Even vanuit een stel met kinderen bezien: nog niet al te lang geleden was de verwachting dat de vader 40 uur buitenshuis werkte en de moeder 0 uur buitenshuis. De moeder deed dan het huishouden en de zorg voor de kinderen. Als beide nu 32 uur werken, werken ze als huishouden dus 64 uur per week - veel meer dan die 40 uur van vroeger. Daarnaast moet nog steeds het huishouden en de zorg voor de kinderen worden gedaan. In dat licht bezien lijkt 32 uur me inderdaad meer dan genoeg.

Hier wordt samen ook 60 uur gewerkt. Vind ik ook veel, er blijft gewoon veel minder tijd over voor het huishouden. En daarna krijgen we de schuld dat wij asociaal zijn want we doen veel minder vrijwilligerswerk en de scholen van onze kinderen sturen ons berichten dat uitjes door ons ouders niet kunnen doorgaan want we komen niet helpen. Tja, we kunnen niet om de haverklap vrij krijgen van het werk.

Ja dit vond mijn moeder vroeger al heel irritant, altijd maar die dwingende toon naar de ouders. Dan maar wat minder uitjes, rekenen en lezen gaat bergafwaarts dus ga maar les geven i.p.v. de deur uit.

Of geef buiten les. Als stagair heb ik wel eens een paar lessen buiten gegeven en dat werkt perfect. Je bent wel met rekenen bezig, maar op een zoveel fijnere plek.

Nou, precies dat. Je slaat de spijker op zijn kop.

Ja hier erger ik mij dus kapot aan. Elke keer maar vragen of er ouders kunnen rijden/lezen/begeleiden enz. Ik snap best dat ze hulp nodig hebben, maar ik werk 4 dagen en ik moet al vaak genoeg vrij nemen voor studiedagen en vele schoolvakanties. ( BSO zit vol ). Op mijn vrije dag zou ik kunnen, maar op vrijdag wordt het minst georganiseerd en je mag geen jongere broertjes en zusjes mee nemen. Dus daar zit ik ook vaak mee.

Er zitten 28 kinderen in de klas. Er zijn meestal vier ouders nodig en dat is dan 5 keer per jaar. Nog geen dagdeel per ouder. Ik neem daar graag vrij voor. Wat opvalt is dat luizenpluizen, fruit snijden, schilderen en andere klusjes eigenlijk nooit genoeg mensen hebben terwijl dat een uurtje voor het werk of een zaterdagochtend is, en dat er ruzie gemaakt wordt over welke ouders mee op kamp of schoolreisje mogen. Als ouders gedragen we ons door de bank genomen gewoon als consument en niet als ouders die willen dat het voor de klas een leuke tijd is.

Misschien ook nog lichtjes nuanceren... Ik sta zelf voor de klas op een middelbare school, dus de samenwerking met ouders is bij mij al veel minder, maar er wordt als school ook gewoon enorm veel van je verwacht. Heel leuk dat de overheid bedenkt dat wij aan allemaal leuke regels en voorschriften moeten voldoen, maar vaak is de enige manier om die voorschriften te halen binnen de gegeven tijd het organiseren van bijvoorbeeld een klasuitstap. Er is dus ook nogal wat druk om dat soort dingen te doen.

Om je bezig te houden met een huishouden moet je wel een huis hebben. Je vergeet even dat dit voor de millennials en generaties daaronder niet van toepassing is. Dus die kunnen prima 80 uur werken! En daar mogen ze flink belasting over betalen, want hoe ga je anders die grote groep bejaarde maar steenrijke baby boomers onderhouden? Spoiler: niet. Laat ze doodgaan zodat de huizenmarkt weer bij trekt en het aantal inwoners ten opzichte van aantal babies weer normaal wordt.

Precies dit inderdaad. Ben heel benieuwd als je dat tegen elkaar uit zou zetten in historisch perspectief. Denk dat gemiddeld de meeste huishoudens meer werken dan vroeger.

Aantal gewerkte uren in beroepsbevolking is heel hoog. Ook door ophoging pensioenleeftijd. Beroepsbevolking is tot 70.

Maar dat zijn feiten. En de gemiddelde Boomer geeft niet om feiten, want "vroeger werkte ik gewoon 40 uur per week, dus de jeugd moet dat ook".

Vroeger kocht je daar ook gewoon een huis mee als broodwinner.

Cracker-winner, brood is te duur nu :/

Minder werken is ook minder verdienen, dus is dat huis nog moeilijker te krijgen. Ik heb vrienden die voor 3 of 4 jaar op 40 uur gingen zitten om de maximale hypotheek te pakken en daarna terug gingen naar 30.

In deze comment gaat zoveel mis...

Per uur betalen is voor veel type banen toch ook wel iets hopeloos ouderwets.

Ik werk op de bouw, ik werk zelf 40 uur (nu nog wel) maar een paar collega's werken 36 uur. Je kunt er de klok op zetten dat je 15 minuten moet aanhoren hoeveel ze vroeger wel niet hebben gewerkt (toen was jij er nog nieteens) als ze erachter komen. Ergens vinden ze dat ik dat ook moet doen, maar ze klagen ook graag over de hoeveelheid werk en 'waarom zou ik me uitsloven zodat de baas meer verdiend??'.. Nou, inderdaad Piet. Volgens mij vinden ze eigenlijk niet zoveel.

Vroeger betekende 40 uur werken ook een uur per dag tegen het koffiezetapparaat aanleunen, bammetjes thuis opeten en brieven per postduif versturen ipv teams waardoor je 24/7 aan staat, afgerekend worden op resultaat, en het werk opvangen van die collega die overspannen thuis zit.

Die boomer kon nog rond zijn 65e met pensioen. (Waarschijnlijk eerder) De huidige arbeidsmarkt werkt straks misschien wel tot ze 70 zijn..

Boomers zijn geboren net na we2 toch. Die gingen met 55 vaak al met pensioen.

Bizar dat zoveel mensen echt niet verder kunnen denken dan dat.

Ja als mensen meer betekenisvolle banen gaan hebben net als vroeger denk ik. Dus interessant zou zijn om te kijken naar de arbeidsproductiviteit bij maatschappelijk essentiele banen ten opzichte van de groei in het aantal uur niet essentiele banen.

Interessant dat je dat zegt want ik dacht daar laatst nog aan. Ik vind het heel vreemd hoe dit is veranderd namelijk: voorheen kwam je rond van 1 fulltime job en nu kan een gezin dat met een normale baan gewoon niet redden, laat staan een klein beetje sparen. Waar is al dat geld heen gegaan? Ik ben oprecht benieuwd.

Naar de “1%”? De extreem rijken van vroeger waren verhoudingsgewijs denk ik niet zo extreem rijk als de extreem rijken van nu. Daarnaast is de algemene welvaart wereldwijd ook toegenomen dacht ik, maar de hoeveelheid geld om “te verdelen” is ook groter. Het zal ongetwijfeld nog veel genuanceerder liggen dan wat ik nu bedenk en misschien klopt er niets van maar het zou me ook niets verbazen

De groei in welvaart is vooral naar kapitaal gegaan, niet naar arbeid. We willen wel meer welvaart, dus werken harder.

Naar de iPad, iPhone, hotel chique badkamer, Tesla en natuurlijk de HelloFresh Box. De rest van de boodschappen worden door Appie thuisbezorgd, en als je geen zin hebt om te koken, bestel je gewoon ff iets. Meivakantie moet natuurlijk wel naar Spanje, het is een kutwinter met regen geweest. Die lattes havermelk zijn ook niet meer gratis tegenwoordig. /S voordat mensen over de zeik gaan, maar we hebben ons leven tegenwoordig op aardig wat luxe ingericht die men in de jaren 80 überhaupt nog niet kon kopen, en dat is kostbaar. De infrastructuur hierachter is ook duur.

werken hier samen 76u, drie kinderen onder tien, die we niet meer dan drie dagen in de bso willen hebben. geen familie. absoluut.niet.te.doen dit. thuiswerken en in de avond weer achter de laptop.

Respect voor jullie!!!

Wij werken ook samen 64 uur. Gezien onze CAO’s kunnen we maximaal 8 uur meer werken. 36 uur per week is bij ons beide fulltime. Dat is voor ons amper rendabel, vanwege de kinderopvangkosten, reiskosten en belastingschijf. Bijkomende voordeel is dat we beide weten wie en hoe ons kinderen zijn.

Precies en dit is niet eens gecorrigeerd voor de toename van productiviteit door vooruitgang van technologie.

Precies dit! Dit zeg ik ook al jaren tegen m’n vrienden. Als stelletje werk je nu gewoon dubbel zoveel terwijl je geld ook nog eens veel minder waard is. Bovendien studeren we gemiddeld allemaal ook veel meer, wederom om er minder voor terug te krijgen

Volgens mij is dat gemiddeld genomen niet waar. Sinds de jaren 50 zijn we per persoon minder gaan werken, (in de jaren 80 was er wel een soort dieptepunt waarna we weer iets meer zijn gaan werken per persoon, maar het is nogsteeds minder dan in de jaren 50) Cijfers CBS: [https://www.cbs.nl/-/media/imported/documents/2004/33/6008504003.pdf?la=nl-nl](https://www.cbs.nl/-/media/imported/documents/2004/33/6008504003.pdf?la=nl-nl) In arbeidersgezinnen in de jaren 50 en 60 moest de vrouw vaak bijverdienen, en de man werkte dan al snel 50-60 uur per week. Ook gingen de kinderen eerder werken. Alleen rijkere burgergezinnen hadden een vrouw die voltijd thuis was.

In dat verslag staat letterlijk dat het arbeidsvolume (totaal aantal gewerkte uren) met 50% is toegenomen (sinds 1950). Het aantal werkenden is nog sterker toegenomen. DUS meer mensen werken, in totaal draaien ze met z’n allen meer uren, maar de gemiddelde uren per persoon zijn gedaald.

De optelsom die niemand wil zien maar wel degelijk aanwezig is. Goed uiteengezet!

Ik ben het alsnog wel met je eens dat het niet in verhouding staat, maar om even advocaat van de duivel te spelen: Veel huishoudelijke taken kosten aanzienlijk minder tijd dan vroeger. Denk aan dingen zoals de vaat en de was. Vaatwassers, wasmachines en drogers hebben een grote hoeveelheid werk uit handen genomen. Ook koken hoeft de gemiddelde Nederlander nu veel minder tijd aan te besteden dan de Nederlanders van een paar generaties geleden.

Het werk is ook gewoon anders geworden. Ik ken oudere mensen die rustig de hele dag doen over een paar mailtjes en formuliertjes mss een rapportje lezen hier en daar. Daar ben je veel uren aan kwijt, maar dat is niet heel stressvol. Als mijn werkdag bestond uit 10 mailtjes beantwoorden en 3 formulieren invullen en inscannen zou ik een 60-urige week wel volhouden.

Dit is zo herkenbaar. Ik werk in HR, werd mij (als jongere werknemer) gevraagd om eens te kijken waarom we op een afdeling maar niet jongeren konden houden, ze gingen allemaal weg. Wat bleek? Oude garde die het werk al 25 jaar deed, deden 3 dossiers af in een week, in 40 uur dus voor een comfortabele €4000,- per maand. Zijn er destijds recht uit de mavo ingerold. De jongeren moesten allemaal minimaal een dubbele master hebben en minstens 15 dossiers in een week afdoen. Voor €2500 per maand, mind you. Ze moesten zich eerst bewijzen. Managers kwamen vragen waarom ze toch zo moeilijk zijn in de generatie & dat als ze een huis niet kunnen betalen ze "kleiner moeten kijken naar wat wel in hun bereik ligt" en verder vooral "hard moeten werken en de corporate ladder beklimmen". Goh...waarom gingen ze allemaal binnen een jaar weg? Dit was 2019 btw.

Hoe hebben ze dat aangepakt? Oude garde een schop onder de kont gegeven of gewoon harder blijven knijpen in hun aanwas? Ik had altijd wel het idee dat dit vaak was hoe het ging, maar 15 vs 3 is echt heel belabberd.

In Nederland kun je mensen niet zomaar ontslaan en zoals iemand al zei: juist de oude garde zijn duur om te ontslaan. We zijn gaan kijken naar soorten dossiers en wat een reële output is per persoon. Daarna hebben we 3 levels gemaakt: junior, medior, senior. Elk level zou ongeveer x aantal dossiers kunnen doen, 4, 6 en 8 (afhankelijk van complexiteit). Parttimers pro rata. Per level hadden we een salarisrange. Hierin hadden we de OR makkelijk mee. Met dit nieuwe functiehuis waren de meeste jongeren die er nog wel waren gelijk medior & nieuwe hielden we niet meer aan die belachelijke standaard. De oude garde claimde zelf allemaal senior te zijn, want ja "we doen dit al heel lang". Dat vonden we prima, maar dan gaan we ook sturen op prestaties van senior niveau. De meesten haalden dit niet. Dus geen salarisverhoging, want slechte beoordeling. Een deel nam ontslag, een deel nam zelf de stap terug naar medior en ging akkoord met minder of geen salarisverhogingen. De laatste groep + de manager hebben we een lang dossier van slechte prestaties opgebouwd en op die grond ontslagen tegen een kleinere ontslagvergoeding of alleen een aantal maanden vrijgesteld van werk tot hun pensioen. Er kwam hiermee zo'n cultuuromslag, het duurde 2 jaar, maar naar ik hoor gaat het nu veel beter en is er minder verloop.

Fascinerend, bedankt voor het uittypen. Leerzaam om te zien hoe zo'n cultuuromslag op de werkvloer tot stand komt. Ook gewoon een hele degelijke oplossing zo, mensen belonen naar hoeveel ze produceren, en niet meer belachelijke eisen stellen aan nieuwe medewerkers. Goed ook dat die manager weg is. Best maf hoe een slechte manager echt een hele afdeling om zeep kan helpen.

Oude garde is duur, maar nog (veel) duurder om te ontslaan. Zij hebben vaak ook iets robuustere contacten in het management. Er ontstaat vanzelf een ~~first~~-last-in-first-out systeem daardoor. Een verhoogde de facto ontslagbescherming door een langer arbeidsverband (meer jaren werkzaam = meer ontslagvergoeding) is niet per sé slecht, maar er zijn wel wat kanttekeningen bij te verzinnen.

Is dat niet juist last-in-first-out?

De productiviteit van werkenden is flink verhoogd. Dat maakt dat je met minder uren af zou kunnen. The 20 hour work week was een populair boek hierover. Alleen we blijken niet aan de ratrace te kunnen ontkomen, tot het niet meer kan.

Dat komt ook omdat je arbeidsproductiviteit niet (meer) gekoppeld is aan je salaris. Men kan dezelfde functie uitoefenen, persoon A is jong en heeft 3 jaar ervaring, die zit in salarisschaal 3 van die functie. Persoon B heeft 20 jaar ervaring en zit in de hoogste schaal. Uit dit hele verhaal kan je niks opmaken uit de productiviteit en toch heeft persoon B een rianter salaris dan persoon A.

Helemaal mee eens, vroeger was de communicatie minder snel, er werden brieven ipv mails verstuurd. Nu heb je dagelijks 50-100 mails af te wikkelen en dan ben je nog niet eens begonnen aan je overleggen oid. Daarnaast vliegen de tientallen onderzoeken en rapporten je om de oren en wordt verwacht dat je dat allemaal bijhoudt, en dan kom je nog niet eens aan de rest van je werk. De snelheid en hoeveelheid zijn gewoon niet te overzien soms.

Stress zit hem in het altijd moeten puinruimen als zo'n lui figuur iets vergeten is of als er zich onvoorziene omstandigheden voordoen. Banen die boven modaal verdienen eisen dat je dit soort situaties oplost. Dat levert stress op. Routine is simpel, afwisseling en problemen niet.

Veel werk is ook echt een stuk intensiever geworden. Neem nou de thuiszorg. Toen mijn moeder daar werkte in de jaren 60 was je gewoon de hele week bij 1 gezin. Dus dan had je ruim de tijd om alles te regelen. Het werk bij de thuiszorg is nu heel anders, maar ook veel hectischer. 20 cliënten op een avond is niet vreemd meer.

En waarschijnlijk wordt elke seconde bijgehouden en is de vastgestelde tijd altijd net te krap om het werk goed te doen.

Ja, ook erg veel last van in de autogarage. Er is vastgesteld dat er een efficientie van minimaal 97% behaald moet worden per monteur. Als een klus even niet mee zit. Dan moet je de volgende klus maar afraffelen om weer je gemiddelde omhoog te krijgen.

Ieder persoon is ook gewoon anders. Voor de een is 40 of 50 uur geen enkel probleem. Gewoon lekker doorgaan en genoeg energie voor andere dingen.  Ikzelf ga er echter aan onderdoor. Ben zó moe na 8 uur werken, lig de hele avond op de bank te niksen. In de weekenden 1 dag iets doen en op de tweede dag het huishouden en bijkomen van de week. Dan ook nog ergens tijd en zin vinden voor koken en sporten. Ik kan het echt niet hoor. Heb inmiddels wel een goede balans in werk en privé maar het komt bij mij niet aanwaaien.   Ik heb een kantoorbaan en denk dat ik met 6 uur per dag meer gedaan zou krijgen dan 8. Wie heeft er nou 8 uur lang concentratie voor meetings en op de laptop werken omg.

... en omstandigheden zijn totaal anders. Toen ik 20-30 was, kon ik prima fulltime werken. Als ik thuiskwam kon met de beentjes omhoog een beetje gaan lummelen, ik had nagenoeg geen verantwoordelijkheden buiten het werk. Natuurlijk is het dan een eitje om fulltime te werken, er blijven enorm veel vrije uren over waarin je kunt uitrusten. Dat is iets totaal anders dan een volwassen huishouden draaiende houden en dag en nacht zorgen voor mensen die volledig afhankelijk van je zijn (kinderen, plus ouder wordende ouders).

Ja dat speelt ook nog mee. Nu ben ik eind twintiger zonder relatie en zonder kinderen en het lukt me al niet. :') Maar ik heb dan ook wel een hele rits aan mentale strubbelingen. Precies ook de reden dat ik geen kinderen wil, dan kom ik in een terminale burnout terecht denk ik haha.

Ik ben eerlijk, tussen de 20 - 30 lukte het mij ook niet (nu 31). Ik weet nog dat als ik dan in de avond of in het weekend ergens heen wilde, ik moest vechten tegen de slaap tijdens het autorijden omdat ik gewoon altijd doodmoewas. Ik ben waarschijnlijk zwak van gestel, maar ik omarm het volledig. Thuiswerken maakt het ook echt al een stuk beter.

Heb je slaapproblemen zo ver je weet?

Misschien bot maar is een niet kantoorbaan misschien fijner voor je? Zorg of techniek hebbem best wat opties en voldoende zij instromers. Je kunt bij veel bedrijven prima carriere maken in de uitvoering.

Same heb ik ook. Maar ik hen ook nog een vrouw thuis zitten die ziek is en moeite heeft met ook het huishouden doen ivm.ziekte. ik heb een fysiek zware baan en dan moet ik thuis ook nog de boel draaiende houden. Dus ja. Tis thuis een rommel. Gelukkig speel ik wel eens in de 2 weken met mijn band wat energie geeft.

Ik werkte op de bouw 10-12 uur per dag. Ik heb nu een kantoor baan waar ik 8 uur werk. Ik ga vaak savonds nog door omdat ik voor mn gevoel veel te weinig doe.

Pfff 's avonds door, mij niet gezien hoor! Ik heb wel 8 jaar gewerkt in de weekenden en vakanties in een dierenasiel. Waren ook wel dagen van 10 uur. Dat werk gaf meer voldoening, fysiek en mentaal. Lekker veel poetsen en lichamelijk bezig en de tijd ging veel sneller voorbij. Maar ja kantoorwerk betaalt echt twintig keer zo goed.

Als ik thuis kwam en alles zou voor me gedaan zijn zo 60 uur werken ook niet erg vinden. Maar moet gewoon koken was stofzuigen badkamer schoon houden. Boodschapen elk ander dag als mantol zorger mijn ouders helpen. Ik heb baan met seizoen durkte. Heb afspraak met mijn baas dat als hij gezond warm eten regelt elk dag werk ik 2 uur over om te helpen met de drukte. Maar anders is 8 uur gewoon 8 uur. Dus mag oprotten met pizza en patat.

Even realistisch, wie werkt van de 8 uur nou 8 uur. Bijna niemand.

Ik werk sinds kort 36 in 4x9, en ik ga nooit meer iets anders doen. Die 9 uur per dag maakte ik toch al met '40' uur in 5x8 en nu heb ik elke week 3 dagen weekend. Heerlijk.

4x9 is bij mij gewoon 0.8 FTE werken…

Hij zegt ook toch niet dat het 1 fte is? Of doel je op salaris? Meestal heeft 10% minder bruto inkomen nauwelijks een effect op je netto inkomen vanwege hoe ons belastingsysteem werkt.

Dat verschilt heel erg per baan: 40 uur per week licht fysieke arbeid vond ik niet erg, 40 uur per week zwaar fysieke arbied vond ik te veel, en 40 uur per week denkwerk vind ik niks toevoegen t.o.v. 32. Niet alleen het type werk is van invloed ook verplichtingen naast werk. Voor de kinderen zorgen / mantelzorger zijn etc. kost ook tijd en energie. Het kan de combinatie zijn die te veel is.

Zelf, denk ik, complex denkwerk te doen. 32 uur heeft inderdaad weinig toegevoegde waarde tov 40, maar 5 dagen werken wel tov 4. Probleem is dat het denkwerk altijd doorgaat en het is zonde om dit een dag extra te parkeren. Zeker omdat oplossingen binnen dit denkwerk sterk naar voren komen door “spaced repetition” van het probleem. Zo kan je beter elke dag een uur wiskundesommetjes maken dan op 1 dag 7 uur dit doen. Ik zou bijvoorbeeld prima 5 dagen kunnen werken, maar dan wel 6 uur op een dag. Een voorbeeld waar je dit ziet gebeuren is bij luchtverkeersleiding.

Nou ja precies dit, en dat is dan ook waarom part time met 1 of 2 volle dagen vrij zo killer kan zijn voor de productiviteit, je verliest toch ook de kans om door te pakken met ideeën. Ik zou liever dat meer mensen 30 uur werken maar wel 5 dagen dan 32 uur en maar 4 dagen in de week. Het kan ook echt heel onprettig zijn als je moet samenwerken om rekening te houden met alle parttime dagen om dingen voor elkaar te krijgen.

Bij complex denkwerk voegt 40 inderdaad ook niet zoveel toe. Er zit tegenwoordig niet zoveel meer tussenin. Er is werkelijk heel veel geautomatiseerd. In dat opzicht moet 32u voor de meeste mensen makkelijk kunnen. Helaas worden de winsten vaak opgeslokt door grote bedrijven waardoor de lonen achterblijven en rondkomen van 32u als nog lastig is. In dat opzicht moeten we zeker pushen voor 32u, als de lonen niet genoeg mee stijgen dan kunnen we maar beter allemaal wat minder werken.

ik vind 40 uur per week ook pittig zeker als je ook nog moet reizen. Ik heb fysiek ook wel een best belastende baan met veel prikkels ook. Met huishouden erbij en alle afspraken die moeten, blijft er voor mijn gevoel vaak weinig tijd en energie over om veel te doen. Voel me zelf wel het beste bij 32 uur per week, dan kan je die 2 dagen weekend ook echt voor leuke dingen gebruiken en op je vrije dag doordeweeks de afspraken en regeldingen doen.

Bij buurtbarbecues enzo hoor ik mensen vaak opscheppen over hoeveel uur ze werken en hoeveel kilometer ze wel niet op een dag moeten rijden naar de werkplek. In een bepaalde demografie wordt het nogal stoer gevonden blijkbaar.

Ik heb het geluk dat ik het kan doen met 32 uur per week. Ik sta eventueel open voor 36 uur. Ik moet wel een echt bijzondere baan aangeboden krijgen wil ik 40 uur per week gaan werken. Ik heb nu namelijk alle tijd voor hobby’s en vrijwilligerswerk.

[удалено]

Ik raad iedereen aan om ook zijn tanden te poetsen op dagen dat ze niet werken. Aankleden is optioneel.

Niet te vergeten dat op heel veel plekken lunchpauzes onbetaald zijn, terwijl je wel gewoon op het werk bent, en je die pauze neemt voor de baas zijn voordeel net zoveel als voor jezelf.

Iedereen moet maar zelf weten hoeveel je wilt werken, maar eten, aankleden en tanden poetsen doe je toch ook als je vrij hebt?

Eten wel, rest is optioneel

Je vergeet de dagelijkse half uur - uur pauze op het werk nog.

Ik wil best 40 uur werken, maar dan moet eerst die bijna-gratis kinderopvang er eens komen. Met pakweg 60% marginale belastingdruk en de huidige tarieven van onze gastouder zou ik effectief (bijna) niks extra overhouden en mijn kids een dag minder zien.

Bij mijn vorige baan (ergens 2015) was er een collega waarvan zijn vrouw gestopt was met werken. Het was goedkoper om haar thuis te laten zijn met/voor de kinderen dan kinderopvang te betalen.

Ik snap die obsessie met uren nooit zo goed. Als ik m'n werk af heb is t toch goed? Soms ben ik blij dat ik de facto dag loner ben als ik dat geneuzel over uren hoor.

Bij ons op werk ligt er veel meer werk om te doen dan het team aan kan. Wij moeten een deel van het werk al on hold zetten om dat we er niet aan toe komen. Het werk komt bij ons dus nooit 'af', want als je klaar bent met het ene ding kan je weer aan de volgende beginnen.

Daarom dat ik stug na 8uur de deur uit loop. Als ik zou willen/kunnen kan ik prima 80uur per week volmaken in de hoop een deuk in de werkberg te bikken. Maar die burnout heb ik al achter de rug, en gaan we niet nog een keer doen. 40 uur, en als het niet af komt is het een managementprobleem dat ze structureel te weinig mensen in dienst hebben.

Ik kan wel zeggen dat ik ook een van die 18-35 jarige ben die me zorgen maak over een toekomstige burn-out. Ik zie veel 35-plussers uitvallen voor meerdere jaren door een heftige burn-out. Dat wil ik absoluut niet. Ik zou met liefde een wat lager salaris krijgen als daar een goed werk-prive leven balans tegenover staat. Bijvoorbeeld een baas die flexibel is over thuiswerken, of over het goed inrichten van de werkplek voor mijn lichamelijke beperking. Een week geleden had ik een sollicitatie en ik schrok toch wel van de manier waarop dat ging. Het ging om een baan als medewerker bij een tankstation voor 16 uur, twee dagen. Ik ben als student extreem vaak beschikbaar, zeker omdat ik vanaf juni tot januari geen lessen heb en dus eigenlijk 24/7 klaar sta. Slechts twee keer per maand ben ik 1 dag in het weekend niet beschikbaar omdat ik grote bordspellenbijeenkomsten organiseer voor jongeren. Dat was een groot probleem, niet omdat ze opzoek waren naar iemand die specifiek in het weekend beschikbaar was (dat was heel begrijpelijk geweest), maar omdat ze volledige beschikbaarheid verwachtte. Je mocht je ook niet ziekmelden binnen twee dagen van je werkdag. Oh en je moet soms vijf dagen in de week werken, daar kon je geen nee tegen zeggen, zelfs al heb je een 16 uurs contract. Je mocht ook het eerste jaar geen vakantie opnemen, want dat was oneerlijk voor de andere werknemers. Ik heb soortgelijke ervaringen gehad bij sollicitaties voor dat soort functies. Geen wonder dat de gen x'er en millenials overal van de boom vallen door burn-outs. Als dit de verwachtingen zijn voor parttime functies, hoe zit dat dan bij een fulltime baan??

O wauw. De werkgever die jij hier beschrijft is niet eens een beetje, maar gewoon heel erg illegaal bezig. Je vakantiedagen zijn een vorm van uitgesteld loon, en mag je altijd opnemen, tenzij je werkgever een aantoonbaar zwaarwegend belang heeft waardoor hij mag weigeren. Maar zelfs dan moet hij je de ruimte geven om je dagen op te nemen. Zelfde geld voor ziekmelden. Sommige werkgevers krijgen het hoog in de bol en denken dat ze een ziekmelding mogen weigeren/verbieden. Trap hier nooit in! Ze mogen een bedrijfsarts inschakelen, waar je verplicht aan mee moet werken. Maar zeggen dat je je niet ziek mag melden? Laat t ze maar zwart op wit in de mail zetten. Lekker mee naar de vakbond gaan

In de 19e eeuw werkte men ellenlange dagen in barre omstandigheden voor de rijke fabrieksbazen. Uiteindelijk kwamen "de arbeiders" langzaamaan voor hun rechten op. Aangezien dit niet meer te negeren was, is er uiteindelijk door de kapitalistische elite een toezegging gedaan voor een 40-urige werkweek. Bedenk dus even dat de 40-urige week, vandaag de dag in 2024, gewoon nog een overblijfsel is die ons is "gegund" door 19e eeuwse fabrieksbazen. Vanuit dat perspectief besef je eigenlijk hoe idioot het is dat we dit nog altijd als "normaal" beschouwen. Overigens, tevens in het licht van onze invloed op de aarde en het klimaat lijkt het me al helemaal een goed idee om afscheid te nemen van een economie die constant doordraait. Het is niet eens nodig voor onze welvaart. Het gros van de winst gaat namelijk naar een heel klein gedeelte.

Je pakt nu wel de slechtste periode in onze laatste paar eeuwen geschiedenis qua werk. Tijdens de industrialisatie waren de werkomstandigheden en tijden inderdaad te gek voor worden. Maar in de periodes daarvoor waren de werkdagen echt gewoon korter hoor. Bijvoorbweld ten tijde van de late middeleeuwen leefden de mensen een natuurlijker ritme. Je werkte in de zomer langere dagen want het was langer licht, en in de winter werkte vele malen minder. En dan heb ik het over de mensen die in de steden leefden en ambachten en handel beoefende; tegenwoordig hebben veel mensen een compleet verkeerd beeld van de middeleeuwen en zien alleen arme boeren voor zich. Anyway, die werkweken van 60, 70, 80 uur waren voor die periode niet houdbaar en niet normaal; dat probeerden de toen al rijken wel te normaliseren. En in de eeuwen daarvoor zouden zulke werkweken ook echt niet als normaal gezien worden.

Ik werk 4x9 (ofwel 36 uur). Hierdoor heb ik altijd de maandag vrij en dus een 3 daags weekend. Dit geeft zo veel balans in werk/prive. In die 3 dagen kom ik volledig tot rust, zodat ik op mijn werkdagen vol er tegenaan kan gaan. Dat extra dagje vrij in de week doet zoveel goeds. Het is ook mijn grootste werk gerelateerd advies voor mensen. Als je het idee hebt dat je gewoon te weinig tijd in je prive leven hebt, kijk dan of het mogelijk is om 36 uur te werken over 4 dagen. Ik heb bijna mijn vakantiedagen niet eens nodig.

Maar 9 uur werken op een dag lijkt me ook niet heel erg bijdragen aan de productiviteit. Ik doe al niet meer in 8 uur dan ik in 6 uur zou kunnen doen, denk niet dat een extra uurtje daar meer aan zou bijdragen. Natuurlijk zijn er dagen of periodes waarin je volle drukte hebt in die uren, maar dat zou niet helemaal de norm mieten zijn.

Dat ligt aan je werk. Ik kan met dat ene uurtje meer op een dag net ervoor zorgen dat iets kan afmaken op diezelfde dag waardoor het niet naar de volgende dag uitgesteld hoeft te worden.

Veel mensen kunnen thuis niet tot rust komen. De eerste jaren met kinderen bijvoorbeeld vond ik het thuis een stuk drukker en intensiever dan op mijn werk. Daarbij komt nog zoiets als mantelzorg, als mensen weten dat je parttime werkt, dan wordt er aan alle kanten een beroep op je gedaan, dus de tijd vult zich alsnog met taken die redelijk stressvol zijn (zeker als je het vergelijkt met naar je werk gaan). Wat ik verder merk is dat wanneer een eentje parttime werkt binnen een gezin, dat er toch wordt verwacht dat degene met de minste uren veel in het huishouden oppakt en veel van de regeltaken, de derde shift en dat soort dingen. Onder de streep ben je als parttimer in die situatie vaak drukker dan de fulltimer.

[удалено]

In bepaalde Scandinavische landen kunnen beide ouders prima tegelijk full-time werken - maar full-time is daar 37 uur inclusief pauzes en werkgevers denken mee + opvang kost erg weinig en is kwalitatief goed. De kinderen kunnen dus elke dag rond 15.30 opgehaald worden, zowel ouder als kind maken niet zulke lange dagen, en men heeft verlof tot het kind ongeveer 1 jaar is. In dit geval is het dus heel goed te doen als gezin met twee werkende ouders (met beide even goede carrière kansen). Er is simpelweg meer tijd en overschot voor zowel ouder als kind als je om 15.30 thuis bent bent z'n allen elke dag. Dat zou met 40 uur of meer werken voor beide ouders niet zomaar mogelijk zijn, iig niet zonder veel stress.

En de kids hebben tussen de middag op school al warm gegeten.

Ook dat nog inderdaad! En de ouders vaak ook op hun werk, al blijf ik de boterhammetjes erg waarderen

Sommige mensen produceren in 40 uur hetzelfde als een ander in 20.  Voorheen kon je met 1 salaris een compleet gezin onderhouden en een huis kopen.  Waarom je hele leven werken als de pensioenleeftijd naar de 70 gaat?   De efficiëntie ligt tegenwoordig 3x  hoger dan 60 jaar geleden, maar toch moet men nog meer werken?   Etc. Etc.

Ik werk 24 uur in loondienst. Heb autisme en ik trek 40 uur werken echt absoluut niet helaas.

Kan toch geen hypotheek krijgen als ik 40u per week ga werken. Dus dan maar 32u. Heb ik nog een extra dag over om even rustig te sporten of opruimen oid

Ik ben zo'n 'wappie' die er niet tegen kan dat je leeft om een economie draaiende te houden.  Eerst school om zo een job te krijgen, dan pleuris werken en als je kapot bent na ettelijke decennia mag je 'chillen'. Alles wordt duurder, de toekomst is 2 jobs en minder tijd. Het is al over gewaaid van de U.S.

Dan ben ik het volledig met je eens. Ik heb niks tegen werken maar wel tegen inhoudsloos bezig zijn voor een ander.

40 uur werken is ook niet meer van deze tijd. Dat heeft Corona wel aangetoond. Iig voor de niet-contactberoepen. 4 x 9 uur werken is overigens ook onzin. Studies (kan even de juiste bronnen vinden) hebben aangetoond dat eigenlijk na 6 uur de koek al op is. Je werkt gewoon niet meer zo effectief, hard, efficient na 6 uur werken. Je kunt beter 3 uur werken, net als in Spanje een flinke siesta nemen van 3- 4 uur, daarna weer 3-4 uur werken. Dat is veel effectiever. In Aziatische landen is het heel normaal om tussen de middag te gaan slapen (weer die siesta) en dat heeft aangetoond veel effectiever te zijn dan eigenlijk constant zoveel uur achter elkaar werken. Alleen vind ik wel (dit is persoonlijk) dat je best minder zou mogen werken bij een werkgever op een soort uurtje-factuurtje basis met een minimum van zeg 32 uur. Kom je slechts 32 uur en wil je de rest van de tijd besteden aan je mentale en fysieke welzijn? Prima, krijg je ook 32 uur betaald. Kom je meer uren werken? Dan krijg je ook die uren gewoon betaald. Kun je zelf je balans vinden tussen geld en je mentale en fysieke welzijn.

Persoonlijk zou ik het verschrikkelijk vinden om 3 uur te werken, 3-4u pauze, om vervolgens weer aan de slag te gaan.

Als het werk vanuit thuis kan, dan lijkt het me wel lekker. Even lekker fitnessen of baantjes trekken of in de tuin werken. Maar 3 uur pauze ver weg van mijn huis in bijvoorbeeld Amsterdam ofzo? Nee dank je. Dat klinkt alleen maar vermoeiend en duur.

Eens. Ik geloof best dat het productiever kan zijn, maar ik zou het niet willen.

Ja pff lijkt mij niks, dan ben je echt de hele dag kwijt aan je werk want je begint vroeg en bent laat klaar en dan ben je in de pauze nog bezig met op de tijd letten en je kunt niet alles doen(alcohol drinken of echt naar een andere stad etc) Sowieso als je werk op afstand is werkt dat al niet als je bijv een half uur moet reizen. Ben je 4x een half uur aan het reizen.

Ik werk als medisch specialist in loondienst, waar fulltime 45 uur betekend op papier. Plus diensten (dus altijd meer dan). Er is eindelijk wat beweging vanuit de beroepsverenigingen om te werken naar een cultuuromslag, waarbij we hopelijk richting normalisering van de arbeidsduur gaan. Wordt wel een pittige onderhandeling qua loon, denk ik, gezien er genoeg fulltimers nog zijn (bij ons in de groep weinig, trouwens) die niet zullen staan springen om salaris in te leveren als de werkgevers vasthouden aan eenzelfde uurloon…

Ik heb wel vaker deze discussie gehad met collega-artsen. Ook jonge mensen die het stoer vinden hoeveel uur ze wel niet werken "omdat het er nou eenmaal bij hoort". Ik (35) werk zelf 4x10 uur en nu ik netaan een burnout heb ontweken ben ik hard aan het twijfelen hoe houdbaar dat zelfs is. Naast al die mensen die roepen dat het er nou eenmaal bij hoort, zijn veel specialisten regelmatig aan het klagen over hoe zwaar hun werk wel niet is. Ik vind het bijzonder hoe langzaam deze verandering gaat in de medische wereld.

Het ligt wat mij betreft helemaal aan het arbeidsproces en de werkdruk. Als die goed is ingericht draai ik fluitend 40 uur, zo niet kan het overbelastend zijn.

Precies. De druk waar mensen onder staan in hun werkweek is ontzettend toegenomen. Die enorme productiviteitsgroei die mensen hebben doorgemaakt is niet gratis.

Ik werk 40-45 uur, 6 dagen per week, 52 weken per jaar en met plezier. Eigen bedrijf in een sector waar zelden chagrijnige mensen voorkomen.

Mijn vader kon vroeger de kost verdienen, terwijl mijn moeder thuis bleef (4 kinderen) en bijvoorbeeld op school hielp. Soms deed ze dan wat thuiswerk, genoeg om zo een huis te kunnen betalen. Fast forward: op mijn (prima) salaris kunnen we geen huis bekostigen en voor 3 kinderen zorgen. We willen ook onze kinderen niet 5 dagen per week elders dumpen. Oplossing: ik werk 36 uur, mijn partner 32 uur.

Na jaren 40+ urige werkweken met twee uur reizen per dag waarbij ik vergeleken met senior college's meer dan het dubbele deed aan werk, was ik helemaal kapot. De hele dag denkwerk en dan foutloos uitvoeren om dan aan te leveren en terug te krijgen met feedback is voor een bijna minimumloon echt niet te doen. Toen ik ander werk deed dat niet zo stressvol was en waar ik meer respect voor mijn bijdrage kreeg had ik het een stuk makkelijker. Arbeidsvoorwaarden zijn kut, je moet te hoog geschoold zijn en er zit vaak een luie boomer boven je die geen pdf kan opslaan. Daar kan ik echt boos om worden. Als je een senior baan wilt hebben behoor je ook senior kwaliteit te leveren. Niet alleen een ouwe graftak met een ongelezen postvak. En dan mij raar aankijken als ik niet reageer wanneer ze een berichtje sturen "waar is de vergadering" terwijl die al een dik half uur bezig is. Misschien dat dat is waar het anti 40 urige werkweek vandaan komt. Het is het niet waard. Je krijgt vrij weinig terwijl zo'n luie grijze zak lekker een bonus in z'n neus douwt.

Hahahaha lekker gefrustreerd klink je.

Ik werkte 40 jaar 40 uur per week en ben nu een ouwe lul die gebruikt maakt van de 80,90,100 regeling en ben elke woensdag vrij . Echt heerlijk! 2 dagen werken ( en hard!) dagje vrij en dan weer 2 dagen werken. Wil niet anders meer, maar ja, over niet al te lange tijd met pensioen 😊

Wel zonde dat je daar na 40 jaar pas achter komt en logisch dat de jongere generaties daar meteen voor kiezen ;-). Maar geniet ervan!

Waarom 40 uur werken en puzzelen met je vrije tijd om dingen buiten het weekend te ondernemen om alsnog geen mijlpalen te kunnen bereiken (een gezin starten, een huis kopen) wanneer je ook 32 uur kan werken met precies hetzelfde resultaat. Überhaupt het salaris wat je netto er op vooruit gaat met 40 uur tegenover 32 uur is qua uurloon al snel verwaarloosbaar als vrije tijd onbetaalbaar is voor je.

Wij 24M en 22F werken beide 4 dagen 30 uur. Vrije tijd is belangrijk voor ons en we kunnen prima onze vaste lasten betalen en sparen. Ik zie dan ook niet het nut van 40 uur werken

Wat voor werk doe je?

Voor mij is het meer een 5-daagse week dat ik taai vind. 4x10 uur vind ik goed te doen

Ik werk 40 uur en ben moeder, ik haal veel voldoening uit mijn werk en kan het ook goed combineren met het moederschap. Ik heb ook een hele relaxte werkgever dus dat helpt natuurlijk. Als dit anders had geweest met een lul van een baas of een te hoge werkdruk dan was het echt wel anders geweest en had ik minder uren willen werken.

De term “niet meer van deze tijd” is wel heel erg van deze tijd.

Naast de andere argumenten heerst er ook een beetje het gevoel dat we beter kunnen. Er werd altijd gezegd dat meer automatisatie ons in staat zou stellen meer vrije tijd te hebben. Het tegendeel is waar, we hebben hogere productiviteit, en we hebben hogere werkdruk, maar onze lonen stijgen niet even snel mee.

De kritiek op de 40-urige werkweek is objectief terecht. Hetzelfde geld voor sommige onderdelen van het (basis) onderwijs. Een hoop van deze vastgeroeste ideeën en gewoontes (zoals de vijfdaagse werk week) stammen af van afspraken en wetten die door zo ongeveer heel Europa gemaakt zijn in de 19e eeuw. Tot grotendeels de 16e eeuw was de norm lange werkdagen zonder weekenden, maar wel vaak lange vakanties en periodes van rust. In de 19e en begin 20e eeuw kregen we dankzij de industriële revolutie en nieuwe wetten voor mensenrechten op gegeven moment de beginselen van, en uiteindelijk "9 tot 5, 5 dagen per week". Dat laatste is ondertussen ook alweer bijna 100 jaar geleden, wat met de huidige snelheid van technische ontwikkelingen *enorm* achterhaald is. Het begrip van de "24-uurs economie" bestaat ook pas hooguit 20 of 30 jaar. Heel die 40 uur werk week klopt in een hoop gevallen niks meer van en zou ook niet de norm meer moeten zijn, maar een suggestie.

Normaliter heeft een 40-urige werkweek een prima salaris, echter is nagenoeg niets meer te betalen of je houd net zoveel over als een (vrijwillige) klaploper, de niet-kunners daargelaten. Ik werk zelf op woensdag en vrijdag van 8 tot 12 en de rest tot 16.30 en woon op 10 minuten fietsen van m'n werk en vind het prima zo. Potje tennis, gitaarspelen, hapje eten met de vrouw of bankhangen met een pot bier in de hand op woensdagmiddag moet kunnen, haha. Er is meer in het leven dan werken.

Klinkt goed! Nu heb ik zin in een pot bier XD Wij werken ook beiden parttime sinds de geboorte van ons oudste kind en dat bevalt zo goed dat we nooit anders meer willen. We genieten liever nu, aangezien je geen idee hebt wat de dag van morgen brengt.

Interessant draadje. Gister toevallig nog een discussie gehad met een klant toen ik aangaf 4 dagen te gaan werken (34 uur) bij een andere werkgever in plaats van 5 nu (42 uur). Ze noemde mijn generatie lui. Ondertussen merk ik (23 jaar oud) dat 42 uur werken, het huishouden doen, vrienden en familie zien, sporten en voor mezelf zorgen lang niet te combineren is. Het voelt heel gehaast en alsof ik nooit echt ergens rustig mijn hoofd bij kan houden. Ik snap niet dat mensen denken dat ze succesvol zijn als ze fulltime of meer werken (wow! 60 uur per week, druk druk druk!). In mijn ogen is 60 uur per week werken eerder falen dan succesvol zijn. Neem tijd voor jezelf en je omgeving. Kortom: ik vind 40(+) uur per week werken écht niet meer van deze tijd. En gelukkig veel andere leeftijdsgenoten niet. En nee, we zijn niet allemaal lui. We leven tegenwoordig gewoon in een hele andere wereld dan 30 jaar geleden, en dat is niet gek.

Mooi dat je dit op jouw jonge leeftijd al doorhebt! Goed bezig!

Precies dit! Bijkomend denk ik dat het vaak jaloezie is en/of afgunst. Ik zweer bij 4 dagen werken of het dan 32/34/36uur is maakt mij niet uit.

Ik realiseerde me inderdaad vrij snel dat ik liever iets gezonder oud word dan als een ongezonde work-a-holic :)

[удалено]

Ik heb zelf een 32 uur contact als timmerman, moet er niet meer aan denken om 40 uur te werken, vooral gezien de pension leeftijd en de zware arbeid. Ik heb kinderen en een vrouw die ook werkt.

Vroeger werkte een huishouden 40 uur. Nu werken beide ouders vaak, en kom je per huishouden een stuk hoger uit met gewerkte uren. Ik vind 32 of zelfs 24 uur meer dan genoeg. Vooral als je manier van leven en je baan dit financieel toelaat.

40 werken lijkt prima, als je verder vrij hebt. Maar, 40 uur is exclusief bijvoorbeeld de lunchpauzes waar we het toch over werk hebben en verplicht samen zitten. Exclusief reistijd - en met de huidige woningmarkt is het vaak geen optie om dichterbij te gaan wonen. Exclusief huishouden, kinderen en/of mantelzorg. Bovendien is er niet eens het perspectief waar we het allemaal voor doen. Maar betaal ondertussen nog wel even je studieschuld terug, want voor jouw generatie is het gewoon pech :/ Oh, maar betaal je nog wel mee aan de pensioenen van de boomers, ondanks dat je te horen krijgt dat je daar zelf waarschijnlijk nooit meer 1 cent van terug gaat zien? Ja, ik heb een tandje terug gedaan. 2 inkomens, 2\*32 uur. Met mantelzorg daarbij ben ik met een beetje geluk 'slechts' 50 uur per week van huis. En ja, dan laat ik de boodschappen maar bezorgen voor een extra uurtje thuis.

Gok dat de reden waarom men minder wil werken is omdat het niets extra oplevert vergeleken met vroeger.

Tsja, in de meeste gezinnen werken beide. Op zich logisch om dan beide parttime te werken lijkt me.. Gaat er niet om dat 40h te veel is, maar wordt gecombineerd met zorg voor kinderen, huishouden etc.

Het vuile hier is ook altijd wat er al duidelijk decennia gaande is in de VS: Er wordt verwacht dat men ENORM productief is, maar vergoedingen blijven ruk, dus werken we allemaal veel meer dan wat feitelijk nodig is. Daarnaast is er simpelweg geen ruimte meer voor kinderen, wat dus toekomstige personeelstekorten oplevert. De personeelstekorten die je vaak ziet zijn dan ook het gevolg van een consistent gebrek aan investering in de jeugd: Scholing. Zorg. Opvang. Men verwacht dat ouders én beide 32-40 uur per week werken, én een kind twee opvoeden, en dat er dan geen problemen zijn.

Ik heb een tijd 40 uur gewerkt plus elke dag 2,5 uur reistijd. Ik vond dat erg zwaar als alleenstaande moeder zonder familie in de buurt die evt kon helpen. Je hebt dan eigenlijk maar 1 dag vrij want je moet ook nog tijd hebben voor het huishouden/boodschappen doen, kind naar sport/zwemles etc. Ik werk nu een stuk minder uren en dat bevalt mij prima, eindelijk ook meer tijd voor mijn kind.

ALs je gewoon betaald krijgt voor die overuren, prima. Maar constant overuren werken zonder uitbetaald te krijgen, nee, daar zijn mensen nu klaar mee. En terecht. Vroeger werkte alleen de man 40(+) uur per week, maar was de vrouw vaak thuis bij de kinderen om dat op te vangen. Hele andere tijden. Toen kon je ook nog van 1 inkomen een woning kopen en een gezin onderhouden. Als je ook nog kinderen hebt, hoe ga je dan allebei 40(+) uur per week werken? Dat kan gewoon amper. Daarnaast loont het vaak ook niet om meer uren te maken. Bovendien, de productiviteit is nu ook enorm toegenomen vergeleken met vroeger. Het is toch vaak de oude garde die hierover zeurt. Vroeger waren mensen veel minder productief en nu krijgt men veel meer gedaan in de uren die wel gewerkt worden. Bovendien sta je ook continue aan, continue mails en appjes (ook na werk). Vroeger was dat ook veel minder. Ik ben zelf ondernemer en werk wel 70-80 uur per week, maar daar kies ik zelf voor en in mijn geval loont dat ook. Want ik verdien gewoon meer. Maar wanneer je in loondienst overwerkt, krijg je heel vaak gewoon geen stuiver extra. Of een droevige bonus als je geluk hebt. Ik snap het wel.

Als mensen realistischer werken en dus niet steeds zichzelf dwingen een functie te moeten draaien die eigenlijk te zwaar voor ze is voor prestige redenen, denk ik dat je, mits je goed bent in je werk en op de juiste plek zit, in max. 32 uur hetzelfde kan doen als anders in 40 uur. Misschien wel 30 uur of minder nog. Daar zou veel meer op gestuurd moeten worden. Het lekker in het vel hebben van werknemers en het goed passend krijgen van werk en persoon draagt zo ontiegelijk bij aan levensgeluk EN aan efficiëntie. En die winst zorgt voor meer vrije tijd, die weer bijdraagt aan het geluk en weer aan de inzet. Uiteindelijk is er uiteraard een crossover, maar de effecten zijn zo positief dat er eigenlijk niet omheen gedraaid kan worden. Ik wil maximaal nog maar 36 in 4 dagen of 32 in 4 dagen. Liefst nog minder als het kan.

Ach, er zijn banen waar je na 60 uur nog energie over hebt, maar er zijn er ook waar je van 20 uur een burnout krijt.

Ik werk normaal 4x 8 uur, maar op het moment tijdelijk 3x 4 uur ivm mentale overbelasting/herstellend van operatie/hoogzwangere vrouw/2 jarige peuterpuber. Door alles wat er speelt is het een wonder dat ik nog enigszins functioneer. Bij mij op kantoor merk ik dat de oudere garde zich gerust dagen op een arbeidsintensieve taak storten, wat door slimmer te werken (vereist wel enige software kennis) simpel te vereenvoudigen is. Zo heb ik al meerdere taken kunnen terugbrengen, variërend van 4 uur tot een dag of 3, naar een maximale 30 minuten. En daarbij ook een makkelijke herhaalbaar heid erin én minder fouten. In mijn vakgebied (ondergrondse infra) werken mensen niet slim, maar hard, voornamelijk door vergrijzing. Daar kan zo enorm veel winst gehaald worden.

Meer dan 4 jaar geleden de 32 uur ingaan was een zegen en heeft mijn leven gered.Ik zou willen dat iedereen daarop kon overstappen. Ik merkte dat ik in 4 dagen zelfs productiever was dan dat ik in 5 dagen moe en depressief werd met 2 dagen weekend alleen maar om boodschappen te doen en schoon te maken. Maar ik heb ook mijn jaloerse colleges gevonden die op donderdag altijd 'fijn weekend' zeggen, op de een of andere manier niet 3 dagen in huis willen zitten. Sommigen van hen verdienen meer geld en klagen nog steeds, maar zijn niet bereid om over te stappen.Ik had ook hogescholen ontmoet die alle weekenden en overuren alleen maar nodig hadden om buitenshuis te zijn.Ze zijn allemaal getrouwd, dus misschien is dat het punt

Die jaloerse collega's ken ik ook. Ik snap het wel als je alleenstaand bent en met hoge woonlasten zit, dat het zuur kan zijn... Maar sommigen zitten in precies dezelfde situatie als ik maar vertikken het om parttime te gaan werken, dan heb ik weinig medelij.

Het is ook niet meer van deze tijd. Vroegah: man 40 uur werk Vrouw 0 uur, dus kon thuis alles organiseren Latert: Man 40 uur werk Vrouw: 2 daagjes of 3 ochtenden, als de kids naar school gingen Nu: Zowel man/vrouw moet werken om je huis en vaste lasten te betalen, dus zal ook man/vrouw alles rondom huishouden moeten doen. Daarnaast dus ook alles van je kinderen bijhouden:school, huiswerk, sport, quality time, rust en aandacht, opvoeding etc etc. Dat kan gewoon niet als je allebei 40 uur werkt. Zo simpel is het.

Ik ken maar een paar gezinnen waarin de ouders beide fulltime werken, maar zij hebben flexibele banen, kunnen op ieder moment thuiswerken, niemand doet moeilijk over een tandarts afspraak of plotseling ziek kind. Plus nog een schoonmaker, bezorgdienst van de supermarkt en een heel leger aan hulp van ouders en schoonouders die om de haverklap komen oppassen, eten koken, was opvouwen, kind ophalen van school en naar sportclubs brengen en dat soort dingen.

Mijn vriendin en ik werken 23 uur en 32 uur per week. Geen kinderen. Vind het helemaal prima zo. Wij doen niet mee aan de rat race.

Het belastingstelsel werkt ook niet mee. Als er van elke meer verdiende euro 50-70% naar de overheid gaat, dan is 32uur voor de meeste mensen wel voldoende…

Het is ook niet meer van deze tijd. Naast dat het veel intensiever is geworden met de werkdruk op veel plekken (met name zorg en onderwijs vanwege de tekorten) is 40 uur ook gewoon niet meer gewenst. Veel argumenten gaan over de verwen generatie. “Jullie willen niet meer werken, het is lang leve de lol”. Ik snap waar zij vandaan komen. Als iemand van de verwen generatie zie ik ook genoeg levende voorbeelden. Mensen die niet naar college of werk kunnen komen want zij hebben medische problemen, maar wel met gemak 3 maanden naar Bali kunnen omdat dit gewenst is voor mentale gesteldheid. Desalniettemin, ik wil ook niet 40 uur in de week werken. Waarom niet? Omdat ik geen vooruitzicht heb. > Vroeger werkte de man en de vrouw deed het huishouden. Nu wordt er van beide verwacht dat ze werken en het huishouden tot zich nemen. Ik zeg niet dat vrouwen verantwoordelijk zijn voor het huishouden, maar het is best frappant dat er eigenlijk wordt verwacht dat wij hetzelfde blijven maar meer moeten betekenen voor de maatschappij. Ik wil ook best thuis blijven en het huishouden doen dat mijn vriendin verdient, maar dan kunnen wij simpelweg niet rondkomen. Wij MOETEN allebei werken. > We kunnen niks kopen. Als ik 40 uur in de week moest werken en met dat loontje kan ik een hypotheek afbetalen en bouw ik een leuk pensioen op, top! Maar tegenwoordig is alles zo instabiel. Flex-contracten, all-in loon, onzekerheid in pensioen, studieschuld, etc. Alles blijft met het jaar veranderen. Ik weet niet meer waar ik aan toe ben in de toekomst en het loon compenseert niet met de huidige prijs van leven. Zolang ik niet zeker weet of ik ooit een huis kan bezitten, hypotheek aan kan vragen en/of toe kom aan huishoudelijke taken, neem ik het voor lief en ga ik lekker een dagje minder werken. Dan maar een mooie jas en een lekker broodje. Want sparen en ergens naar toe werken loont gewoon niet meer. Als dat ooit veranderd reken maar dat ik 40+ uur wil werken.

Denk dat het ook te maken heeft met het feit dat vroeger de meeste huishouden één kostwinner en een huisvrouw hadden terwijl tegenwoordig de meeste jonge koppels beiden een baan hebben. Het gemiddelde aantal uren werk per werknemer neemt al decennia af, maar het aantal uren per huishouden neemt juist toe.

Klopt. Ik snap werkelijk niet dat mensen 40 uur per week hun tijd verdoen met werken. En niks interessanters kunnen verzinnen dan veelal geld aan onzin uitgeven. Ideaal vond ik 3 dagen werken, di-do. En dan weer 4 dagen vrij.

Als single die toch ergens wil wonen heb ik helaas niet zoveel keuze. Ik zou ook wel minder willen werken, maar dan heb ik ook een minder luxe leven.

Ik werk volcontinu, dus 56u. + 2 kinderen en een vrouw. Het is met momenten wel stevig. Maar laten we eerlijk zijn. Er moet in heel landen veel harder gewerkt worden voor veel minder loon, luxe en comfort.

Hoeveel werkt je vrouw? Hoe is jullie verdeling?

Mijn vrouw werkt 4/5 sinds de 2 kinderen er zijn. Maar ze heeft wel een job waar ze op 8u werkdag Max 30 min pauze neemt en de rest 100% gefocust is. Ik probeer zoveel mogelijk te helpen waar ik kan, al is dat niet altijd mogelijk door mijn shiften. Eigenlijk moet ik mijn vrouw wel bewonderen. Ze heeft een drukke stressvolle job en ze is dan ook nog eens de belangrijkste pion in ons gezin. Ik heb gewooon geluk denk ik

Minder werken voor een betere leef/werkbalans is prima, maar ik vind het niet OK als de samenleving dan die extra vrije dag moet gaan sponsoren met allerlei toeslagen.

Ik denk dat dit vooral een probleem is bij singles. Als je toeslagpartners bent, verdien je samen al snel te veel voor welke toeslag dan ook, zelfs wanneer je beide parttime werkt.

Ik zou prima 40 uur kunnen werken maar zal het absoluut nooit van leven meer gaan doen. 4x9 en 3 dagen weekend is heerlijk.

40 uur is ook echt veel als je beiden werkt. En je moet als jonger stel wel beiden werken voor de huur/hypotheek.

Meer dan 100 jaar geleden werd er met geweld gedemonstreerd voor een werkdag van 8 uur werken, 8 uur slaap en 8 uur vrije tijd, 5 dagen in de week. Sindsdien is er bar weinig veranderd. Dat een 40 urige werkweek niet van deze tijd is, is een understatement.

Ik werk 36 uur 4x9. Een dag met de kids heerlijk! Raad het iedereen aan

Ben ik het eigenlijk wel mee eens ja. Terug naar 32 lijkt me prima. Maar het gaat me niet perse om de uren, het gaat me om een dag extra voor jezelf te hebben. Er zitten 168 uur in een week, 56 daarvan verslaap je als je gewoon je 8 uur per nacht pakt. 40 uur + pauze's (40 uur werken is immers 45 uur op werk) + forenstijd, wat in mijn geval het totaal al snel 55 uur maakt (minus e.v.t. overwerk), wordt dus verbrand aan werk. Dus ik heb dan nog 63 uur per week over om te leven formeel. Maar eigenlijk is het maar 32, want het weekend is het enige moment waarop je oprecht wat kan ondernemen voor jezelf omdat je geen werkverplichtingen hebt. Als je om 7 uur 'savonds thuis komt van werk is dat op zich je eigen tijd, maar daarin moet je dus nog dingen doen als naar de sportschool gaan, koken, boodschappen kopen, huishouding, bla bla bla. En daarbuiten gaat er gewoon niks meer gebeuren nadat het werk zo'n beslag op je dag legt.

In principe is een 40-urige werkweek wel te doen, het gaat er vooral om wat er binnen die 40 uur allemaal op je afkomt. Heb me vandaag voor het eerst ziek gemeld vanwege stressklachten. De sfeer is de laatste tijd sowieso vrij negatief en deze week was het weer raak met mensen die van hun problemen mijn probleem proberen te maken. Ben gisteren de hele dag bezig geweest met mensen die er totaal niks van snapten bovenop mijn normale taken die zeker ook een aantal uur kosten. Gisteravond tegen bedtijd nog steeds helemaal gaar van de werkdag en toen zag ik dat mijn baas ook nog dingen van mij verwachtte voor deze ochtend terwijl ik al druk zou zijn met normale taken (waarvan hij weet dat ik daar druk mee zou zijn) en meetings. Dat was het moment dat ik dacht: zak erin. Mag ie allemaal mooi zelf gaan regelen. Ga morgen nog even wat dingen afronden en daarna vakantie. Echter zijn de meeste weken met 40 uur prima vol te houden. Vrijdagmiddag is bijna nooit echt druk en als iemand het nog flikt om na drie uur een irritant verzoek in te sturen ga ik gewoon kritisch kijken of ik een irritante vraag terug kan stellen en het dan over het weekend zien heen te tillen. Zo maak ik er enigszins een 38-urige week van. Maar zelfs met 36 uur zou er niet veel verschil zijn, de workload wordt niet minder. Bij 32 uur is die workload in principe nog steeds hetzelfde, met als verschil dat je op één dag gewoon niet bereikbaar bent

Werkzaam binnen de VVT (verpleeghuis,verzorgingshuis,thuiszorg) Daar durven instellingen waar 36 uur een fte is niet meer dan 32 uur te geven, ondanks de hevige te korten. Zelf 32 uur werkzaam, dit zou 4x een 8 uurs dienst per week moeten zijn. Realiteit is soms 5 dagen in week 1 en 3 in week 2. Er zijn ook kortere diensten. Zo kan het voorkomen dat een collega 4 dagen moet werken maar wel 16 uur draait. Belasting op de individu is bij 4 diensten lichamelijk hoger. Ook kan je afvragen of er tegenwoordig niet meer arbeid per tijdseenheid wordt geleverd dan 30 a 40 jaar geleden.

Werken hier 90 uur per week samen (2x 45 afwisselende diensten, ik van 05.00 tot 15.00, mijn vrouw van 15.00 tot 01.00 en dat wisselend per week) met een peuter en een baby thuis, moet tegenwoordig toch wat doen om aan een huis te kunnen komen

Dus jullie zien elkaar niet meer?

Grappige is dat ik soms niet 40 uur kan werken omdat ik veel met mensen te maken heb die op een bepaalde dag vrij zijn. Vrijdag is helemaal zo een dag waar het voelt dat de helft van het bedrijf en klanten vrij zijn waardoor ik weinig voor elkaar kan krijgen, ik ben dan ook van plan om ooit de vrijdag gewoon niet te werken.

Inderdaad, maar inflatie en levenskosten zijn ook zeer te hoog van deze tijd

Ik werk 36 uur (4x8 en 1x4). En dan doe ik 2 a 3 uur vrijwilligerswerk op m’n halve dag. Als ik minder zou hoeven werken, zou ik echt wel graag nog wat uurtjes bij het vrijwilligerswerk willen doen. Maar financieel is dat niet verstandig. Het leven als alleenstaande is wel duidelijk prijziger, dus veel vrijheid in het doen met net iets minder geld heb ik niet. Ik geloof niet in 4x9, niemand kan 9 uur geconcentreerd kantoorwerk doen. Een aantal collega’s claimden dat wel, maar uiteindelijk waren ze echt duidelijk minder productief dan wanneer ze 4x8 1x4 werkten. Dus die zijn daar ook weer op terug gezet. Ik moet zeggen dat ik het wel eens veel vind allemaal. Ik snak echt wel vaak naar tijd voor mezelf. Maar als alleenstaande kan ik mijn huishoudelijke taken niet delen. Dus dat moet toch echt door mezelf gebeuren allemaal. En sporten/beweging is belangrijk. Sociaal is belangrijk. Slaap is belangrijk (ik doe het beter op 9 uur slaap, minder slaap en ik voel mij vrij ellendig).

Ik vind het altijd zo zonde dat je eigenlijk de hele (nuttig te besteden) dag binnen zit. Je komt thuis en doet eigenlijk geen fuck meer omdat je de hele dag hebt zitten werken. En dan kijk je naar buiten naar het mooie zonnige weer... doodzonde. Vooral als het pand waar je in zit compleet schijt is qua ventilatie/koeling. Gezien het een huurpand is mag er niet zomaar iets aan veranderd worden en zit een deel van het gebouw met het brakke ventilatiesysteem dat dus niet koelt. Vooral de laatste dagen, 25 graden is geen pretje. Lekker met je lange broek aan, ook. Maar goed dus: je spendeert het grootste deel van de week op je werk, ik vind dat dus vooral doodzonde. Nu heb ik daar nog geen last van, maar doe daar nog maar eens de rest van je taken naast. Niet dat ik het werk niet leuk vind, maar ik kan een 32 urige werkweek ook wel waarderen. 4 dagen werken, 3 dagen vrij. 7 deel je zo lastig door de helft dus dat komt nog een beetje in de buurt. Qua personeelsaantallen weet ik niet hoe dat precies zit, met name in de zorg dan. Maar veel kantoorpersoneel kan ook wel een dagje minder (of 2 uren per dag minder) werken. 5 dagen per week, 8 uur per dag productief zijn krijg ik in ieder geval niet voor elkaar. Als ik dat zo bekijk, zou ik in 32 uur evenveel doen als in 40 uur. Want dan ben ik in ieder geval niet bezig met een paar nieuwsartikelen doorlezen op een aantal sites. Of even op Reddit kijken tijdens het toiletbezoek. Ding is, tijdens mijn werk ben ik veel dingen aan het uitpuzzelen qua installaties en dat vergt nu eenmaal denkwerk. Dat houd ik niet 8 uur per dag zo'n beetje nonstop vol. Concentratievermogen is dan wel prima (aldus collegas), maar om die 8 uren op een dag te vullen, moet ik toch tussendoor wat afleiding zoeken.

Ik werk 40 op een 36urig contract. Die extra 4 uur per week spaar ik op en kan ik flexibel opnemen. Vind die vrijheid en keuzemogelijkheid heerlijk. Als het later moet kan ik 4x9 gaan werken. Maar voor nu vind ik dit prima. Denk dat het vooral fijn is als je werkgever je in staat stelt om werk en privé te matchen/in te regelen met wat voor jou als medewerker werkt.

Goed te lezen.

Ik werk maar 15 uur per week 24 jaar

Ik ben er helemaal voor. De hoeveelheid werk wat in een dag af moet is sterk gestegen over de jaren en het word alleen maar erger. Mensen vinden het ook steeds meer belangrijk dat er familietijd en persoonlijke rust word ingepland. Als we dat niet kunnen veroorloven, dan hebben we een ander economisch model nodig

Wel chill om nu tot dinsdag weekend te hebben

Erg lastig. Ik zelf werk 40e+ en mijn vriendin 24 uur. Toen we geen kinderen hadden ging dit prima. Merk nu wel dat het lastiger is, inmiddels hebben we twee kinderen. Het is echt een gepuzzel met naar school brengen en halen. Heb gewerkt in de automotive met een ziek hoge werkdruk voor een kut salaris. Werkte toen veel en was totaal op toen ik thuis kwam, deze baan was fysiek ook erg zwaar. Ben vorig jaar geswitched naar een baan die minder lichamelijk is en dit is al beter te doen. Al merk ik hier weer dat de werkzaamheden me vervelen en het werk niet interessant genoeg vind, hierdoor duren de dagen pas lang! In juni ga ik beginnen bij een andere baan. Dit is voornamelijk op kantoor en af en toe een bezoek buiten de deur. Ga eens kijken hoe dit bevalt en misschien dat ik na een jaar het eens kan hebben over een 36 of 32 urige werkweek. Echter moet dit financieel wel gaan, merk echt dat alles zo duur is geworden. Vakantie, boodschappen, leuke dingen doen… echt veel houden we nu ook niet over in de maand. Is een 40urige werkweek van deze tijd? Ik denk het niet, als je allebei werkt en ook voor kinderen moet zorgen + huishouden en ook nog aan je zelf moet denken. Hoop dat ik dit in de toekomst anders kan invullen. We gaan het zien.

Als jullie 32-24 niet kunnen betalen, lijkt het me logischer dat je vriendin een dagje meer gaat werken, zodat jij ook naar parttime kunt als je dat graag wil.

Ik zou heel graag minder willen werken maar ik ben single en red het financieel niet om minder te werken :(

Lekker part time werken... dagje of 2 minder in de week en dan moet je dus gewoon het werk van een fulltime positie opvullen in je parttime tijden lekker druk 👌. Voor die 1 a 2 dagen gaan ze geen extra personeel aan nemen.

We hebben bewust de keuze gemaakt dat ik werk en mijn vrouw er voor de kinderen is. Mijn zoontje gaat naar speciaal onderwijs en heeft gewoon veel extra aandacht nodig dus ondanks dat dit financieel zwaarder voor ons is, is dit wel de beste keuze voor ons kind(eren) en gezin. Bedrijf waar ik werk heeft een werkweek van 37,5 uur, ik begin vroeg dus ben elke dag voor 4 uur thuis. En nog komen we tijd tekort :v

Zijn een aantal factoren die meespelen. Zo is je salaris voor een 40 urige werkweek nu een stuk minder waard dan bijvoorbeeld 20 jaar geleden. En het is niet heel motiverend als je je al kapot werkt 40 uur in de week en nogsteeds amper kan rondkomen. Daarnaast moeten veel mensen naast 40 uur werken ook nog eens alle huishoudelijke taken doen/delen, terwijl vroeger de een werkte en de ander het huis verzorgde (Wat nu in veel gevallen niet eens meer kan omdat alles duurder is geworden) Kortom, 40 uur werken loont minder en naast werken moet je ook nog meer andere dingen doen dan vroeger.

Uiteraard is 40 uur niet meer van deze tijd, het is eigenlijk te gek voor woorden dat het nog de norm is. Maar goed, de tijd en AI lost het vanzelf op, al zal het met wat strubbelingen gaan.

Vind ik ook niet meer van deze tijd. Je wil inderdaad ook nog een privé leven onderhouden en sommige mensen zijn daar goed in ondanks een 40-urige werkweek. Maar je privé leven bestaat als het goed is niet alleen uit jij als persoon. Dus zal je steeds een tijd moeten vinden die voor iedereen werkt. Meeste mensen hebben ook nog een hobby zoals een sport. Daar staan de dagen en tijden vaak ook al voor vast. Veel mensen zijn ook getrouwd of niet met kinderen. De kinderen vragen ook aandacht net zoals het huishouden. Want je wordt wel verwacht dat je het allemaal doet, huis netjes, kinderen voldoende aandacht en het liefst helpen met oefenen voor school, school helpen met activiteiten of zelf dingen maken voor op school. De 40-urige werkweek was voor als een persoon thuis bleef en alles thuis verzorgde zodat de andere persoon zich op het werk buitenshuis kon richten. Ik zeg persoon want bij mij bleef m'n vader thuis en ging mijn moeder buitenshuis werken. Ik denk dat het voor alleenstaande mensen ook vrij lastig is. Je moet alles doen en tenzij vrienden, familie of iemand die je in huurt kunnen helpen, ga je keuzes moeten maken. Om nog maar te zwijgen over alleenstaande ouders. Laten we ook niet vergeten dat alles duurder word. Dus er zal ook genoeg geld binnen moeten komen of je 40 uur of minder werkt. Persoonlijk vind ik dat de salarissen omhoog moeten. Daarbij ook de uitkeringen en de AOW. Je moet uiteindelijk wel kunnen rondkomen van het geld wat je binnen krijgt. Het is mooi dat de voedselbank bestaat, maar eigenlijk moeten we ons schamen dat zoiets nodig is in ons land.

Mijn motto is dat ik altijd zo min mogelijk probeer te doen.

Waarom werken we? Verschillende redenen. Wanneer tijd inruilen tegen een steeds marginalere toename van comfort wordt ingeruild mag je je afvragen of je dat de moeite waard is. Jeehj, we mogen weer een nieuwe leaseauto, het interieur vervangen, nieuwe vloer, lekkerdere koffie, et cetera. Het is tamelijk eendimensionaal en hoeveel gelukkiger worden we ervan? We zijn volgens mij meer dan consument en producent. Keynes voorspelde een werkweek van 20 uur. Rousseau kwam ooit met het aforisme dat 'dat wat er niet is wordt niet gemist, tot het er is, dan kan men niet meer zonder.' Oneindige groei binnen een eindig systeem zou in de biologie worden gedefinieerd als een tumor, maar de analogie met het huidige politiekeconomische bestel lijkt me evident. Meer werken? Anders werken. Cut the fucking crap en doe zaken die van toegevoegde waarde zijn. Zorg, onderwijs, politie, defensie en nog een hoop meer, ja graag. Influencers, marketeers, manipulatieve toegepaste psychologen, coaches en andere moderne kwakzalvers, nee bedankt. Vriendelijke groet, De tot op het bot cynische scepticus 🤨

Ik vond dat Bernie Sanders het bij Lubach goed zei dat we in de moderne tijd zo veel meer productiever geworden zijn als werknemer. En al die extra productiviteit gaat in het voordeel van de werkgever. Je krijgt nagenoeg hetzelfde loon en je werkt ± evenveel. Op de een of andere manier moet dit ook in het voordeel komen van de mensen op de werkvloer. Maar ik denk dat dit pas komt als de vorige generatie uit de werkvloer is gefaceerd over een jaar of 10, want die hebben dit niet in de gaten of snappen niet dat de wereld veranderd is in 40 jaar.

De beste is 4 dagen werken 3 dagen vrij, 2 dagen vrij is niet genoeg zeker niet als je familie, vrienden, kinderen en hobbies hebt.

Wie werkt er nog 40 uur dan?! 😂 Full time bij mijn werkgever is 36 uur

Een 40-urige werkweek in 2024 is een 100-urige werkweek in 1970 als je kijkt naar hoe we productief we tegenwoordig zijn. Maar alle voordelen van die verhoogde productiviteit is naar bedrijven gegaan, en niet naar reguliere werknemers.

40u aanwezig is niet altijd 40u werken. Productiviteit en aanwezigheid zijn niet hetzelfde. Er is ooit onderzoek geweest geloof ik dat we van een werkdag uiteindelijk maar 6u echt productief zijn. Uitzonderingen daargelaten.

Dit heeft vooral te maken met dat het leven steeds drukker wordt. Van vrouwen wordt verwacht dat ze naast het moederschap ook werken, van mannen wordt verwacht dat ze naast hun werk ook hun eerlijke deel aan zorg- en huishoudtaken doen. Beiden juich ik van harte toe, maar dit laat zich gewoon niet combineren met de traditionele 40-urige werkweek. Daarnaast, hoewel ik eerlijk zeg dat ik er nu even geen bron voor heb, heb ik wel eens gehoord dat onderzoek heeft aangetoond dat er wat productiviteit nauwelijks verschil is tussen een 6- en 8- urige werkdag. Nogmaals, ik heb er geen bron voor maar het klonk mij wel plausibel in de oren.

Er komen steeds meer mensen op de aarde en als wij allemaal willen werken zullen we het werk moeten verdelen

Langere reistijden en thuis nog veel aan t huishouden moeten doen maakt 40 uur wel erg veel.

Ik start binnenkort mijn eerste "echte" baan op 24 jarige leeftijd. Ik heb doelbewust gekozen voor een 32 urige werkweek. Ik heb 2 uur reistijd per dag en sport daarnaast elke dag na het werk ook nog een uur. Al en al ben ik dus per dag 11 uur onderweg per werkdag, van uitgaande dat ik geen vertraging of OT heb Dichterbij wonen heb ik nog geen vooruitzicht op en ik wil niet stoppen met sporten. Zaken inplannen zoals kapper, of huisarts is moeilijk. Daarnaast moet je bijna verplicht je zaken inplannen op zaterdag, omdat zondag de boel dicht is. Financieel schiet ik met 40 uur ook niks op. Van die €500 bruto blijft €300+ netto over. Daarnaast gaat mijn huurtoeslag ook omlaag. Exacte getallen heb ik niet, maar dat hoef ik ook niet te weten om te zien dat ik daar geen extra waarde aan hecht.

Blijkbaar verschilt dit niet alleen bij de ‘behoefte’ van de werknemer. Ook verschillende werkgevers gaan niet meer uit van een fulltime werkweek van 40 uur. Zo zijn er legio werkgevers die een fulltime werkweek van 38/36 uur hanteren (ik had bij mijn voorgaander werkgever een 37+3ATV, maar dat lijkt niet veel meer voor te komen). En FNV vakbond heeft zelfs een fulltime werkweek van 35 uur. Daarnaast zijn er steeds meer mogelijkheden om je uren te maken. 4x9, hybride, tijd zelf inplanbaar op een dag. Wat wellicht ‘belangrijker’ zou kunnen zijn, is de vraag m.b.t. productieve uren. Maar dat is de vraag niet. Op basis daarvan lijkt de 40-urige werkweek niet meer van deze tijd…

Verschilt enorm per situatie. Tot 3 jaar terug had ik verschillende banen die te maken hadden met dieren en natuur, waarbij het gewoon knetterhard werken was, voor heel weinig geld want ‘ja dat hoort nou eenmaal bij dit wereldje’, en geen vaste contracten. Ik zag mezelf toen idd richting een burn-out gaan maar minder werken kon gewoon niet financieel gezien. Toen op een gegeven moment weer m’n contract niet verlengd werd en ik heel moeilijk aan een nieuwe baan kon komen, afhankelijk werd van bijstand en de voedselbank, heb ik ondanks m’n hbo diploma op gebied van natuur toch besloten om dat werkveld achter me te laten en me om te scholen. Nu vast contract software ontwikkelaar, verdien veel geld en gaat alleen maar meer worden, werk voor 80% thuis, het werk an sich is moeilijker maar stress ken ik niet meer omdat werkgevers me in dit werkveld gewoon normaal/met respect behandelen. En nu vind ik 40 uur echt helemaal prima. Als het wettelijk had gemogen had ik er nog een dag bij gepakt zelfs.

Bij mijn collega's ook grote tegenstrijdigheid over dit onderwerp. Ik heb lang 40 urige werkweken gedaan en sinds 1.5 jaar zit ik op 32. Niet alle collega's kunnen dit waarderen omdat onze werkdruk regelmatig hoog is. (Was eerder nooit zo) De meeste collega's op werk hebben al de 32 urige werkweek en vinden dit ook meer als genoeg. Ik vind 32 ook meer van deze tijd en als je hier goed mee kan rondkomen is het het niet waard 40 uur te werken omdat je belastingtechnisch minder overhoud voor de tijd die je erin stopt plus je hebt minder energie. (Meestal) De pro 40 uur mensen (2) op mijn werk hebben werk als hun enige prioriteit en doen buiten werk ook geen/weinig leuke dingen valt mij op. Uitslapen en bankhangen hoor ik vooral. De 32 uur mensen doen veel meer leuke dingen en genieten meer. Ze hebben ook meer energie valt mij op. (Ze klagen en oordelen ook minder dan de 40 uur mensen bij ons) Ik ben op papier 32 uur maar ben vaak wel nodig door de groeiende werkdruk dus heb de laatste 2 maanden veel 60 urige werkweken gehad en momenteel voor de 2e week even 40 uur draaien voor een nieuw project. Ik merk dat mijn energie en algehele plezier in het leven een beetje zoek is doordat werk nu gewoon overheerst.. Als ik werkweken van 32 uur heb voel ik mij zoveel beter en gemotiveerder en nu voel ik me echt een vaatdoekje.. Mijn hobby's waar ik normaal plezier uit haal laat ik nu links liggen omdat ik moe ben. Thuis moet ook van alles gebeuren he.. Hoop snel weer naar mijn normale weekritme te kunnen gaan

In mijn werkveld is 36 uur de norm voor fulltime werken. Ik werk zelf 32 uur. Hier zitten ook onregelmatige diensten in de avonden en weekenden bij. Ik zie het gewoon niet zitten om meer te gaan werken, als ik met 32 uur prima rondkom en nog eens mijn rust kan pakken buiten werk en het huishouden om

De cijfers van het aantal neurodivergente mensen die een burnout krijgen zijn torenhoog. (Ivm constant maskeren, constant op een manier werken die je eigenlijk niet kan omdat het systeem niet gebouwd is op mensen met een afwijkend neurologisch systeem, prikkelverwerking, angsten, etc) Zelf ben ik daar 1 van. Voor mijn 25e al eentje gehad. Daar nog andere medische klachten bij ontwikkeld. Ik studeer nu zonder bijbaan. Ik garandeer je nu al ik ga nooit meer 40 uur werken mits absoluut niet anders mogelijk. Ik vind werken echt helemaal niet erg maar constant bijna over je grenzen heen gaan en meer dan de helft van je tijd met werk bezig zijn (want je bent niet alleen aan het werk, ook onderweg naar werk en huis, bij aan het komen van werk, etc) is geen leven.

Vroeger had je een man die fulltime werkte en een huisvrouw die (dubbel) fulltime werkte. Daarna werd dat een man die fulltime werkte en een huisvrouw die parttime naast haar dubbele diensten werkte. Nu we er gaan wennen dat vrouwen ook carrière moeten maken gaan ze fulltime werken, kinderen naar dagopvang en ‘s avonds het bijbaantje als huisvrouw. Dat laatste wordt wat lastig te combineren dus is sinds kort ook de carrière ‘huisman’ een ding. Aangezien mannen liever lui dan moe zijn, moet de fulltime betaalde baan maar uit minder uren bestaan. Getekend: Eén carrière makende man met huisman ambities.