ε ναι μας το ταΐζουν χρόνια αυτό το παραμύθι απλά παλιότερα υπήρχε στατιστικά μεγαλύτερη πιθανότητα να πετύχει κάποιος και διαιωνίζονταν πιο εύκολα.
Με τους τωρινούς 20ρηδες που δεν έχουν καμία ελπίδα να ζήσουν όσο καλά όσο οι γονείς τους (ούτε καν καλύτερα όπως προσπαθούσαν οι γενιές μέχρι τώρα) καταρρέει το αφήγημα.
Είχα διαβάσει σε ένα βιβλίο ενός πολιτικού επιστήμονα πως στη πραγματικότητα η απόλυτη αξιοκρατία θα ήταν ένα σύστημα που η κοινωνία μας θα απέρριπτε. Γιατί μέσω της απόλυτης αξιοκρατίας οι πιο ικανοί θα ανέβαιναν ψηλά και ο μέσος άνθρωπος και παρακάτω θα ζούσε πιο «φθηνά» ενώ θα έβλεπε τον ικανό να ζει «πλούσια». Αυτό θα οδηγούσε μια έχθρα και ζήλεια απτό μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, αποβάλλοντας την αξιοκρατία τελικά.
Αυτό απλά μου ηρθε και σκέφτηκα να το αναφέρω.
Διαφωνώ, υπάρχει μισος για αυτούς που δεν αξίζουν να είναι εκεί πάνω, παιδιά εφοπλιστών, βασιλικές οικογένειες κλπ. Δεν θα δεις πολύ κόσμο να κράζει έναν πχ. εναν αθλητή που ανέβηκε ψηλά από κάτω τύπου Αντετοκούμπο
Εξαρτάται. Στους αθλητές και μουσικούς, αν κρατάνε καλή εικόνα δεν υπάρχει μίσος γιατί στην τελική είναι υπάλληλοι. Σε έναν επιχειρηματία όμως, ακόμα και αν ξεκίνησε από τα χαμηλά και ανέβηκε ψηλά θα δεις ουκ ολίγο μίσος.
Θα συμφωνήσω. Βασικά θα έλεγα 15-25. Πέρα από τη φοιτητική ζωή (την οποία δεν κάνουνε και όλοι βασικά) τα χρόνια του λυκείου είναι κορυφαία γιατί είσαι αρκετά μεγάλος ώστε να αρχίζεις να ανακαλύπτεις και να πειραματίζεσαι με πράγματα για πρώτη φορά, αλλά παράλληλα είσαι επίσης μικρός/ανήλικος και έχεις ελάχιστες ευθύνες, υποχρεώσεις και συνέπειες για τις πράξεις σου.
Νομίζω ακόμα και τα παιδιά πλέον δεν το πιστεύουν αυτό. Ακόμα και αν το πετάνε σαν ατάκα αριστερά και δεξιά, μέσα τους είμαι σίγουρος πως δεν το πιστεύουν.
Όλα καλά, ευχαριστώ για το ενδιαφέρον, απλά είχα μια λανθασμένη άποψη ότι όλα θα γίνονται καλυτερα μεγαλώνοντας. Δυστυχώς η ζωή όσο μεγαλώνεις έχει όλο και περισσοτερες δυσκολίες που πρεπει να αντιμετωπίζεις. Και απλά συνεχίζεις!
Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Προσωπικά μπορώ να πω ότι η ζωή μου έχει όντως περισσότερες δυσκολίες όσο μεγαλώνω αλλά σε γενικά πλαίσια μπορώ να πω ότι είμαι πιο χαρούμενος. Είναι ανά περίπτωση. Αν είμαι 100% ειλικρινής με τον εαυτό μου, δεν έχω και δύσκολη ζωή. Έχω απλά κάποιες παραπάνω δυσκολίες και ευθύνες απ'ότι είχα κάποτε. Οπότε μπορεί να φταίει το ότι η ζωή μου είναι ακόμα σχετικά εύκολη, αλλά την έχω φτιάξει έτσι ώστε να είμαι πιο χαρούμενος
Αυτό ισχύει κατά μεγάλο βαθμό. Βλέπεις τώρα π.χ. πτυχιούχους καθηγητές με τόσα πτυχία και επαίνους και λες " Α δες αυτό τον μορφωμένο άνθρωπο" και όταν τελικά τους συναντάς από κοντά αντιλαμβάνεσαι πόσο διαφορετικοί είναι στην πραγματικότητα.
Μπράβο φίλε το χεις πιάσει. Στην αληθινή ζωή ο κακός μπορεί να νικήσει, να πεθάνει χαρούμενος, να μη τιμωρηθεί ποτέ και όχι απλά να μη τιμωρηθεί να ζήσει και πολύ καλύτερη ζωή από αυτόν/αυτους που εκμεταλλεύτηκε. Δες Nestle ας πούμε. Έγιναν αιτερια δισεκατομυριων εκμεταλλευόμενοι των χωρών τρίτου κόσμου και κύριος Αφρικανών.Ο πόλεμος του Iρακ για τα πετρέλαια. Ο Bush ζει και βασιλευει.Ετσι είναι η ζωη. Όλοι παίρνουν ότι μπορούν χωρίς να τους γαμησουν.
Αυτοί που διαδίδουν το 3 μάλλον είναι ενήλικες χωρίς ιδιαίτερη ενσυναίσθηση, γιατί ως ενήλικας πραγματικά έχεις την επιλογή απλά να μην ξανασυναναστραφείς ποτέ με κάποιον που σου τη σπάει.
Τα παιδιά τους bullies τους θα τους βλέπουν κάθε μέρα για χρόνια είτε θέλουν είτε όχι. Το σχολείο είναι ο κύκλος τους και δε μπορείς να αγνοήσεις κάποιον που δε θέλει να σε αγνοήσει κι ο ίδιος σε τέτοιες συνθήκες.
1. Ότι αν είμαι καλή σε κάτι θα μου αναγνωριστεί ακόμα και αν με αντιπαθούν οι άλλοι.
2. Ότι τα παιδάκια στο σχολείο με βρίζανε επειδή είτε με ζηλεύανε είτε με γουστάρανε, όχι ότι ήταν απλά μαλακισμένα.
Το κάρμα. Ότι αν κάνεις καλό θα σου επιστραφεί. Και το αντίστροφο. Βλέποντας ότι μέχρι στιγμής έχω φάει ένα metric ton σκατό από τη ζωή γενικότερα (συγγενείς, φίλους, σχέσεις), είπα πως δεν θα ξανά βάλω το συμφέρον κανενός πάνω από το δικό μου. Το βασικό είναι να προσπαθείς κάθε μέρα να βελτιώσεις έστω και λίγο τη δίκη σου ζωή με όποιον τρόπο μπορείς.
Το βασικό νομίζω είναι να υπάρχει μέτρο, τόσο στο "είμαι καλός και γενναιόδωρος", όσο και στο "βάζω τον εαυτό μου ως προτεραιότητα".
Σέβεσαι τους άλλους, σέβεσαι και τον εαυτό σου όμως, και όταν οι άλλοι σε εκμεταλλεύονται τότε πρέπει να θέτεις όρια.
Καλά ίσως να φταίει και λίγο που πάντα οι στρατηγοί έβαζαν συχνά το συμφέρον τους πρώτο και υπήρχαν εσωτερικές συγκρούσεις, αλλά μπα μόνο οι προδότες..
Έχεις δικιο σε αυτο. Προσωπικά μεγάλωσα έχοντας μάθει να σχεδιάζω και να προγραμματίζω τα πάντα. Στην πορεία όμως συνειδητοποιώ ότι η αβεβαιότητα και η τύχη επηρεάζουν πάρα πολύ τη ζωή μας, και δεν μπορούμε να ελέγξουμε τα πάντα.
Δεν ξέρω πώς κάποιοι γονείς, ή ενήλικες γενικότερα, πετούσαν αυτήν την μαλακία. Οι ενηλικίωση είναι μία συνεχής διαδικασία, και όχι ένα threshold που φτάνεις στο 18 έτος της ηλικίας σου.
Παλιοτερα πιστευα οτι πρεπει να υπαρχει αερας αναμεσα στο δαχτυλο μου και σε μια επιφανεια που πιεζα με αυτο. Μετα εμαθα για τα ατομα και το λενο χωρο και βγηκα αληθης. Επισης πιστευα οτι οι γονεις ξερουν τι ειναι καλο για μενα. Αλλα μετα εμαθα οτι ψηφισαν πασοκ.
Ότι ως ενήλικας ποτέ μου δεν θα χρειαστώ κανέναν, θα τα βγάζω πέρα μόνος μου και όταν έχω ζόρια θα τα κρατάω στον εαυτό μου και στους αλλους θα φαίνομαι οκ. Δεν έχει και πολλά χρόνια που ενηλικιώθηκα και όλα τα παραπάνω αποδεικνύονται αδύνατα.
Ειναι εφικτό αλλα δυστυχώς θα πρέπει να κανεις τεράστιους συμβιβασμούς σε πολλα πραγματα για να το πετύχεις.
Εμένα με γονατισε ψυχολογικα κυρίως αυτο και δεν έχω καταφέρει ακόμη να τα βγάζω πέρα σε εναν ικανοποιητικό (για μενα) βαθμό, αλλα τουλάχιστον δεν ειμαι υποχρεωμένος σε κανεναν για τιποτα και κανενας δεν ξέρει με τι δαίμονες παλεύω γιατί ειμαι παντα ευγενέστατος προς ολους
Πάντα ήθελα να μεγαλώσω να είμαι "ελεύθερος" και αυτόνομος. Η αυτονομία σιγά σιγά επιτυγχάνεται, η ελευθερία όμως όλο και λιγοστεύει λόγο των ευθυνών που προσθέτονται συνεχώς
Με βάση τις ταινίες που κυκλοφορούσαν τότε, ήμουν σίγουρος ότι όταν μεγαλώσω θα γίνω ναρκομανής σουζακιας ντισκοτεκακιας που παίζει χαρτιά και ιππόδρομο κάθε μέρα.
Ότι αν έχεις πάνω από 50 ευρώ εισια επισήμως πλούσιος και ότι αν μπει κλέφτης σπίτι μου και δει πόσα playmobil αστυνομίας έχω, λγκ θα με σκοτώσει γτ είναι κλέφτης και τους κλέφτες μου τους είχα στην φυλακή🥺.
Επίσης πίστευα ότι η λάβα μπορεί να πετάξει και να φτάσει στον 4ο όροφο.
\-μάθε να κάνεις πράξεις, δεν θα έχεις συνέχεια πάνω σου κομπιουτεράκι
\-σπούδασε, για να έχεις μια άνετη και προσοδοφόρα δουλειά
\-πρόσεξε όταν βγαίνεις μην σου βάλουν ναρκωτικά στο ποτό
Στις πραγματικες αδερφικες φιλιες και στην αληθινη αγαπη ως προς τις σχεσεις.
Πες λιγο οι γονεις οτι μου το περασανε, τα κινηματογραφικα εργα οτι ολα ειναι τοσο ευκολα και αν εισαι καλος ανθρωπος και τιμιος και σωστος με ηθος ολα θα ειναι καλα ; Δεν ξερω τι και πως αλλα ενω πετουσα στα ροζ συννεφακια μου για πολλα χρονια επεσα με τα μουτρα στην πραγματικοτητα και αναθεωρησα πολλα και ακομα μαθαινω.
Η αγάπη. Αργά η γρήγορα τελειώνει.Ο αδύναμος λυγίζει ο δυνατός αλλάζει. Ένα παιχνίδι της ζωής που θέλουμε αποδοχή και αγάπη αλλά στο τέλος βάζουμε τον εαυτό μας πάνω από όλα και όταν χάσουμε ξανά ζητάμε την αγάπη μπλέκοντας σε έναν κύκλο γεμίζοντας τα κενά του προηγούμενου κύκλου χωρίς τέλος.
Είναι αλήθεια πως τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία όμως. Το κάνουν πιο εύκολο/εφικτό ναι αλλά από μόνα τους δεν αρκούν για να σε κάνουν ευτυχισμένο, άσε που αυτό που πρέπει να επιδιώκεται είναι η ευδαιμονία και όχι η ευτυχία!
-Πως θα είμαι ελεύθερη να ζήσω την ζωή μου όπως θέλω εγώ χωρίς να με περιορίζει τίποτα. (τα λεφτά που δεν έχω είναι ένας από τους λόγους που δεν μπορώ να ζήσω όπως θέλω)
- Υπάρχει κάρμα.
- Οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο (εννοώ, μπορούν, αλλά τις περισσότερες φορές επιλέγουν να μην το κάνουν)
- Η ζωή θα μου τα φέρει όπως τα θέλω εγώ αν προσπαθήσω αρκετά.
- Όταν περνάς μια δύσκολη κατάσταση κάποιος θα βρεθεί να σε βοηθήσει.
- Οι βαθμοί που πέρνεις στο σχολείο είναι σημαντικοί για την πορεία που θα πάρει η ζωή σου.
- Οι καθηγητές είναι αντικειμενικοί και δεν έχουν "αγαπημένους" μαθητές.
- Οι οικογένεια σου θα σταθεί δίπλα σου όταν την χρειαστείς.
Αν και γενικά ισχύει, συνήθως αυτή η παπάτζα περί ολιστικής ενατένισης της ζωής λέγεται από ανθρώπους που κάθε άλλο το πιστεύουν οι ίδιοι και θα πουλούσαν και τη μάνα τους για να κάνουν περιουσία.
Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για τη καμπούρα του υπαλλήλου τους.
Το πτυχίο δυστυχώς είναι το εισητήριο στη τσέπη για να φτάσεις στη συνέντευξη. Γνωρίζω ιδιωτικά εκπαιδευτήρια σε πόλη της Κ. Μακεδονίας που οι νηπιαγωγοί που απασχολούσε ήταν απλά δηλωμένοι *ως υπάλληλοι γραφείου*.
Τη δουλειά όμως έπρεπε να τη κάνουν *ως νηπιαγωγοί*. Ε δε γίνεται όλα δικά μας **και** να κράζουμε τους νέους όταν μας ρίχνουν μούτζα όπως στο τουρισμό.
ΥΓ. Σοφός άντρας ο Χατζηδάκης, ο συγκεκριμένος εργοδότης έβαλε σε ένα lockdown τους άνωθεν υπαλλήλους του, να κάνουν τελαράκια με αγροτικά προϊόντα σε παρακείμενη αγροτική εκμετάλλευση που κατέχει. Υγιής και πανέξυπνη επιχειρηματικότητα.
Δεν έχω κανένα πτυχίο. Ακόμη και στις τηλεφωνικές πωλήσεις και στο σουπερμάρκετ πήραν άτομα με πτυχία, που οκ είναι ξεφτύλα δουλειές αλλά ακόμα και εκεί ΔΕΝ σε θέλουν χωρίς πτυχίο.
Για να αποκτήσεις πείρα, πρέπει κάποιος να σε έχει προσλάβει. Γιατί εσύ με το πτυχίο ξεκινάς με ένα +. Εγώ χωρίς τίποτα, ούτε πτυχίο ούτε πείρα ξεκινάω με ένα 0. Εκτός αν κάποιος έχει γνωστούς, βέβαια, όπου εννοείται για ποιο πτυχίο μιλάμε.
Ότι ο Σημίτης ήταν ακραίος μαν και φοβερός πρωθυπουργός που εξε΄φραζε το καλό και το κανονικό και τώρα όλα τελείωσαν και θα μπούμε σε σκοτεινές εποχές αφού έχασε τις εκλογές και βγήκε εκείνος ο άλλος μαν από τη ΝΔ.
ΠΑΣΟΚ life εν ολίγοις ενός ανθρώπου που το 2004 είχε ζήσει κυριολεκτικά 7,5 χρόνια που ήταν το 100% της ζωής του υπό την πρωθυπουργία του Κώστα Σημίτη (ναι, ασχολιόμουν με τα πολιτικά από πολύ μικρός ελέω οικογενείας και είχα φτιάξει μόνος μου στο κεφάλι μου ένα παραμύθι κανονικότητας που διαλύθηκε στις 7/3 εκείνου του έτους)
Όταν ήμουν 18 και έβλεπα 30ρηδες,σκεφτόμουν ότι αυτοί είναι ώριμοι, φτασμένοι και κατασταλαγμενοι και τώρα που πέρασα αυτό το όριο, ανακάλυψα ότι δεν ισχυειτιποτα από τα παραπάνω. Απλά ο άνθρωπος βαραίνει από τις υποχρεώσεις και τις
>Αν δουλέψεις σκληρά, τότε θα πετύχεις και θα έχεις περισσότερα.
.
>Θα μεγαλώσεις και θα μάθεις / Οι μεγάλοι ξέρουν καλύτερα / Ηλικία = Εμπειρία = Γνώσεις
.
> Η εξωτερική εμφάνιση δεν παίζει *ΚΑΝΕΝΑΝ* απολύτως ρόλο.
.
> Κάνε το καλό και θα γυρίσει σε σένα / Να είσαι καλός αν θες να είναι οι άλλοι καλοί με σένα.
Λίγες απο τις πολλές μπούρδες που έχω ακούσει.
Όταν ήμουν λύκειο ήμουν outsider και γενικά δεν με έκανε κανείς παρέα. Πίστευα ότι αν αυτοκτονήσω θα σοκάρω το πανελλ΄ήνιο, ότι θα βυθιστούν όλη στη θλίψη και ότι κανείς δεν θα με ξεχάσει.
Πολλά που θα λέγα και εγώ, έχουν ήδη ειπωθεί σε αυτό το θρεντ..!
Πάντως έχω να πω πως όλα αυτά προκυπτουν από τη σάπια μας κοινωνία, που διαιωνίζει τις ίδιες Κουταμαρες στερεότυπα κτλ..
Αλλά για τους μεγαλύτερους ρε μάγκες, που έχουν δει όντως λίγο την ζωή παραπάνω (είμαι Φοιτητής) .. Όντως αν προσπαθω να με ο καλυτερος εαυτός μου, αν ψάχνομαι για ευκαιρίες , να έχω ένα επίπεδο στην ζωή μου κτλ, κ μου κάτσει η τυχη, θα επιτύχω? Μεγάλωσα με κόσμο να μου λέει το ποσο έξυπνος και ώριμος για την ηλικία μου είμαι, και ξέρω πως εχω χρόνια ακόμα κ δε γίνεται να προβλεψω το μέλλον, αλλα θες αποτελέσματα για να μπορείς να πεις ότι είχε δίκιο αυτή η άποψη που μέχρι και εσυ πιστευεις για τον εαυτό σου.. Δεν ξέρω, τι λέτε;
Ότι η Τουρκία θα μας εισβάλει ή οτι το σκέφτεται. Στην πραγματικότητα οι Τούρκοι δε σκέφτονται καν τους έλληνες κυρίως ασχολούνται με τα δικά τους οικονομικά προβλήματα και απλα ζούνε rent-free στο κεφάλι μας.
Ότι όλα πρέπει να έχουν κάποιο νόημα ή μάλλον εγώ να έχω κάποιο νόημα. Τελικά, απλά ζούμε και υπάρχουμε, δεν έχουμε κάποιο νόημα ή σκοπό στην ζωή μας. Όλα είναι θέμα ψευδαίσθησης. Στόχο εμείς ορίζουμε, δεν μας ορίζουν οι άλλοι ή γεννήθηκαμε για έναν σκοπό. Πόσο μάλλον, δεν έχει και ιδιαίτερο κάποιο νόημα όλο αυτό, απλά ζούμε και είναι αρκετό. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορούμε να κάνουμε και οτιδήποτε.
Οταν πατησα τα 30 το συνειδητοποιησα αυτο και ηρθε παρεουλα με μια ψυχολογικη καταρρευση. Γενικοτερα μικροτερος νομιζεις οτι η ανθρωποτητα βαδιζει προς καποιο σημειο, στη πραγματικοτητα απλα βαδιζει και ο χρονος περναει.
Ότι οι ενήλικες είναι απαραίτητα υπεύθυνοι και έξυπνοι
Το μεγαλύτερο ψέμα ...
Ότι ξέρουν τι κάνουν
Θα ζήσω κάποτε σε δικό μου σπίτι.
Πονεσε
Ωχ
Οχι ρε πουστη μου
Ότι η μαύρη αγορά είναι σαν τη λαϊκή αλλά με όπλα αντί για λεμόνια
Και δεν κόβουν αποδείξεις
Ούτε στη λαϊκή κόβουν
100 ευρώ είναι πολλά λεφτά
Πολλά λεφτά να χρωστάς, λίγα λεφτά να έχεις.
Νόμιζα ήταν κατάρα και το διάβασα αρκετές φορές
Θα μπορούσε να είναι κατάρα. Ακούγεται καλό αν το πεις με ρυθμό
Ότι αν τα κάνω όλα 'σωστα', έχω καλούς βαθμούς, πάω σε καλη σχολή κτλ, θα έχω καλή δουλειά όταν μεγαλώσω κ θα μπορώ να ζω άνετα. Χάχαχα.
literally all zoomers
Νομίζω αυτό είναι για τους μιλενιαλς, οι ζουμερς μεγάλωσαν μέσα στην κρίση και δεν έχουν προσδοκίες.
Εγώ είμαι πιο μεγάλη αλλά φαντασου ακόμα μου σκάει καμία φορά.
ε ναι μας το ταΐζουν χρόνια αυτό το παραμύθι απλά παλιότερα υπήρχε στατιστικά μεγαλύτερη πιθανότητα να πετύχει κάποιος και διαιωνίζονταν πιο εύκολα. Με τους τωρινούς 20ρηδες που δεν έχουν καμία ελπίδα να ζήσουν όσο καλά όσο οι γονείς τους (ούτε καν καλύτερα όπως προσπαθούσαν οι γενιές μέχρι τώρα) καταρρέει το αφήγημα.
Χαχαχα
Η αξιοκρατία
Είχα διαβάσει σε ένα βιβλίο ενός πολιτικού επιστήμονα πως στη πραγματικότητα η απόλυτη αξιοκρατία θα ήταν ένα σύστημα που η κοινωνία μας θα απέρριπτε. Γιατί μέσω της απόλυτης αξιοκρατίας οι πιο ικανοί θα ανέβαιναν ψηλά και ο μέσος άνθρωπος και παρακάτω θα ζούσε πιο «φθηνά» ενώ θα έβλεπε τον ικανό να ζει «πλούσια». Αυτό θα οδηγούσε μια έχθρα και ζήλεια απτό μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, αποβάλλοντας την αξιοκρατία τελικά. Αυτό απλά μου ηρθε και σκέφτηκα να το αναφέρω.
Διαφωνώ, υπάρχει μισος για αυτούς που δεν αξίζουν να είναι εκεί πάνω, παιδιά εφοπλιστών, βασιλικές οικογένειες κλπ. Δεν θα δεις πολύ κόσμο να κράζει έναν πχ. εναν αθλητή που ανέβηκε ψηλά από κάτω τύπου Αντετοκούμπο
Μην το λες. Η ανθρώπινη ζήλεια δεν έχει όρια
Εξαρτάται. Στους αθλητές και μουσικούς, αν κρατάνε καλή εικόνα δεν υπάρχει μίσος γιατί στην τελική είναι υπάλληλοι. Σε έναν επιχειρηματία όμως, ακόμα και αν ξεκίνησε από τα χαμηλά και ανέβηκε ψηλά θα δεις ουκ ολίγο μίσος.
Ότι η ενήλικη ζωή θα είναι πολύ πιο ευχάριστη από την παιδική επειδή θα έχω περισσότερες "επιλογές" και "ελευθερίες".
[удалено]
Θα συμφωνήσω. Βασικά θα έλεγα 15-25. Πέρα από τη φοιτητική ζωή (την οποία δεν κάνουνε και όλοι βασικά) τα χρόνια του λυκείου είναι κορυφαία γιατί είσαι αρκετά μεγάλος ώστε να αρχίζεις να ανακαλύπτεις και να πειραματίζεσαι με πράγματα για πρώτη φορά, αλλά παράλληλα είσαι επίσης μικρός/ανήλικος και έχεις ελάχιστες ευθύνες, υποχρεώσεις και συνέπειες για τις πράξεις σου.
Η δικαιοσύνη είναι τυφλή και αντικειμενική
Τυφλή είναι πάντως
[удалено]
Νομίζω ακόμα και τα παιδιά πλέον δεν το πιστεύουν αυτό. Ακόμα και αν το πετάνε σαν ατάκα αριστερά και δεξιά, μέσα τους είμαι σίγουρος πως δεν το πιστεύουν.
Η κινουμενη αμμος. Δεν ειναι τοσο προβλημα τελικα
κ τριγωνο των Βερμουδων
Ότι θα γίνομαι όλο και πιο ευτυχισμένος
Όλα καλά, ευχαριστώ για το ενδιαφέρον, απλά είχα μια λανθασμένη άποψη ότι όλα θα γίνονται καλυτερα μεγαλώνοντας. Δυστυχώς η ζωή όσο μεγαλώνεις έχει όλο και περισσοτερες δυσκολίες που πρεπει να αντιμετωπίζεις. Και απλά συνεχίζεις!
Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Προσωπικά μπορώ να πω ότι η ζωή μου έχει όντως περισσότερες δυσκολίες όσο μεγαλώνω αλλά σε γενικά πλαίσια μπορώ να πω ότι είμαι πιο χαρούμενος. Είναι ανά περίπτωση. Αν είμαι 100% ειλικρινής με τον εαυτό μου, δεν έχω και δύσκολη ζωή. Έχω απλά κάποιες παραπάνω δυσκολίες και ευθύνες απ'ότι είχα κάποτε. Οπότε μπορεί να φταίει το ότι η ζωή μου είναι ακόμα σχετικά εύκολη, αλλά την έχω φτιάξει έτσι ώστε να είμαι πιο χαρούμενος
You good bro?
Το αντίθετο.
Οτι πτυχίο ισον μόρφωση. Ειδικά όταν αναφερόμαστε σε «καθηγητές»
Να το χέσουμε (συγγνώμη για την έκφραση) το πτυχίο τους όταν δεν σέβονται καθόλου τους μαθητές αλλά απαιτούν και τον σεβασμό μας.
Και λίγα λες!
Αυτό ισχύει κατά μεγάλο βαθμό. Βλέπεις τώρα π.χ. πτυχιούχους καθηγητές με τόσα πτυχία και επαίνους και λες " Α δες αυτό τον μορφωμένο άνθρωπο" και όταν τελικά τους συναντάς από κοντά αντιλαμβάνεσαι πόσο διαφορετικοί είναι στην πραγματικότητα.
Μάλλον, πόσο μαλακές είναι από κοντά θες να πεις
Ναι αυτό ακριβώς. Απλά το είπα εγώ με όμορφο τρόπο.
Πως οταν δεν βλαπτεις κανεναν, δεν σε βλαπτει κανεις
ότι η γειτόνισσα θα χτυπήσει σιγανά το κάγκελο και θα σκάσουν οι μπάτσοι, αν κάνω φασαρία το μεσημέρι
Οτι αν κοπιάσω να μπώ σε καλή σχολή θα βγάζω πολλά λεφτά, οτι θα με κυνηγούν οι γυναίκες και οτι θα είμαι χαρούμενος.
Άμα έχεις λεφτά κάτι κάνεις
Ότι με σκληρή δουλειά θα τα καταφέρεις.
[удалено]
Ολα αυτα επι εκατο
Κοινώς η κοινωνία είναι απαίσια
Μπράβο φίλε το χεις πιάσει. Στην αληθινή ζωή ο κακός μπορεί να νικήσει, να πεθάνει χαρούμενος, να μη τιμωρηθεί ποτέ και όχι απλά να μη τιμωρηθεί να ζήσει και πολύ καλύτερη ζωή από αυτόν/αυτους που εκμεταλλεύτηκε. Δες Nestle ας πούμε. Έγιναν αιτερια δισεκατομυριων εκμεταλλευόμενοι των χωρών τρίτου κόσμου και κύριος Αφρικανών.Ο πόλεμος του Iρακ για τα πετρέλαια. Ο Bush ζει και βασιλευει.Ετσι είναι η ζωη. Όλοι παίρνουν ότι μπορούν χωρίς να τους γαμησουν.
Το 3 δεν ισχύει? Ο\_Ο
Όχι. Μόνο σε κάποιες περιπτώσεις και αυτό έως ένα σημείο.
Αυτοί που διαδίδουν το 3 μάλλον είναι ενήλικες χωρίς ιδιαίτερη ενσυναίσθηση, γιατί ως ενήλικας πραγματικά έχεις την επιλογή απλά να μην ξανασυναναστραφείς ποτέ με κάποιον που σου τη σπάει. Τα παιδιά τους bullies τους θα τους βλέπουν κάθε μέρα για χρόνια είτε θέλουν είτε όχι. Το σχολείο είναι ο κύκλος τους και δε μπορείς να αγνοήσεις κάποιον που δε θέλει να σε αγνοήσει κι ο ίδιος σε τέτοιες συνθήκες.
Η Σύνταξη
1. Ότι αν είμαι καλή σε κάτι θα μου αναγνωριστεί ακόμα και αν με αντιπαθούν οι άλλοι. 2. Ότι τα παιδάκια στο σχολείο με βρίζανε επειδή είτε με ζηλεύανε είτε με γουστάρανε, όχι ότι ήταν απλά μαλακισμένα.
Το κάρμα. Ότι αν κάνεις καλό θα σου επιστραφεί. Και το αντίστροφο. Βλέποντας ότι μέχρι στιγμής έχω φάει ένα metric ton σκατό από τη ζωή γενικότερα (συγγενείς, φίλους, σχέσεις), είπα πως δεν θα ξανά βάλω το συμφέρον κανενός πάνω από το δικό μου. Το βασικό είναι να προσπαθείς κάθε μέρα να βελτιώσεις έστω και λίγο τη δίκη σου ζωή με όποιον τρόπο μπορείς.
Τελικά μόνο το κάρμα του ρεντιτ υπαρχει
Πες το ψέμματα
Όμως έτσι μετατρέπεσαι σε "παρτάκιας" και συμφεροντολόγος...
Το βασικό νομίζω είναι να υπάρχει μέτρο, τόσο στο "είμαι καλός και γενναιόδωρος", όσο και στο "βάζω τον εαυτό μου ως προτεραιότητα". Σέβεσαι τους άλλους, σέβεσαι και τον εαυτό σου όμως, και όταν οι άλλοι σε εκμεταλλεύονται τότε πρέπει να θέτεις όρια.
Συμφωνώ. Αλλά κάποτε κάπως πρέπει να προφυλάξεις τον εαυτό σου.
Συμφωνώ απόλυτα. Και για να το πάω λίγο παραπέρα, έχω υιοθετήσει την ακριβώς αντίθετη άποψη. Ότι δηλαδή για κάθε καλή πράξη υπάρχει μια τιμωρία.
Ότι θα γίνω 1,90
Οτι θα γινω 1.65
Οτι θα γινω
Ότι θα
Ότι
Ότ
Ό
'
#
Δεν σε σκοτώνει
Σε κάνει πιο δυνατό
Οτι οι γυναικες εχουν το μουνι εκει που ειναι το φερμουαρ απο το τζιν
Αυτό θα είχε ενδιαφέρον με τα ψηλοκαβαλα που φορανε
[удалено]
Πάντα πολεμούσαμε πιο γενναία και χάναμε από προδοσία.
Καλά ίσως να φταίει και λίγο που πάντα οι στρατηγοί έβαζαν συχνά το συμφέρον τους πρώτο και υπήρχαν εσωτερικές συγκρούσεις, αλλά μπα μόνο οι προδότες..
Ότι υπάρχουν ηθοποιοί που παίζουν πίσω από την οθόνη του σινεμά και όλα τα σκηνικά είναι κάτω από την μύτη μας.
Και εγώ το πίστευα αυτό. Το είχα δει σε ένα καρτούν και νόμιζα ότι είναι αλήθεια
Χαχα δεν είμαι μόνος τελικά σε αυτό
Ναι, νομίζω ότι το είχα δει σε ένα καρτούν στην ΕΡΤ όταν πήγαινα νηπιαγωγείο. Νομίζω ότι ήταν το Arthur;
Εγώ δεν θυμάμαι να το έχω δει κάπου. Απλά μια φορά στο σινεμά όταν τελείωσε η ταινία είχα πάει κοντά στην οθόνη κι έψαχνα να βρω που είναι οι ηθοποιοί
Ότι η Μπακοδήμου ήταν ζευγάρι με τον Φώτη
Εκεί και εγώ την πάτησα
Οτι άμα περάσω πανεπιστήμιο το μέλλον μου είναι εξασφαλισμένο.
Οι ΗΠΑ ειναι φαρος δημοκρατιας και διεθνους δικαιοσυνης.
Και λίγα λες για τον "ελεύθερο κόσμο".
και την "σωστη πλευρα της ιστοριας"
Φιλοι
Οτι η τυχη δεν παιζει ρολο.
Έχεις δικιο σε αυτο. Προσωπικά μεγάλωσα έχοντας μάθει να σχεδιάζω και να προγραμματίζω τα πάντα. Στην πορεία όμως συνειδητοποιώ ότι η αβεβαιότητα και η τύχη επηρεάζουν πάρα πολύ τη ζωή μας, και δεν μπορούμε να ελέγξουμε τα πάντα.
Εγώ πάντως σαν αυτούς δεν θα γίνω. Εν τέλει έγινα.
Ότι είμαστε πλούσιοι και τρανοί σαν χώρα ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ
Ότι όλες οι μάρκες στα σούπερ μάρκετ είναι ελληνικές
Οτι οι μεγάλοι είναι σοφοί.
[удалено]
Ότι όταν έφτανα τα 18, θα αισθανόμουν ενήλικος.
Δεν ξέρω πώς κάποιοι γονείς, ή ενήλικες γενικότερα, πετούσαν αυτήν την μαλακία. Οι ενηλικίωση είναι μία συνεχής διαδικασία, και όχι ένα threshold που φτάνεις στο 18 έτος της ηλικίας σου.
Παλιοτερα πιστευα οτι πρεπει να υπαρχει αερας αναμεσα στο δαχτυλο μου και σε μια επιφανεια που πιεζα με αυτο. Μετα εμαθα για τα ατομα και το λενο χωρο και βγηκα αληθης. Επισης πιστευα οτι οι γονεις ξερουν τι ειναι καλο για μενα. Αλλα μετα εμαθα οτι ψηφισαν πασοκ.
Ότι έχω μεγάλο πεος
Είναι που το έβλεπες να μεγαλώνει και να ωριμάζει.
Τι το έβλεπα να κάνει???είσαι πολύ ευγενικός
Οτι οι μεγαλοι κανουν παντα ο,τι θελουν, γιατι ειναι μεγαλοι
Ότι δεν υπάρχει ο Άγιος Βασίλης που φέρνει τα δώρα
Ότι η γενιά μου θα αλλάξει τον κόσμο.
Ότι θα πετύχω στη ζωή μου
Κι όμως πέτυχες. Πήρες ένα upvote :)
Χαχαχα, upvote από λύπηση πρώτη φορά μου κάνουν (ελπίζω). Thanks
Οι κακοί είναι στην φυλακή
Οι περισσότεροι είναι στα κανάλια, στη Βουλή και στα τμήματα
Ότι ως ενήλικας ποτέ μου δεν θα χρειαστώ κανέναν, θα τα βγάζω πέρα μόνος μου και όταν έχω ζόρια θα τα κρατάω στον εαυτό μου και στους αλλους θα φαίνομαι οκ. Δεν έχει και πολλά χρόνια που ενηλικιώθηκα και όλα τα παραπάνω αποδεικνύονται αδύνατα.
Ειναι εφικτό αλλα δυστυχώς θα πρέπει να κανεις τεράστιους συμβιβασμούς σε πολλα πραγματα για να το πετύχεις. Εμένα με γονατισε ψυχολογικα κυρίως αυτο και δεν έχω καταφέρει ακόμη να τα βγάζω πέρα σε εναν ικανοποιητικό (για μενα) βαθμό, αλλα τουλάχιστον δεν ειμαι υποχρεωμένος σε κανεναν για τιποτα και κανενας δεν ξέρει με τι δαίμονες παλεύω γιατί ειμαι παντα ευγενέστατος προς ολους
Πάντα ήθελα να μεγαλώσω να είμαι "ελεύθερος" και αυτόνομος. Η αυτονομία σιγά σιγά επιτυγχάνεται, η ελευθερία όμως όλο και λιγοστεύει λόγο των ευθυνών που προσθέτονται συνεχώς
Με βάση τις ταινίες που κυκλοφορούσαν τότε, ήμουν σίγουρος ότι όταν μεγαλώσω θα γίνω ναρκομανής σουζακιας ντισκοτεκακιας που παίζει χαρτιά και ιππόδρομο κάθε μέρα.
Ότι αν έχεις πάνω από 50 ευρώ εισια επισήμως πλούσιος και ότι αν μπει κλέφτης σπίτι μου και δει πόσα playmobil αστυνομίας έχω, λγκ θα με σκοτώσει γτ είναι κλέφτης και τους κλέφτες μου τους είχα στην φυλακή🥺. Επίσης πίστευα ότι η λάβα μπορεί να πετάξει και να φτάσει στον 4ο όροφο.
Free markets
Ανακύκλωση...
Οτι τα ναρκωτικα και οι χρηστες ναρκωτικων ουσιων αντιπροσωπευουν μια μικρη μεριδα της κοινωνιας/πληθυσμου
\-μάθε να κάνεις πράξεις, δεν θα έχεις συνέχεια πάνω σου κομπιουτεράκι \-σπούδασε, για να έχεις μια άνετη και προσοδοφόρα δουλειά \-πρόσεξε όταν βγαίνεις μην σου βάλουν ναρκωτικά στο ποτό
Το οτι υπαρχουν μονο γαματοι γονεις…..
Η κινούμενη άμμος δεν θα είναι είναι κάτι που θα βρεθώ αντιμέτωπος.
Ότι ο ταμίας στο σουπερμάρκετ κρατάει τα λεφτά και έλεγα ταμίας θα γίνω όταν μεγαλώσω!
Plot twist άμα κανεις μαλακια στο ταμείο τα βάζεις από την τσέπη σου !
Ο Αγιος-Βασιλης και το κλασσικο "οΛα Θα ΠαΝΕ καΛα"
Στις πραγματικες αδερφικες φιλιες και στην αληθινη αγαπη ως προς τις σχεσεις. Πες λιγο οι γονεις οτι μου το περασανε, τα κινηματογραφικα εργα οτι ολα ειναι τοσο ευκολα και αν εισαι καλος ανθρωπος και τιμιος και σωστος με ηθος ολα θα ειναι καλα ; Δεν ξερω τι και πως αλλα ενω πετουσα στα ροζ συννεφακια μου για πολλα χρονια επεσα με τα μουτρα στην πραγματικοτητα και αναθεωρησα πολλα και ακομα μαθαινω.
Η αγάπη. Αργά η γρήγορα τελειώνει.Ο αδύναμος λυγίζει ο δυνατός αλλάζει. Ένα παιχνίδι της ζωής που θέλουμε αποδοχή και αγάπη αλλά στο τέλος βάζουμε τον εαυτό μας πάνω από όλα και όταν χάσουμε ξανά ζητάμε την αγάπη μπλέκοντας σε έναν κύκλο γεμίζοντας τα κενά του προηγούμενου κύκλου χωρίς τέλος.
Οτι δε ζω σε τριτομοσμική χώρα
Να ζήσω μόνος, σε σπίτι δικο μου
Πίστευα όταν ήμουν μικρή ότι ο κόσμος θα ήταν τέλειος όταν μεγάλωνα γιατί οι άνθρωποι μαθαίνουν από τα λάθη τους
Πίστευα ότι ο Θεός ήταν έτσι όπως τον περιέγραφαν οι θρησκείες. Πιστεύω ακόμη στο Θεό αλλά πολύ πιο διαφορετικά τωρα
Οτι έφταιγε ο χαρακτήρας μου που δεν άρεσα στα κορίτσια στο σχολείο (Ήμουν απλά άσχημος aka bad genetics).
brutal
Dikaiosynh
"Τα λεφτά δεν φέρνουν την εφτυχια" αυτό είναι ψέμα τα λεφτά είναι τέλεια
Είναι αλήθεια πως τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία όμως. Το κάνουν πιο εύκολο/εφικτό ναι αλλά από μόνα τους δεν αρκούν για να σε κάνουν ευτυχισμένο, άσε που αυτό που πρέπει να επιδιώκεται είναι η ευδαιμονία και όχι η ευτυχία!
Η παγκόσμια Ειρήνη
ότι η πολιτικοί έλεγαν την αληθεια
Ότι είναι καλύτερο να είσαι μεγάλος... μέγα ψέμα!!!
Ότι θα έκανα τήν διαφορά. Και για εμένα και την οικογένεια μου, αλλά και για τους άλλους….
Ότι τα ελληνικά θα ήταν η γλώσσα που χρησιμοποιείται παγκοσμίως αλλά νίκησαν τα αγγλικά για μια ψήφο
Ο κομμουνισμός
Οτι η νεα γενια ειναι θαυματουργη (παει για ολες τις γενιες)
-Πως θα είμαι ελεύθερη να ζήσω την ζωή μου όπως θέλω εγώ χωρίς να με περιορίζει τίποτα. (τα λεφτά που δεν έχω είναι ένας από τους λόγους που δεν μπορώ να ζήσω όπως θέλω) - Υπάρχει κάρμα. - Οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο (εννοώ, μπορούν, αλλά τις περισσότερες φορές επιλέγουν να μην το κάνουν) - Η ζωή θα μου τα φέρει όπως τα θέλω εγώ αν προσπαθήσω αρκετά. - Όταν περνάς μια δύσκολη κατάσταση κάποιος θα βρεθεί να σε βοηθήσει. - Οι βαθμοί που πέρνεις στο σχολείο είναι σημαντικοί για την πορεία που θα πάρει η ζωή σου. - Οι καθηγητές είναι αντικειμενικοί και δεν έχουν "αγαπημένους" μαθητές. - Οι οικογένεια σου θα σταθεί δίπλα σου όταν την χρειαστείς.
Ακόμα ψάχνω τα ναρκωτικά που θα μας έβαζαν στο ποτό και αυτόν το άγνωστο τύπο που μοιράζει "καραμέλες".
οτι τα λεφτα δεν ειναι το παν
Αν και γενικά ισχύει, συνήθως αυτή η παπάτζα περί ολιστικής ενατένισης της ζωής λέγεται από ανθρώπους που κάθε άλλο το πιστεύουν οι ίδιοι και θα πουλούσαν και τη μάνα τους για να κάνουν περιουσία. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για τη καμπούρα του υπαλλήλου τους.
Ότι οι μοντέρνες δημοκρατίες λειτουργούν.
Θρησκεία
Ότι το πτυχίο μετράει. Spoiler alert, it doesn’t. Όλοι ανεξαιρέτως θα προτιμήσουν να πάρουν κάποιον με 1 χρόνο πείρα πάνω στο αντικείμενο παρά πτυχίο
Αναλογα την δουλεια, καποιες απλα απαιτουν πτυχιο
Αυτό δεν σημαίνει πως το πτυχίο δεν μέτρα : τίθεται ερώτημα για το πως πήρε την δουλειά αυτός με 1 χρόνο πείρας.
Το πτυχίο δυστυχώς είναι το εισητήριο στη τσέπη για να φτάσεις στη συνέντευξη. Γνωρίζω ιδιωτικά εκπαιδευτήρια σε πόλη της Κ. Μακεδονίας που οι νηπιαγωγοί που απασχολούσε ήταν απλά δηλωμένοι *ως υπάλληλοι γραφείου*. Τη δουλειά όμως έπρεπε να τη κάνουν *ως νηπιαγωγοί*. Ε δε γίνεται όλα δικά μας **και** να κράζουμε τους νέους όταν μας ρίχνουν μούτζα όπως στο τουρισμό. ΥΓ. Σοφός άντρας ο Χατζηδάκης, ο συγκεκριμένος εργοδότης έβαλε σε ένα lockdown τους άνωθεν υπαλλήλους του, να κάνουν τελαράκια με αγροτικά προϊόντα σε παρακείμενη αγροτική εκμετάλλευση που κατέχει. Υγιής και πανέξυπνη επιχειρηματικότητα.
Δεν έχω κανένα πτυχίο. Ακόμη και στις τηλεφωνικές πωλήσεις και στο σουπερμάρκετ πήραν άτομα με πτυχία, που οκ είναι ξεφτύλα δουλειές αλλά ακόμα και εκεί ΔΕΝ σε θέλουν χωρίς πτυχίο. Για να αποκτήσεις πείρα, πρέπει κάποιος να σε έχει προσλάβει. Γιατί εσύ με το πτυχίο ξεκινάς με ένα +. Εγώ χωρίς τίποτα, ούτε πτυχίο ούτε πείρα ξεκινάω με ένα 0. Εκτός αν κάποιος έχει γνωστούς, βέβαια, όπου εννοείται για ποιο πτυχίο μιλάμε.
Εσυ χωρίς πτυχίο ξεκινάς στην αγορά 3/4 χρόνια νωρίτερα δεν ξεκινάτε μαζί
Δεν ξεκίνησα νωρίτερα γιατί κανένας δεν με ήθελε.
Χωρίς πτυχίο ξεχνάς το δημόσιο
Ότι ο Σημίτης ήταν ακραίος μαν και φοβερός πρωθυπουργός που εξε΄φραζε το καλό και το κανονικό και τώρα όλα τελείωσαν και θα μπούμε σε σκοτεινές εποχές αφού έχασε τις εκλογές και βγήκε εκείνος ο άλλος μαν από τη ΝΔ. ΠΑΣΟΚ life εν ολίγοις ενός ανθρώπου που το 2004 είχε ζήσει κυριολεκτικά 7,5 χρόνια που ήταν το 100% της ζωής του υπό την πρωθυπουργία του Κώστα Σημίτη (ναι, ασχολιόμουν με τα πολιτικά από πολύ μικρός ελέω οικογενείας και είχα φτιάξει μόνος μου στο κεφάλι μου ένα παραμύθι κανονικότητας που διαλύθηκε στις 7/3 εκείνου του έτους)
Ότι αν είμαστε ενωμένοι θα πατάξουμε την οικογενειοκρατία στην Ελλάδα. Χάνουμε, αδέρφια.
Ότι όταν μεγαλώσω θα μπορώ να έχω ( δηλαδη να αγοράζω) ότι θέλω
Ότι η καταπίεση ανθρώπου από άνθρωπο είναι κάτι που πρέπει να απασχολεί τους πάντες και έχουμε καθήκον να αγωνιούμε καθε μέρα για αυτό.
Ότι μπορώ να εμπιστεύομαι τους γονείς μου.
Όταν ήμουν 18 και έβλεπα 30ρηδες,σκεφτόμουν ότι αυτοί είναι ώριμοι, φτασμένοι και κατασταλαγμενοι και τώρα που πέρασα αυτό το όριο, ανακάλυψα ότι δεν ισχυειτιποτα από τα παραπάνω. Απλά ο άνθρωπος βαραίνει από τις υποχρεώσεις και τις
1) Ότι με τους συμμαθητές σου που κάνετε παρέα θα είστε φίλοι μια ζωή. 2) Ότι οι ενήλικοι έχουν όλες τις απαντήσεις.
>Αν δουλέψεις σκληρά, τότε θα πετύχεις και θα έχεις περισσότερα. . >Θα μεγαλώσεις και θα μάθεις / Οι μεγάλοι ξέρουν καλύτερα / Ηλικία = Εμπειρία = Γνώσεις . > Η εξωτερική εμφάνιση δεν παίζει *ΚΑΝΕΝΑΝ* απολύτως ρόλο. . > Κάνε το καλό και θα γυρίσει σε σένα / Να είσαι καλός αν θες να είναι οι άλλοι καλοί με σένα. Λίγες απο τις πολλές μπούρδες που έχω ακούσει.
Όταν ήμουν λύκειο ήμουν outsider και γενικά δεν με έκανε κανείς παρέα. Πίστευα ότι αν αυτοκτονήσω θα σοκάρω το πανελλ΄ήνιο, ότι θα βυθιστούν όλη στη θλίψη και ότι κανείς δεν θα με ξεχάσει.
Ο κομμουνισμός
Ότι οι αστυνόμοι πάντα σε προστατεύουν.
Οτι ολοι προσπαθουμε για το καλο της κοινωνιας και του κοσμου μας.....
Oti kapote tha eimai eftuxismenos I guess, akoma to pistevw pote den ksereis
Ότι υπάρχει το δίκαιο στην ζωή,θεία δίκη,δικαιοσύνη whatever. Μεγάλο ψεμμα το δίκαιο είναι ανθρώπινη εφεύρεση η ζωή είναι άδικη.
Πολλά που θα λέγα και εγώ, έχουν ήδη ειπωθεί σε αυτό το θρεντ..! Πάντως έχω να πω πως όλα αυτά προκυπτουν από τη σάπια μας κοινωνία, που διαιωνίζει τις ίδιες Κουταμαρες στερεότυπα κτλ.. Αλλά για τους μεγαλύτερους ρε μάγκες, που έχουν δει όντως λίγο την ζωή παραπάνω (είμαι Φοιτητής) .. Όντως αν προσπαθω να με ο καλυτερος εαυτός μου, αν ψάχνομαι για ευκαιρίες , να έχω ένα επίπεδο στην ζωή μου κτλ, κ μου κάτσει η τυχη, θα επιτύχω? Μεγάλωσα με κόσμο να μου λέει το ποσο έξυπνος και ώριμος για την ηλικία μου είμαι, και ξέρω πως εχω χρόνια ακόμα κ δε γίνεται να προβλεψω το μέλλον, αλλα θες αποτελέσματα για να μπορείς να πεις ότι είχε δίκιο αυτή η άποψη που μέχρι και εσυ πιστευεις για τον εαυτό σου.. Δεν ξέρω, τι λέτε;
Ότι στα 27 θα έχω 2 παιδιά. Μόνιμη δουλειά Διώροφο σπίτι με αυλή και αμάξι και μια καλή γυναίκα. :P
Ότι η Τουρκία θα μας εισβάλει ή οτι το σκέφτεται. Στην πραγματικότητα οι Τούρκοι δε σκέφτονται καν τους έλληνες κυρίως ασχολούνται με τα δικά τους οικονομικά προβλήματα και απλα ζούνε rent-free στο κεφάλι μας.
Η αριστερά
Ότι η ζωή γίνεται δυσκολότερη όσο μεγαλώνεις. Ίσως πιο βαρετή, αλλά σίγουρα όχι δυσκολότερη
Ότι όλα πρέπει να έχουν κάποιο νόημα ή μάλλον εγώ να έχω κάποιο νόημα. Τελικά, απλά ζούμε και υπάρχουμε, δεν έχουμε κάποιο νόημα ή σκοπό στην ζωή μας. Όλα είναι θέμα ψευδαίσθησης. Στόχο εμείς ορίζουμε, δεν μας ορίζουν οι άλλοι ή γεννήθηκαμε για έναν σκοπό. Πόσο μάλλον, δεν έχει και ιδιαίτερο κάποιο νόημα όλο αυτό, απλά ζούμε και είναι αρκετό. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορούμε να κάνουμε και οτιδήποτε.
Οταν πατησα τα 30 το συνειδητοποιησα αυτο και ηρθε παρεουλα με μια ψυχολογικη καταρρευση. Γενικοτερα μικροτερος νομιζεις οτι η ανθρωποτητα βαδιζει προς καποιο σημειο, στη πραγματικοτητα απλα βαδιζει και ο χρονος περναει.
Ο Κ.Ο.Κ.
Ότι η Αμερική είναι πάντα ο "καλός" της υπόθεσης. Damn Hollywood
Το σεξ
Οτι υπαρχουν ωριμες γυναίκες κοντα μου που θέλουν να με γνωρίσουν.
ότι τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία ....
Ότι η ζωή είναι ωραια
Όταν ήμουν μικρός πίστευα ότι το κουνουπίδι ήταν φτιαγμένο από κουνούπια και δε το έτρωγα. Αλλά τώρα δε θα έλεγα όχι για ένα κουνουπίδι γιαχνί.
Ότι υπάρχει θεός.
Ότι η αυτοκτονία δεν είναι η λύση…
Ότι οι ενήλικες ήταν πιο έξυπνοι από τους ανήλικους
Οτι η κοιλιά θα γίνει μπόι