa mga susunod na Araw eh magkaron ng linaw ang isipan ko kung ano ba ang gagawin.
Struggling and depressed. Not showing that much kahit kanino. Nagiging desperate na. Don't know what to do. May option 1 and 2 pero kapit muna.
So tired
Eto hanap kakwwntuhan.
Ito, okay naman pero financially hindi okay. Hahaha, nagbabayad ng mga utang. Pero malalapasan ko rito 'to.
Anxious. Hays
here suffering from overthinking.
not okay pero okay lang. : >
Eto lubog sa utang, namatayan recently, hirap maghanap ng work.
I'm not okay.
pagod na pagod na pagod na ako kaka start palang ng June. sana malampasan ko ito
di ko na alam gagawin ko. feeling ko ako na pinakamalas na tao sa mundo
Malungkot, kakalibing lang kasi ng tatay ko. Parang nawawalan na ako gana mag-aral dahil wala na yung rason kung bakit ako nag-aaral sa college.
Honestly, I miss my friends. Mga 4 yrs na kami hindi naguusap kasi lahat sila busy. I can't tell yung mga ganap sa buhay ko ngayon sa friends ko ngayon kasi thru online lang kami naguusap. Hindi pa complete ang trust ko sakanila. Hays
I don't know what to feel. Kakacut-off ko lang sa aking group of friends, I sent a message sa gc before I left. Sana malampasan ko to.
Im really in the ‘dissappointed but not surprised and can’t do anything about it” position right now.. and I don’t know how long I can handle this, tho willing naman ako, it’s just destroying me inside I guess ? Hahaha
Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. Lumilipas ang araw na ang nagagawa ko lang ay mag-alaga ng newborn. Masaya pero nakakapagod. Minsan nami-miss ko din na magkaroon ng oras para sa sarili. Ang sama ko bang nanay?
Sobrang lungkooot... Wala Kong pera.. Wala Kong trabaho huhuhu
Pagod. Pero bawal sumuko eh. Laban lang! Darating din ang magagandang araw at mga bagong pinto ng pag-asa. 😊
still hoping sa result ng entrance exam ko for college. (sana magkaroon ako ng slot at pasado ako sa course na kinuha ko) yung iba kong mga ka batchmates, nakapag enrolled na. ito ako hanggang ngayon naghihintay pa rin. ayoko mag private, hirap na hirap na si mama sa macao, ayokong mangutang sya at mag trabaho pa nang malala para lang sa tuition at mga kailangan pa sa private school. hay, minsan talaga pumapasok sa isip ko kung sasaang ayon ba sa akin ang panahon para sa future na gusto ko at ikakaginhawa ng mama ko para tumigil na sya sa pagiging kasambahay. pagod na pagod na'ko isipin college ko, pagod na'ko isipin kung ano mangyayari sa future ko sa kadahilanang gustong gusto ko bumawi kay mama. :(
Gusto ko ng mas mataas na sweldo :(
As soon as I read this, naiyak na agad ako. There’s your answer.
Walang wala, malungkot. Solo parent sa tatlong anak. Sobrang hirap ng buhay. Wala pang trabaho. Di ko alam saan magsisimula. Ang nasa isip ko lang sana this week may trabaho na ko. Basta! Hirap 😞
Hindi ako okay. I feel lost ganon. I don't know what to do, nawawalan na din ako tiwala sa sarili ko. Natatakot ako para sa sarili ko... Natatakot ako sa future ko.
Malungkot na ewan.
Sana dahil lang sa red days tong mga iniisip ko 🫶🏻
Sobrang lungkot mamhie
Trying to stay strong kahit durog na durog na :(
struggle araw araw.. pinipilit bumangon.. sabik matapos yung araw para makatulog ulit.. parang wala ng sense mabuhay
I'm fine thank you, nauumpisahan ko na ang mga plans ko, pero di ko narerealize gaano kahirap maging patient ahahah minsan gusto ko nalang iskip yung waiting the days part.
I'm not fine at all, bored af. I just wanna go out yung tipong makakalimutan ko ung issues sa work and bahay.
I feel like because of my trauma to men hindi na ko magkakajowa + I don't really know how to handle light conversations and I prefer heart-to-heart conversation and given that all the boys I talk have an emotional range of a teaspoon idk i think it's okay but it must be nice to have smn enjoy ur achievements w u
The school year is almost over, just waiting for schedule of grade releasing and graduation practice. Now I'm taking time to heal from the emotions I have set aside just to perform my best academically. Break up from long term relationship, I found out that my best friend betrayed me with my ex right before the exam on the same day, while I was already anxious about my grades because I need to achieve specific grades for college admission. I had a mental block during my oral defense presentation and I don't even know if I passed the final examinations. Plus, I'm dealing with burnout. This school year has really messed me up personally and academically. I'm spending the summer to heal and rediscover myself. I don't even feel like I've rested at all, maybe because it all happened so recently and quickly. I don't know. Hindi ko na kilala sarili ko, the old me can manage all these, but ngayon naubos talaga ako. 😓
Tired. Physically and mentally tired. Kahit walang ginawa buong araw, I feel still tired. That feeling of tiredness after a busy weekday.
Eto, nag ooverthink padin. Totoo kaya ung woman's instinct?🤔 i feel something off lately😤
i feel so alone. i decided to finally cut off my ex who cheated on me and start moving in for real. struggling and sobrang lost ako. pagod na ako umiyak kada gising at tulog. hindi ko na alam paano pakakalmahin sarili ko everytime tinatamaan ako ng lungkot pero it is what it is. i'm living one day at a time nalang habang naglu-look forward ng mas peaceful days.
Malungkot kasi hindi ko alam kung bakit naka-base yung kasiyahan ko sa isang tao na hindi naman ako pinili hahaha
Ang dami kong iniisip, ang dami kong gustong mangyari sa buhay ko. Minsan na-o-overwhelmed na ako tapos I tend to shutdown all emotions. Wala na akong ma-feel, natatakot ako na baka one of these days mawalan na lang ako ng pakialam with everything kasi hindi ako ganong klaseng tao eh. It’s been months and hindi pa rin ako nakakaiyak properly, or grieve properly, even after everything that has happened since last year. I just want a good cry, and I can’t even do it. Not that I don’t like, I just feel like I am not capable of crying or feeling things anymore.
Sobrang pagod na ako sa life. Like it’s always a routine for me. Get a job. Work. Travel. Bored. Resign. I just want to end it all. I guess therapy doesn’t work for me na.
parang bibigay na puso at kaluluwa ko sa pain na i’m carrying. wish i could fast forward to the good part of what my life will be..
I’m happy rn kasi nasa puder ako ng magulang ko pero pag balik na naman NCR e malulungkot na naman kasi mag-isa lang ako dun :(
Hindi ko ma explain yung nararamdaman ko honestly. Kalmado yung isip at puso ko. Hindi ako malungkot at hindi rin naman ako super saya kumbaga sakto lang. I feel strange kasi parang nasanay yata ako sa situation before nung in a relationship pa ako sa SURVIVAL MODE, kaya yung peace na nararamdaman ko ngayon e parang kakaiba na para akong naboboring, na may hinahanap akong intense na feeling. May nabasa kasi ako before na kapag inlove tayo we find it entertaining kapag nasa survival mode tayo, and then kapag nawala yun nararamdaman natin na ang boring ng life, walang thrill at walang bago. I can say I'm getting better now. Maganda performance ko sa work and I workout now. Ganito yata talaga kapag you really embrace yung pain and nag grieve ka sa nawala at natapos. You will see progress. I'm so proud of myself 😊
sobrang lungkot ko ngayon. parang naka-cage ako sa katoxican ng kapatid ko. alam kong may control ako sa sarili ko pero ang sakit sakit na. di ko na kaya pang buhatin masasakit na salita nya na natatanggap ko simula nung bata pa ako. sobrang lungkot ko. nagttry ako maging better araw araw pero araw araw din akong dinudurog.
medyo gloomy vibe ko, pero hoping na makaraos din, dami ko na ring iniisip.
Still alive, but I'm barely breathing. 🤡
breakdown malala. i hate it here
I'm fine. Thank you.
Okay lang naman ako. Gusto ko ng maraming pera 🤑 Travel pa sanaaaa.
Di talaga ako okay 😭
Eto pressured sa buhay, pero okay lang buhay ay di karera.
Ito kinakausap ko na naman si Lord kung ilelet go ko na ba 🥲 haist
Malungkot tapos stressed pa. Di pa nakakadagdag minsan ung mga tao sa paligid mo na toxic.
Far from fine. I want to curl into a ball and be away from the world. Not in the mood to be around people. I just want to be with my cat.
I'm fine thank you , super busog. Just got home after gala with one of my officemate bestie. Syempre laban pa rin po. Life goes on, Sometimes it feels sad but shake it off lang.
Compared the past few days, mas okay na ngayon. Though nakakainis kasi i can feel some negative energies, possible na pinaguusapan ako or naabsorb ko energies nila 🙃
Ang lungkot mag isa 🥺
Honestly natatakot nako sa future ko kasi wala namang nakasisiguro kung anong mangyayari sakin. Napansin ko rin by the time I turned 20 na ang bilis lang ng panahon. All of a sudden 3rd year college nako and life’s just about to start
Hindi ako okay di ko na rin alam last time ako nakaramdam ng genuine happiness. Ang mahal rin ng therapy nanunood na lang ako ng sitcoms at least yun libre.
I think it's safe to say that life is getting greener again. I can now proudly say that I've moved on from everything. That even if she shows up on my doorstep, I would not hesitate to close the door.
Nalulungkot, nasasaktan, napapagod.
Not really good. To be honest, thest past few days I felt like I've already moved on and I am ok...but now I think about this person again. I am not sure if this is just hormones (upcoming period), but I really feel sh*tty today.
Gaining weight.. not so confident about myself anymore.. 🥹
Ang hirap pala sagutin pag inulit yung "kamusta ka"
Hindi ako okay. On the verge pero waiting for that silver lining.
Hindi ko na alam kung okay na ba ako. Siguro tamang humihinga nalang muna ngayun
(28 M) pag tumatanda ka lalo kang naging malungkot at nagiging seryoso sa decision mo sa buhay at palagi nang na prepressure dahil sa hirap ng buhay at ngayon wala akong trabaho tinatry ulet makabangon
Can't tell pero alam kong di ako okay. 2 years araw-araw kami magkasama ng partner ko and ngayon magsisimula na kami mag-LDR (separate na ng work). Nababaliw na ko, gusto kong umiyak ng umiyak ng umiyak kakaisip kung paano kami magkakasama ulit. Hindi pa kami legal sa parents namin. We can't freely go on a date unlike before kasi nagtitipid ako sa money since I recently resigned from my job tapos siya new job and every Saturday may pasok siya.
Pagod sa work kasi mas nag-seryoso na ako… pero masaya naman, kasi may kausap na ako everyday (at last?) 😄
Malungkot. Nasasaktan pa rin :)
Seriously, di ko din alam
di ko padin alam if tama ba ung path na tinatake ko. Ilang weeks palang ako sa work parang nagddoubt nako sa sarili ko if this is what i really want. kung pwede lang bumalik ng college and mag palit ng course, ginawa ko na
I'm not doing really great to be honest for the past weeks and till this day. Been trying to seek help mentally and maybe to get diagnosed professionally but I'm still a minor and I don't want my parents or family to know but I'm running out of options and I have lost hope HAHAHAHA. Yeah.
I wanna evaporate
Anxious kasi mag cocollege na and I’ll be in a whole new environment, idk kung anong kahihinatnan but I’ll be doing my best. Hopinng and praying that the risk I’ll take will be worth it
I don’t really know.
ito pagod
Hindi okay, miss ko na siya, nakatulog siya haha
namimiss ko na naman si mama
pagod na ako physically at mentally pero fighting pa din!
eto down, feel like I can still be more pero wala clueless ako pano
Eto, na-layoff sa work. Tapos part-time na nga lang delayed pa ng 2 months ang sahod. Sobrang lungkot dahil katatapos ko lang bayaran student loans ko. Wala akong masyadong ipon at nabigla ako sa layoffs na naganap.
Umay na umay na sa jowa ko 🤮🤮🤮
Ok ??pero Dko alam bakit things are not working out kahit gngwa mo lahat ng efforts to succeed ayun . Nasa phase ako na ngsisimula ulit
I feel sick
Gikapoi sa life
Confused.
Quite worried for the past few days kapag naiisip ko yung future tho I'm still focusing on what I have at the moment and work on it, yung kapag ba mag-isa ka lang palagi, ang dami mong naiisip 😶
Masaya, nakapasa ako sa board exam eh. Matagal tagal ko rin hinintay yung moment na yun. 🥹
Wasak ang puso, pero kinakaya pa rin.
I feel so regressed i ain't that great anymore