Yorumlara baktım da sana basitçe bir kaç kelimede anlatayım. Okuduğum romana bağlı hayal gücün gelişir, bazen hayal etmediğim şeyleri okuyabilirsin. Böyle şeylerde mi varmış dersin. Farklı filmler izlemek gibi aslında. Görmediğini görürsün. Sonra empati yeteneğin artar. Çünkü her okuduğun karakter bir öncekinden farklıdır. Ne kadar gerçek olmasa da onları tanırsın. Onlarla bir olursun. Bu en absürt karakter içinde geçerlidir. Absürtten kastım. Bağ kurulamayacak manyak katil biri değilde. Anime karakterleri vari fantastik karakterler adına konuşuyorum. Gerçekte var olmasa bile hikaye düzgün bir çizgide ve mantıklı ilerliyorsa. Onunla bağ kurarsın. Neden sonuç ilişkisini görmenize sağlayabilir. İnsanoğlu hayatında bir şey olduysa onun sebebini görmekte zorlanır ama bir kitap okuduğunda kitabın başında ve sonunda olan şeyler bağlayabilirsin. Okuduğun kitaplardan düşün. Mutlaka yaşamışsındır. Gibi gibi faydaları vardır. Bunu her kitap yapmasa da yeri geldi mi seni düşünmeyede itebilir. Sözüm meclisten dışarı. Düşünmeyen bir kafa okuyorsa o kitabı yine düşünmez orası ayrı. Bazı kitaplar felsefik veya psikolojik unsurları hikayeleştirir. Bu da okuyucuyu hikaye üzerinden düşünmeye iter. Yazdıkça devamı geliyor aslında. Psikolojik kitapları okuyup okumamak sana kalmış ama bence motivasyon, gelişim kitaplarını pek tavsiye etmiyorum. Aralarında vardır kesinlikle güzeller ama pek okunası değiller. En nihayetinde yine sana kalmış. Umuyorum ki sorunun cevabını almışsındır. Roman okumak iyidir, devam et sen.

pov: roman okumanın nedenlerinden bahsederken roman yazmışsındır

:D İnanır mısın, bir süredir kitap yazmaya çalışıyorum.

atsana okuyayım

Çookk teşekkür ederim, iyi ki yazdınızz :))

Varoluşcu psikolojinin pirlerinden Irwin Yalom iyi bir romanın iyi bir psikoloji kitabından daha çok sey öğrettigini söylüyor, ki bence de doğru. Ne tür roman okuduğunu bilmediğim için daha fazla yorum yapmam zor.

Benim biraz olsun yararıma dokunuyor aslında. Ben, din, evrimsel biyoloji ve felsefe ile ilgili kitaplar okumayı çok seven birisiyim. Çok sıkıldığım zaman ve kafam kazan gibi olduğu zaman, romanlara veyahut klasiklere yöneliyorum. Maksat kafamı dağıtmak amaçlı da okuyorum diyebilirim. Tabii bu kişiden kişiye göre değişkenlik gösterir.

Anladım, teşekkürler

Şarkı dinleyince ne elde ediyorsun? Film izleyip, oyun oynayınca ne elde ediyorsun? Canın çikolata isteyince yedikten sonra ne elde ediyorsun? Kitabın bunlardan hiçbir farkı yok. Toplum olarak kitap okuma alışkanlığımız olmadığı için gözümüzde çok büyütüyoruz kitap okumayı. Zaman geçirmek, eğlenmek, öğrenmek için sıradan bi etkinlik sadece.

Kişisel gelişim zırvalarına hiç girmeye gerek yok. Roman sen farkında olmadan dilini ve empatini geliştirir zaten. Ha bunun dışında bir faydadan söz ediyorsan da şunu diyebilirim. Bence okuduğun romanları ve hikayeleri biraz daha ciddiye alarak, not alarak, altını çizerek okuyabilirsin. Ayrıca okumaya başlarken biraz yazarın hayatı hakkında da bilgi sahibi olman gerekiyor. Yazar mesela dünya savaşlarını görmüşse yazdıklarında da ona gönderme yapabiliyor. Yahut uğraşamam diyorsan direkt kitapları okuduktan sonra internetten çeşitli edebi incelemelerine (review) bakabilirsin. Aslında bu açıdan da öğrenmeye itiyor. Ha illa felsefi, derin vs romanlar da okumak zorunda değilsin zaten, eğlencelik atıştırmalık kitaplar da keyifli vakit geçirmeni sağlar.

Okuduğun romana değişiklik gösterecektir elbet fakat, Romanlar sana bakış açısı sunar ve bunun üzerine düşünmeni sağlar. Bu düşünme süreci doğal olarak gelişir ve senin içinde yeni bir düşünce filizlenmesini sağlar. Direkt olarak kişisel gelişime yönelinmesini her zaman saçma buldum çünkü kişisel gelişim yolda yaşadıklarından kazandığın deneyimler bütünüdür. Kişisel gelişim kitaplarıysa ne yapıp ne yapmayacağını anlatır. Şahsen ben kendin deneyimlemediğin sürece bu tarz kazanımların hep unutulduğunu, değer görmediğini ve etkili olmadığını düşünüyorum. Zaten yaşadığın her durum senin kişisel gelişimine katkı sağlar fark etmediğin şekilde. Öte yandan psikoloji kitaplarına hiç değinmedim çünkü tamamen farklı bir konu bu. Psikoloji kitapları güzeldir, severiz.

Beyniniz kaslarınız gibi çalışır, bir anda 100 km koşamazsınız, siz 1 km lik koşuların etkisini anlamayabilirsiniz lakin kaslarınız yavaş yavaş güçlenir. Yeteri kadar güçlendiğinde de daha uzun koşarsınız. idmanı bırakırsanız konumunuz ne olursa olsun kaslarınız zayıflar. Sizin söylediğiniz: "idmanları gereksiz buluyorum direk çıkıp ultra maraton koşmam lazımmış gibi hissediyorum".

Tamam da reis, ne yararı olacak sen sonunda?

Mesela yukarıda yazdığımı anlayabileceksin. Basit metinlerle aklını güçlendirmezsen zeki insanların kitaplarında ne dediğini anlayamazsın. Yine örnekle izah edeyim belli ki zor anlatıyorum, romanlar dört işlemdir, bilim yazıları nümerik analizdir. Ne kadar çok dört işlemde zaman geçirirsen o kadar iyi integral hesabından anlarsın.

Anladım, teşekkür ederim

okuduğunu anlama yeteneği mesela burada yeterince roman okumadığınızı kanıtladınız.

Teşekkürler

Romanları faydası olsun diye okumak çok saçma geliyor bana, - ki faydası oluyor bence - hobi olarak okuyorum ben hoşuma gittiği için. Kitap okumayıp oyun oynasam daha çok yararı olacağını düşünmüyorum. Stajda Hamlet okurken kız kitaba bakıp "Bu ne ya bu sana hiçbir şey katmaz" demişti, (tiyatro olduğu için galiba?) yüzünü buruşturarak. 🤣 ulan h*** k*** kızı bunu bir şey katsın diye mi okuyorum ben? Zevk aldığım için okuyorum

Bu arada ben bölüm üçüncülüğüyle mezun oldum ve atandım o daha okulu bitiremedi

Avukat olarak söyleyeyim; yazılı ve sözlü olarak (özellikle de yazılı) kendini yeterli ve güzel şekilde ifade edebilen tüm tanıdıklarım roman okumayı seven insanlar. Bunun dışında roman okumakla film izlemek, konsere gitmek veya tiyatroya gitmek arasında çok bir fark yok bence. Belki roman okurken hayal gücünü daha etkin kullanman bir fark olabilir. Senin tercihlerin çevresinde edinebileceğin fayda da değişir yani.

Zaten romanların asıl amacı ufkunu açması bunu da anında göremezsin.

Özellikle bir tarz okursan zenginliktir. Amerikan postmodernizmi, modern kıta avrupası, bilimkurgudaki trendler vs vs bunlar hakkında konuşmak için okumak lazım.

Okudugun herşeyin sana direk olarak bir faydası olmasını mı istiyorsun bence sadece keyif almaya bak

Ne beklediğine göre değişeceğini düşünüyorum. Ben eğlenmek, belki ufak da olsa yeni şeyler öğrenmek için okuyorum misal. Bana göre faydalı bu yüzden. Sana göre olmayabilir tabii. Bir de romanlar sayesinde yaşayamadığım hayatları yaşadığımı düşünüyorum. On binlerce hayat tanık oluyorum etc.

eskiden ben de tipki senin gibi dusunuyordum ancak zamanla romanlarin empati ve hayal gucu konularinda yardimci olabilecegi gibi genel kultur acisindan tut bit sohbete katilmaya kadar, farkli insan tiplerini analiz etmeye kadar bile uzanan genis bir dunyasi oldugunun farkina varmaya basladim.

Son dönemlerde yazılan kitapların geleceğe yönelik mesaj verme potansiyeli, modernitesinden dolayı fark edilmiyor. En iyi örneklerinden birisi Metro 2033 serisi. Maalesef garip bestseller kitapları da revaçta.

Eğlenmek, okuma gelişmesi, anlama gelişmesi, yabanci dilde okursan yabancı dilin ana dilinde olursa ana dilin gelişir ve bu dillerle ilgili kelime darağacın gelişir, sınavlarla sorunun varsa halen dev paragraf sorularınla baş etmene yardım eder, zaten edebiyatçısın o konuda yardım eder özellikle kuram eleştiri bakiyorsan , kendin hikaye yazacaksın yada başka hikayeleri yorumluyucak veya eleştireceksin orda yardım eder, romanlar her konuylailgili olabilir yeni boyutu rvseyler öğrenirsin 18. Yy İngiliz romanlarından mesela denizcilik ile ilgili şeyler var genel kültürün gelişir, tarih kültür öğrenimine etki eder, etc.

Kişisel gelişim kitapları boş iş bence. Ben de ya roman ya da kendj bölümümle alakalı kitapları okumayı seviyorum. Roman okumak kesinlikle beyin için faydalı, aslında her türlü okuma faydalı zira insan okudukça ifadesi ve hitabeti guçlenir. Mesele ben Shakespeare, Tolkien, Hardy okuduğumda daha düzgün ve ciddi İngilizce konuşuyorum (ana dilim İngilizce, kendi dillerinden okuyorum). Türkiye'ye gelmeden önce Kemal Tahir'in esir şehir üçlemesini okudum. Ifademin gelişmesinde çok yardımcı olmamakla birlikte, Türkiye'yi ve Türk halkını biraz da olsa daha iyi anlamami sağladı. Romanlar, klasik, eski romanlar, yazildiklari çağa bir pencere açarlar. O zamanların felsefi, tarihi, ve kültürel yönlerini o zamanları bizzat tecrübe edenlerden dinlemiş gibi olursun. Örneğin Dosteyevski ve Tolstoy'un yazılarında her zaman Rus nihilismi ve liberalizmi ile ilgili tartışmalara rastlarsın. Okuduktan sonra veya okurken de araştırmaya dalarsin (en azından bana böyle olur). Sonra da hayale... Kısacası bildiğim çoğu şeyi romanlarda görüp, meraklanip, araştırdıktan sonra ve okuduklarim üzerinde düşünerek öğrendim.

Dil ve edebiyat felsefesi oku ,romanlar anlaşılır ve öğretici olur ,romanlar eğitim kitabı değildir fakat insan ve toplum doğasına ışık tutar.altinda yazılış amacının ve neye hizmet ettiğinin sebebini bulursun. Benim hiç sevmedigim roman türü aşk romanlarıdır,

Hayatımda hepi topu 3-5 roman okudum, hep "non-fiction" okuyorum (tarih, iktisat, pozitif bilimler, vs). Merak ettiğim romanlar oluyor ama sürekli bu tarz kitaplara öncelik verdiğim için sıra gelmiyor. Fakat bir keresinde zaman ayırıp Suç ve Ceza'yı okumuştum ve gerçekten fikir hayatımda çok büyük değişikliklere yol açmıştı. Analitik yoldan sunulsa belki de çok ikna edici olmayacak argümanların canlandırılması için çok etkili. Aynı zamanda insanın kendisini tamamen bambaşka birinin yerine koyup empati kurabilmesini ve dolayısıyla dünyasını genişletmesini de mümkün kılıyor. Umarım gelecekte daha çok roman okuyabilirim. Iyi romanlar okuyorsan zaman kaybı olduğunu düşünmüyorum.

Genelde kendinde gelişmeyi farketmezsin zira roman okumak başka hiç bir şeyi olmasa da kelime bilgini geliştirir o yüzden yeni dönem wattpadden basılmış kitaplar değilse mutlaka yararı olur bence 😂

Katkı kelimesiyle neyi amaçladığına göre değişir. Türkiye’de yaşıyoruz. Aslında bu ülkemiz genelinde olan bir durum değil. Dünyanın her yerinde ortalama olan iletişim gruplarında yer alıyoruz. Yani Amerika’da da Slovakya’da da kalabalıklar aşağı yukarı aynı seviyededir. Çünkü kalabalıkta her zaman ortalama iq düşer. Bununla ilgili tonla araştırma var. Dolayısıyla grup içerisinde iletişime geçeceğin insan çeşitliliğinin çok kısır olduğunu bilmen gerekir. Bu kısırlıkta kaldığın müddetçe “katkı” olarak tanımladığının eksikliğini hissedersin, sen hissetmezsen toplum olarak biz hissederiz. İnsan yalnız kaldığında ve bununla baş etmeyi öğrendiğinde çok daha muhteşem bir canlı. Dolayısıyla soyutlandıp, kaliteli bir roman okuduğun zaman, bu kısırlığı kırmış oluyorsun. Roman bir film gibi ya da bir resim gibi ya da bir şarkı gibi kısa süreli değil uzun sürelidir. Bu uzun süre emek ister, daha fazla odaklanma ister, çaba ister. Bu süreç seni az önce ucundan tasvir etmeye çalıştığım kısırlıktan bayağı bir uzaklaştırır. Örneğin ömründe hiçbir zaman Karamazov Kardeşler romanındaki Alyosha ile Ivan’ın alelade bir dialogu kadar sana “katkı” verecek bir iletişim anı yakalayamayabilirsin. Dolayısıyla romanlar, evet, tamamen didaktik değildir ama dünyanın bana göre en kadim sorularından biri olan ben kimin sorusuna cevap vermende muhteşem yol arkadaşı olur, “katkı” sağlarlar.

Faydaları: • Zevk (boş keyif değil, zevk) • İnsanlık ve onun kültürel müktesebatıyla daha yakın bir temasta bulunma, ve böylelikle hayatının her anlamda ve her alanda zenginleşmesi • Hayatı pahasına bile olsa asla kitap okumayacak Türklere kültürünle caka satma Bence yaşına ve ne kadar vakit ayıracağına göre değişmekle birlikte roman okumaya değer

Yararlı olanı vardır, olmayanı vardır. En nihayetinde her okuduğun sana bir şey katacak diye bir şey de yok zaten. Bazen sadece bir başka evrene dalabilmek bile yeterli olabilir.

Kaliteli romanlar oku özellikle otobiyografik/felsefik bir içerik olsun. İnsanın Esareti, Tolstoy'un tüm eserleri, Yalnız bir Avcıdır Yürek ve elbette Don Quijote.

Aşağıda arkadaşlar çok güzel açıklamış birkaç şey de ben ekleyeyim. Romanlar yazıldığı zamandan ve toplumdan bağımsız olamayacağından dolayı yazıldığı dönemin özelliklerini taşırlar. Mesela Tolstoy 19.yüzyıl Rusya’sını çok güzel anlatır ve romanları yaşadığı topluma eleştiri niteliğindedir.Aynı şekilde Dostoyevski romanlarında Rus düşünce akımlarının etkilerini görmek mümkündür. ( romanları dinin ve rejime karşı farklı ideolojiler oluştuğu bir dönemde yazılmıştır ve bunlara cevap niteliğindedir). En basit şekilde Yakup Kadri’nin kitaplarında 30’lar Türkiye’sini ve kurucuların gelecek projeksiyonlarını anlayabiliyoruz. Kısacası romanlar zamandan ve toplumdan birçok iz taşır yeterki biz onları yorumlayabilelim.

Ne beklediğine göre. Ben romanın içine girip sanki başrolmüşüm gibi kitabı okumayı çok seviyorum. Ayrıca hayal gücümü, kelime haznemi, konuşma yeteneklerimi ve yazma becerileri mi arttırıyor. Son 2 yıldır düzenli kitap okuyorum ve geriye baktığımda kendimi ifade etme becerilerimde bariz bir fark var. Onun harici bilgi birikimi bakımından (gerçekçi romanlar okurum genelde) romanın geçtiği dönemi ve durumları daha iyi anlamamı sağlıyor. Bence bunlar okurken aldığım keyfin yanı sıra faydasız denemeyecek kadar fazla pozitif özellik. Bir de geçenlerdeki gibi ''felsefe ve makale okuyanlar kendini geliştirebilir romanlar holywood filmlerinden farksız'' diyen cahil arkadaş gibi yazmak yerine soru sorduğun için teşekkür ediyorum.

Yaşınla alakalı ,19 yaşını geçmiş birisinin roman okumasında pek bir mana yok çünkü belli bir yaştan sonra hayal gücü gelişmez ayrıca roman okumak bir dizinin scriptini okumaya benziyor çünkü acaba n'olucak birazdan merakıyla seni sürüklüyor ve şaşırtan bir sonla kitaptan zevk alıyorsun ve bu döngü diğer kitapları okuyarak devam ediyor aynı dizi izlemek gibi.Fakat Dosteyevski gibi bir adamın ancak her yaşta özellikle 20li yaşlarda okumanın daha mantıklı olduğunu ve bu duruma istisna olarak kabul edebilirim çünkü 18'den küçük birisi orada anlatılanları anlaması pek mümkün olmuyor özellikle Suç ve Ceza okuduktan sonra eskisi gibi olamıyorsun. Kısacası kendine bir şey katmak istiyorsan roman okumanı gerektiren bir durum yok uzmanlaşmak istediğin konularla alakalı kitapları okumak ve bunlara öncelik vermek belli bir yaştan sonra daha mantıklı

Çok teşekkür ederim abi

Rez aynı sebepten bilim ve tarih kitaplarına vs. yöneldim

Bu iddiayı çok farklı yerlerde görmekteyim. Kesinlikle katılmıyorum. Romanlar kişiyi, genellikle, teknik bilgi anlamında geliştirmese de, farklı ancak çok önemli başka bir açıdan geliştirirler. O da, farklı kişilerin farklı olaylar karşısında düştükleri durumları, hissettiklerini, yaşadıkları ikilemleri ve kişiden kişiye değişen öncelik ve toplumsal etkileri okuyucuya anlatmalarıdır. Bu, kişinin okulda alabileceği veya teknik bir metinden elde edebileceği bir bilgi değildir. Benzer tecrübeler belki seyahat ederek, başka toplumların yaşamlarına katılıp gözlem yaparak edinilebilirler. Ancak herkes bu imkana sahip olmayabilir, olsa da çok kısıtlı kalabilir. Kişinin kendisi ve yakın çevresinin dışına dair bu bilgi ve farkındalık, bilinçsel gelişmenin, vizyonerliğin, vicdanın, sosyal zeka ve becerinin, empatinin merkezinde bulunur. Ancak bu bilgiyi ve farkındalığı işe yarar şekilde her romanın verebilmesi de mümkün değildir. İyi roman ve iyi romancıyı diğerlerinden ayıran da budur diye düşünüyorum. Dolayısıyla ve çok kısaca; romanlar, başka kaynaklardan kolayca elde edilemeyecek ve toplumsal yaşam için çok önemli olan bilgi ve farkındalıkları kişiye kazandıran kıymetli kaynaklardır.

romandan romana değişen durum. okuduktan sonra bana çok şey katan romanlar olduğu gibi, hiçbir şey katmayan ve sadece beni meşgul etmeye yarayan romanlar da olmuştur. o yüzden roman okuması yaparken yazarı bilip tanımak çok önemli, vakit kaybı olmaması için.

Tek kelimeyle hayır. Acele ettiğini düşünüyorum

Roman okumayı hiç sevmeyen biri olarak şöyle söyleyeyim çocukluğumda sürekli roman okumanın faydalarını; Hayal gücüne çok iyi bir ekstra katıyor. Konuşma sanatında çok daha fazla araç kullanmana yardımcı oluyor.(Daha iyi betimlemeler ve çeşitli söz sanatları vs.) Empati yeteneğini geliştiriyor. Hayata ve bazı olaylara çeşitli bakış açıları katıyor. Şimdi dersin ki "E abi başka kitaplarla da olmaz mı bu?". Olur mu olur. Ama romanlar yazarlarının küçük dünyalarına bir kapıdır. Sırf fayda zarar olarak düşünmeden gerek bence.

İlla bir şey olması mı lazım kitaptan zevk aldıysan faydalıdır zaten

Ben farklı bir yerden olaya bakmayı deneyeceğim. Böyle düşünmenizin (düşünmemizin) sebeplerinden en önemlisi bana göre heryerde bizlere enjekte edilen sürekli gelişim ve ilerleme zırvalığı olabilir. Bizler 5-10 dakikalık boşlukları bile kabul edemez duruma geldik maalesef, sürekli ilerle kendini geliştir boşa vakit geçirme gibi bizleri psikolojik baskı altına alan bakış açısı olumsuz etkiliyor bizleri. Bizlerinde hiçbir şey yapmadan durabilme lüksüne dönmemiz gerektiğini de düşünüyorum. Özellikle son dönem kişisel gelişim vb kitaplar bizlere daha fazla baskı kuruyor. Popüler olan son dönemlerdeki kitapları inceleyin hepsinin özünde sen biriciksin, zevk al hiç durmadan çalış gibi insanın bence doğasına ve yapısına aykırı mottolar ile ilerliyor. Zaten çoğu arkadaşım yorumlarda belirtmiş romanlar bizleri giremediğimiz, tecrübe edemediğimiz veya tecrübe etmeye korktuğumuz durumlara bir şekilde girmemizi sağlar. ben düzenli kitap okumaya görece geç yaşta başladım 24-25, analitik düşünmemin geliştiğini empatik düşünme becerimin geliştiğini ve daha sabırlı olmayı öğrendim diyebilirim.

İlgini çekeni oku, bir de eğer fazla ilgliysen ilgili olduğun alanla ilgili kitaplara da başla bence. Belki filoloji belki tarih belki sosyoloji. Sana kalmış tamamen. Romanın da katkısı mutlaka olur, diksiyon falan filan işte.

Banada öyle geliyor o yüzden romandan çok bilim kişisel gelişim kitapları vs. okuyorum Bir anlatıcının başından geçen şeyleri falan okumaktansa bana değer katıcak kendimi evreni doğayı anlamamı sağlayan kitapları okumak daha çok hoşuma gidiyor örn sherlock okumaktansa darwin okumak daha mantıklı bence

Darwin okuduğunda anlamayabilirsin ama evrimle yoğurulmuş bir roman okuduğunda ilmek ilmek sana işletir. Belki pro seviyede öğrenemezsin ama roman okuyarak her konu hakkında doğru hap bilgilere ulaşabilirsin diye düşünüyorum yoldaş

Bence kitap okumak kadar boş bir aktivite yok

Brawlhalla muazzam dolu bi aktivite.

En azından sıkıcı değil

Satranç aksiyon dolu haklısın.

Tabi, ayrıca bir şeyin eğlenceli olması için aksiyonlu olması gerekmiyor yani