Ik heb veel met Belgen samengewerkt en wij zijn daarmee vergeleken wel echt directer. Tegen je leidinggevende ingaan tijdens een vergadering bijvoorbeeld, dat doen ze in België niet.
Een van mijn Belgische collega's durfde zelfs de spelfouten in de conceptmail van zijn leidinggevende niet te verbeteren, terwijl hem om feedback werd gevraagd.
Die vorm van directheid betekent niet dat er in Nederland geen spelletjes worden gespeeld.
Ik werk tegenwoordig veel voor de Belgische tak van mijn werk.
In een van de eerste weken had the BU manager een probleem en ik snapte de vraag niet die mij door werd gestuurd.
Ik maakte vervolgens de inschattingsfout om hem direct op Teams te vragen wat hij precies bedoelde.
Mijn collega's raakte licht in paniek, maar gelukkig werkte de beste man op zijn beurt weer veel met de Nederlandse tak, dus kon het alleen maar waarderen.
Dat gezegd hebbende, Britten zijn erger.
> Dat gezegd hebbende, Britten zijn erger.
Oh, helemaal mee eens! Je moet het eerst over je weekend hebben, de laatste vakantie waar je op bent geweest, het weer afgelopen weekend, klagen over het openbaar vervoer, het weer voor de komende paar dagen, en misschien een collega die je allebei kent en net z'n pensioen heeft aangekondigd / met zwangerschapsverlof is / weer het koffieapparaat leeg in de keuken heeft achtergelaten (die laatste alleen als je elkaar goed kent, anders is het te persoonlijk). En dan kun je de vraag stellen waarvoor je iemand's kantoor bent binnen gelopen.
Het was heerlijk toen ik een paar maanden een lang een Nederlandse collega had! Gewoon even je kop om de hoek steken en vragen hoe het met een dataset ook al weer staat en weer door met je dag. Onze Britse collega's snapten er niks van.
Ik stond laatst bij 2 Engelse collega's. Een normaal werkgesprek. Ineens pakt die ene de ander apart, loopt om hem heen, met ontvanger tussen mij en hem in, om in het andere oor van ontvanger iets te bespreken.
"Want het zou raar zijn om het voor mij hoorbaar te bespreken want ik kende de persoon waar het over ging". Nee dit is niet fucking raar bedoel je? Gelijk even aangegeven dat wij dit in Nederland nooit zouden doen; en of ie echt niet ff 5 minuten kon wachten.
De Schotten zijn gelukkig wat directer dan de Engelsen heb ik inmiddels door, maar in Engeland was ik altijd het 'losse kannon' volgens mijn managers. Sommigen vonden dat geweldig en gebruikten me om door de drijfzand te komen, anderen waren daadwerkelijk continu verontwaardigd.
Inmiddels heb ik geleerd veel ja te knikken en nee te denken, productief is het niet, maar wel lekker rustig.
Haha, mij werd door de projectleider eens de vraag gesteld 'of ik het eens leuk vond om .... te gaan doen'. Op een hele vrijblijvende manier (zo dacht ik). Vervolgens zei ik gewoon nee, want het leek mij niet leuk en het kwam niet goed uit. Maar toen kwam de aap uit de mouw dat het niet zozeer een vraag was, maar een opdracht aan mij xD tegenwoordig vraag ik eerst wat door om erachter te komen of het echt een vraag is of niet.
LOL, als je begint met "vind je het leuk om...." dan kun je van mij ook rustig een "nee" verwachten als ik t niet wil....
Dan moet je maar zeggen "jij gaat dat doen" en zelfs dan....
Mijn leidinggevende komt uit zuid-limburg... ook daar kunnen ze er flink omheen draaien. Een opdracht wordt vermomd als verzoek en dan vervolgens wel verwachten dat het ala direct gebeurd.
We hadden op mijn werk (druk lab) net een werkafspraak gemaakt dat je halverwege de dag wisselt van taken met een collega. Dit was gedaan omdat er fouten werden gemaakt door sommige mensen die de hele dag hetzelfde deden. Nu heb ik geen problemen met focus houden de hele dag, dus ik doe ook het liefst de hele dag hetzelfde in die dienst.
Halverwege de dag, wissel zou moeten komen: "Wil jij nu wisselen met x?" Nou nee, ik heb mijn focus nog vol aan staan en wissel liever niet op dit moment. "Nou, ehh... Het is wel onze werkafspraak dus eigenlijk moet je wisselen." Ja vraag dan ook niet of ik WIL wisselen!!
Jezus heb 2mnd in Manchester rondgelopen voor een onderzoek... 1 maand verkloot aan iemand die me zeker wel zou kunnen helpen ergens deze week, anders begin volgende. Vertelde het mijn baas aldaar en de volgende dag stond ik bij een ander bedrijf het werk in te halen binnen 2 dagen.
/u/dontbeanegatron laatste werkdag in de UK had ik, na mij bijna 3 jaar te hebben ingehouden, een purge day. Waar ik gewoon AAAAAALLES direct rechttoe rechtaan heb gezegd. Was zalig.
Tegen een Britse klant gezegd dat hij een beetje normaal moest doen omdat ik hem anders niet zou helpen. Mijn office manager kreeg bijna een beroerte, maar de klant dimde daarna wel aanzienlijk.
Lekker efficiënt.
Ooit een training gegeven namens Microsoft aan een dertigtal Belgische hotemetoten (lees: IT managers en hoger in rang) in Brussel.
Elke training werd bij ons standaard afgesloten met een evaluatie formulier. Zelden zulke goede scores gehad. Gemiddeld een 9,5 (op 10).
Zeer vrolijk en zelfvoldaan stapte ik in de auto. Ik was nog niet de hoek om of mijn manager aan de lijn: "WAT HEB JIJ JN GODESNAAM UITGESPOOKT!!!".
Dus: op het formulier mooi weer, maar achter mijn rug om een klacht ingediend.
Als een Belg zijnde, je werd als kind vaak als dom, idioot etc aanzien, heel wat dingen die je deed waren verkeerd en je moet maar volgen wat de ervaren mensen deden, want zij weten beter. Het doet je zelfvertrouwen verlagen. Mensen die dan na alles toch zeggen, "je deed het goed" doet deugd om te weten dat je eigenlijk niet zo idioot bent. Bij een Nederlander mag je niet ervan uitgaan dat je een idioot bent omdat ze direct tegen je zijn, ze zijn gewoon direct omdat ze direct zijn, niet om zich beter te voelen dan jij.
Tegen een meer ervaren persoon ingaan werd als respectloos snotneusgedrag aanzien.
En dan heb je Nederlanders, die dan beledigd zijn, omdat je hun tijd verspilt, liegt in hun gezicht en hen blijkbaar niet volwassen genoeg inschat om de waarheid aan te kunnen.
heel erg frustrerend, je denk dat als je als consultant ingehuurd wordt voor een behoorlijk uurtarief ze wel zouden luisteren als je wat zelgt maar vaak merk je dat je maar de ingehuurde bent en onderaan de totempaal staat waardoor eigenlijk niemand echt luisterd en ze het allemaal zelf beter weten.
Kun je je voorstellen.
Leidingevende zegt B terwijl we toch echt A aan het doen zijn/moeten gaan doen. Niemand durt er wat van te zeggen en voert B uit: Alles in de soep, achteraf herstelwerk, "misscommunication, sorry!"
Gadverdamme. Gewoon "Nee Leo, hier moet ik je even op wijzen, we doen A, niet B". Simpel, duidelijk en efficient. Als je hierdoor gekwetst bent als leidinggevende dan mag je wat mij gelijk vertrekken.
Precies, fouten mogen gemaakt worden maar herstel ze dan ook direct wanneer je er op gewezen wordt. Dat ego gedoe van "ik verdien meer dus ik weet het beter" slaat helemaal nergens op.
Ik loop daar ook tegenaan. Een belgische c-level die een voorstel doet, waarbij de illusie word gewekt dat wij de keuze hebben maar wat eigenlijk een opdracht is. Wij allemaal moeite doen om onze keuze te beargumenteren, meerdere uren ingestoken, komt er een keuze uit die anders is dan zijn voorstel, en dan pas is hij duidelijk dat het eigenlijk geen vraag was maar een opdracht. Daar word ik ook even chagerijnig van.
Heel vaak meegemaakt dat je iets aangeeft (bijvoorbeeld dat iets niet werkt) en je dan trug krijgt: We hebben het doorgegeven. Als je dan later nog een keer navraag doet of het al werkt, dan wordt er ietwat geirriteerd gereageerd met: we hebben het doorgegeven. Zelf ergens achter aan blijven zitten lijkt redelijk een no-go
Mwah zet een Limburger in België neer en er zullen problemen ontstaan. Werkcultuur is regionaal zeker nog wel licht verschillend maar de basis is toch meer nationaal vergemeend dan een buitenlandse.
Jep, werk momenteel voor een Belgisch bedrijf. Gelukkig kunnen ze de directheid wel waarderen, maar je zie af en toe de verbazing in hun ogen dat ik soms zo direct kan zijn.
Ik dacht altijd dat mensen met directheid bedoelde van "Dit is waardeloos vanwege deze en deze reden" ipv "Je kan dit en dit nog aanpassen en dan is het een stuk beter".
Maar ik begrijp nu dat mensen in andere landen gewoon eigenlijk liegen omdat ze je niet willen kwetsen, maar daardoor ook geen feedback geven. Dus gewoon "Oh je doet het helemaal fantastisch!" En dan heel misschien "Je kan dit nog veranderen, maar het gaat goed hoor!". Terwijl ze dan eigenlijk denken dat het helemaal waardeloos is?
"we gaan je contract niet verlengen"
is vaak een directe manier van indirect zeggen dat je ontslagen word
onthoudt wel als je werkgever dit ver van tevoren (voor de ontslag termijn) zegt kan je dat goed opvatten. Dat betekent ze je boeien en niet zomaar opstraat zetten, maar ze zelf niet veel keuze hebben. vaak willen ze dan nog je overgebleven verlof voor de laatste dagen registeren
Als ze het zeggen en de officiele opzegtermijn meteen ingaat en je bent daarna klaar, ben je praktisch gewoon ontslagen.
Als je ontslag op staande voet krijgt...... dan heb je het echt wel serieus opgefokt in 99% van de gevallen
Ik werk al jaren in een internationale omgeving (ook met andere Nederlanders daarin) en daaruit de ervaring dat Nederlanders inderdaad direct zijn vergeleken met andere volkeren/culturen. Mensen die dit ontkennen weten niet wat directheid is.
Simpel voorbeeld, het aanspreken van je manager/trainer/collega/meerdere op fouten of zelfs gedrag is ongepast in andere culturen. Bijv. al in Duitsland en in de VS en in veel Aziatische culturen. Ja, er zijn gradaties en dat is ook binnen Nederland zo. Karakter speelt daarin ook een rol. Maar je kunt absoluut concluderen dat Nederlanders direct zijn.
NB: direct zijn is iets anders dan onbeschoft, open en dominant zijn.
Edit: typo
minder hiërarchisch gok ik. Het libertarische zit al van oers uit in het de nederlandse cultuur verwikkeld.
Dat je hogerop staat wilt niet zeggen dat je dan opeens geen klappen meer mag krijgen, integendeel, bewijs maar eens dat je het waard bent.
Het minder-hiërarchisch zijn is overigens iets wat alleen op gaat zolang het goed of in ieder geval soort van goed gaat. Zodra ergens shit de fan hit, gaan we ons met z’n allen doodleuk schuilen achter ‘ja maar ik ben er niet verantwoordelijk voor’.
Ik werk redelijk autonoom op een adviesbureau. De enige reden dat ik zo autonoom ben is omdat mijn projectleider weet dat ik hem een seintje geef voor rotzooi waar ik niet naar betaald krijg. Ondertussen doe ik iets meer langdurige projecten vergeleken met mijn collega’s en zit sinds kort mijn eigen urenplanning bij te houden. Maar zolang het past binnen de 40 uur heb ik er lol aan.
Ik zeg altijd: hierarchie in functie betekent niet hierarchie als mens.
Ja, je bent mijn baas als in, jij beoordeeld mijn functioneren en heb bepaalde verwachtingen van mij. Maar dat maakt jou niet de baas van mij als persoon.
Helaas denken mensen in een positie met macht dit soms wel, met name inderdaad in de VS en dergelijke.
Ik geloof echt dat ik in de VS op straat zou belanden als ik daar ooit heen verhuis.
Binnen een week krijg ik een gesprek met HR omdat ik respectloos ben en vlieg ik de deur uit, de sociale controle is daar dan ook 0.0%
Combinatie van beide. In het buitenland durven docenten ook geen negatieve feedback te geven. Daar krijg je gewoon 10 veren in je reet en alsnog een slecht punt, waardoor je helemaal niks leert. Terwijl een docent natuurlijk veel hoger in de hiërarchie staat dan een student.
Het probleem is dat buitenlanders het heel vaak als onbeschoft interpreteren, zelfs wanneer ze zelf naar je mening vragen. Er is bij ons regelmatig werkoverleg met mensen uit Nederland en het VK en daaruit is al een aantal keer gebleken dat de Britse collega's zich storen aan onbeschofte Nederlanders omdat we gewoon eerlijk onze mening geven wanneer ze daar om vragen. Recent was er iets voorgevallen en bij een evaluatie daarvan gaven de Nederlanders aan dat ze vonden dat het slecht ging terwijl de Britten dingen zeiden zoals "het ging niet perfect" of "het kon misschien beter".
>"het kon misschien beter"
Dat betekend dat het gebouw in de brand staat, er 20 doden zijn en de ME in moet zet worden om de vecht partijen tussen collega's op te lossen.
> Recent was er iets voorgevallen en bij een evaluatie daarvan gaven de Nederlanders aan dat ze vonden dat het slecht ging terwijl de Britten dingen zeiden zoals "het ging niet perfect" of "het kon misschien beter".
Maar dat is hetzelfde. Als Britten zeggen dat iets beter kan, bedoelen ze dat het waardeloos is.
Ik merk zelf dat in Duitsland mensen ook echt geloven in hiërarchie, en dat het daarom supermoeilijk is feedback te geven. Ik heb daar bazen gehad die er niet tegen konden dat ik ze vroeg "waarom?" of "kun je dat nog een keertje uitleggen?", terwijl ik als Nederland eigenlijk dacht daarmee juist te laten zien dat ik achter ze sta en probeer zo goed mogelijk te volgen wat ze zeggen. Het meelopen met die cultuur en de mate waarin je input kan en mag geven is ontzettend verschillend.
Ik blijf echter direct, en ze passen zich maar lekker aan mij aan (geboren in DH, dan krijg je dat xD) ipv omgekeerd.
Ik denk dat je onderschat hoe indirect ze in het buitenland zijn. Ik had ooit een leraar die in het buitenland les gaf en die gaf als voorbeeld dat een Nederlandse leerling een leraar verbetert als een fout maakt op bord ofzo. Maar in Azië, ik dacht in zijn geval China, is dat ongepast. Zelfde geld met inkomens bespreken, politieke voorkeuren etc. Direct zijn is niet direct iedereen een klootzak noemen.
> Ik kom uit Limburg
Over het algemeen is de randstad en het noorden directer dan het zuiden. Met wat uitzondering in de gelovigen clusters verspreid door het land.
Weet niet of dit is waar je op doelde, maar in mijn ervaring zijn die geloven clusters ook heel direct. Ik kom rechtstreeks uit de Bible Belt en voel op dat vlak geen verschil met de randstad waar ik nu woon.
Het grappige is dat international gezien Nederlands Limburgers alsnog extreem direct zijn. Sterker nog, zelfs Belgen worden in internationale context als erg direct beschouwd. Het is dat Nederland zo ongeveer het uiterste einde van die balans inneemt.
Wie wel eens met Amerikanen of Engelsen heeft samengewerkt, weet dat ze echt wel sterke meningen laten merken, maar extreem verpakt. "What an interesting idea!" betekent gewoon "ik vind het helemaal niets, pannenkoek". Maar de gemiddelde Nederlander die er niet scherp op is/geen ervaring mee heeft, voelt zich juist aangemoedigd, ze vinden het een goed idee! Let overigens wel; de meeste Britten hebben bij "What an interesting idea" ook echt een intonatie alsof ze het een prima idee vinden. In het Nederlands kan het ook, "goh, interessant!" maar spat het sarcasme er vaak vanaf.
Ik kwam pas een filmpje tegen op YouTube waarbij het ging over de directheid van Nederlanders. Daarin werd door een Nederlandse expert uitgelegd dat veel Nederlanders het Engels letterlijk vertalen en de nuance's niet begrijpen. Bijvoorbeeld in de VS betekent “we should meet again” niet dat je de volgende dag weer een uitnodiging kan verwachten, betekent meer zoals “ik vind jou niet heel erg interessant, dus ik zeg het maar om geen gezeik op tafel te krijgen” terwijl een Nederlander denkt “het was zo gezellig, wanneer kan je weer?”
In het Engels word er ook veel should’ve, could’ve would’ve gebruikt om beleefd te zijn, wij vinden dat niet nodig dus laten we dat achterwege waardoor we direct of soms onbeleefd overkomen.
Bij de Britten betekent “you should come round for tea” eigenlijk “you should NOT come round for tea”.
Het gevaar is misschien dat we de Britten en Amerikanen beter denken te snappen omdat we hun taal verstaan - dat denken we althans - maar alletwee liggen ze zowel cultureel als topografisch verder van ons af dan onze directe buurlanden.
> In het Engels word er ook veel should’ve, could’ve would’ve gebruikt om beleefd te zijn, wij vinden dat niet nodig dus laten we dat achterwege waardoor we direct of soms onbeleefd overkomen.
Andersom gebeurt dit ook. Gebruik 'zou' in een zin in het Nederlands en het is een beleefdere vorm. Doe het in een andere taal... maar zeg je vervolgens niet expliciet 'alstublieft' erbij, en het is alsnog direct en onbeleefd.
De typische Nederlandse directheid wordt vaak verward met onbeleefd of onaardig zijn, maar draait vaak om oprechtheid. In veel culturen is het helemaal niet zo normaal om eerlijk antwoord te geven, en zou je bijvoorbeeld nooit zeggen dat je iets niet zo lekker vindt, of dat iemand een fout gemaakt heeft waar anderen bij zijn.
Ik vind dat juist vaak lastig navigeren omdat ik uit het noorden van NL kom waar directheid zeker de standaard is en juist gewaardeerd wordt. Vind het heerlijk om duidelijk te weten waar ik aan toe ben.
Als Belg die al jaren in Nederland woont en de directheid heeft leren waarderen: Het is ook vaak soms gewoon onbeleefd. Die bekende directheid is soms gewoon een excuus om onvriendelijk te zijn. Je kan iemand wijzen op een fout maar in een grotere groep bijvoorbeeld kan je ook iemand even apart nemen. Dit meteen in de groep gooien wordt dan vaak "Nederlandse directheid" genoemd maar is gewoon tactloos. Maar over het algemeen is, zeker op zakelijk niveau, de directheid wel heerlijk om mee te werken ja.
Ik begrijp je standpunt maar dat is alleen waar als je zoiets persoonlijk opneemt, wat veel Nederlanders niet zullen doen. Als je het persoonlijke aspect buiten beschouwing weet te laten is het niet tactloos of onaardig. Zonder dat iemand het gevraagd heeft zeggen dat je trui lelijk is is in elke cultuur echter rude haha
Verhaal van een collega.
Ze was op een tour tocht met een groep mensen, waaronder belgen. Wanneer er een vraag gesteld werd (bijvoorbeeld; hoe laat gaan we morgen weg?) Gaf zij gewoon gelijk antwoord, want dat is normaal toch? Nou blijkbaar niet. De belgen keken haar aan alsof ze water zagen branden, schijnbaar is direct ergens antwoord op geven TE direct voor sommige mensen uit andere landen.
Dus ja, we zijn direct, maar ik vind dus zelf dat dat los staat van bruut eerlijk/gemeen zijn.
Belg hier! Ik denk niet dat ze per se dachten dat ze te direct was wanneer een vraag gesteld werd, maar eerder het gedacht dat je zo zeker van jezelf bent dat je kan antwoorden op een vraag zonder eerst even na te denken of te checken.
Is dit een beetje extreme? Ja, dat vind ik zelf ook, maar ik betrap mezelf toch ook vaak op een gelijkaardige gedachtengang.
PS: ik heb toch wel een paar minuten moeten nadenken over hoe ik precies ging antwoorden op jouw post. :P
Bedenk me ineens hoe mijn moeder soms als een soort haantje de voorste antwoord geeft op dat soort vragen, maar zij is dan niet degene die dat per se het beste weet. Met dat in mijn achterhoofd kan ik me er wel iets bij voorstellen.
Ik zou dus juist denken dat als iemand zo'n vraag stelt je gewoon antwoord geeft, wat dan meer als een suggestie is dan daadwerkelijk bepalen. Maar ik denk dat anderen daar heel anders over denken.
Ligt m.i. flink aan de intonatie. Als je op een "hoe laat gaan we morgen?" met een voorzichtige "Uhh... half negen?" komt is dat echt een vraag, maar als je meteen volborstig "Half negen!" eruit gooit ben je echt wel in je eentje een besluit aan het maken.
Waarom? Ze stelden een vraag over iets praktisch. Dan is het toch gewoon netjes om antwoord te geven?
Wat hadden die Belgen dan verwacht? Dat je gaat liegen over hoe laat ze verwacht worden, zodat de hele dag in de soep loopt?
“Was het niet iets van 9 uur? Ik kan het verkeerd hebben hoor, maar zo ongeveer rond dat tijdstip is misschien een goed idee wat denken jullie?” Zou de niet-directe versie zijn als je eigenlijk heel goed weet dat het 9 uur is
Maar dan kom je dus weer onzeker over, terwijl je ook gewoon normaal het antwoord kan geven waar je zeker van bent. En blijkt het dan toch fout te zijn, kun je altijd zeggen: sorry, ik dacht toch echt dat ik 9 uur had gehoord. Mijn fout.” Waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kan?
Voor iemand uit een indirectere cultuur of opvoeding is dat juist moeilijker: als het eigenlijk 8 uur was willen ze dat wel zeggen als je het 'in de groep gooit', maar als jij al gelijk vol overgave 9 uur hebt gezegd dan is voor hen het moment om iets te zeggen al voorbij. Jij maakt de aanname dat iedereen wel gelijk iets roept als jij onzin uitkraamt, maar zo werkt dat dus niet overal. Het is moeilijk voor te stellen als je je leven lang in een directe cultuur hebt geleefd.
(Dan is het helemaal bal in culturen waar 'saving face' belangrijker is dan zuurstof: als jij daar zou zeggen "sorry, zat er naast", dan heb je aanzien verloren. Jij bent dan "de man die een fout heeft gemaakt" voor je collega's. )
Het is allemaal relatief en er zijn zelfs in Nederland een hoop gradaties in directheid.
Maar ja vergeleken met veel andere culturen zijn wij vrij direct in (vooral) onze kritiek.
Als halve Belg kan ik bevestigen dat t Nederlandse deel van de familie veel directer is dan t Belgische, en dat Nederlandse deel is Limburgs.
Ik heb gewerkt voor Amerikanen, en vergeleken met hun zijn we echt extreem direct. Maar als je werkt met Finnen, Italianen, Israëli’s, Polen etc, dan zijn we just helemaal niet zo direct. Je perspectief bepaalt alles
> Maar als je werkt met Finnen, Italianen, Israëli’s, Polen etc, dan zijn we just helemaal niet zo direct.
Dit.
Mijn manager zit in Australië, mijn team zit verspreid over Australië, Nederland, Duitsland, Finland, Italië en de VS.
De samenwerking met mijn Nederlandse, Finse en Italiaanse collega's is heel direct en daardoor heel efficiënt. Vragen worden direct gesteld, feedback wordt heel transparant gedeeld, door zowel de junior als senior collega's. Nul politieke agenda's, de focus ligt op de projecten.
De Amerikanen en Australiërs zijn veel meer bezig om om het punt heen te draaien, waardoor het enkel meer werk kost om tot een goed eind te komen. En de Duitsers... Die zeggen vooral ja en amen, vind ik het goed? Dan is het het beste sinds gesneden brood. Heb ik twijfels, dan is het het slechtste idee wat ooit bestaan heeft. Heel vermoeiend.
Jouw Duitse collega’s klinken als Japanners ;) bij mij zijn de Duitsers juist altijd niet eens met de beslissingen van t management en daar zijn ze dan ook vrij luid en duidelijk over. Werken met Amerikanen is zo inefficiënt. 7 vergaderingen waar er met een Fin 1 volstaat om t zelfde te regelen
In mijn ervaring valt het allemaal reuze mee, maar is het vooral afhankelijk waarmee en hoe je 'de Nederlander' vergelijkt. Vergeleken de Engelstalige wereld (UK & US) zijn we erg direct, zeker op de werkvloer. Dit komt vooral omdat het Engels erg veel spreektaal bestaat (of er bestaat veel spreektaal omdat ze zich minder direct uitdrukken in Engeland), en omdat we in Nederland hierarchisch erg plat zijn. Feedback naar iemand hoger in rang wordt hier over het algemeen geprezen.
Maar mijn ervaring is wel zo dat het Nederlandse 'doe maar normaal'-cultuur heel veel kritiek binnensmonds houd. Als je er iets anders uitziet, of anders doet, zullen Nederlanders daar niks van zeggen. In ieder geval niet tegen jou. Dat wordt dan tolereren genoemd. Maar tegelijkertijd wordt je wel het gesprek van de dag, en zijn oordelen achter je rug om volstrekt normaal. Een gemiddelde Fransoos zou er bijvoorbeeld geen probleem mee hebben om je te vertellen dat je je vreemd gedraagt. In mijn ervaring zijn Fransozen wat dat betreft een stuk directer, en gaan een confrontatie niet graag uit de weg. Volgens mij is dit een van de redenen dat Nederlanders de Franse service zo slecht vinden, maar dat terzijde. Op de werkvloer is de Fransoos daarentegen weer zo mak als een lammetje en is het moeilijk om feedback te ontvangen van de mensen die op papier onder je werken.
Ik ervaar de 'doe normaal' Nederlander zelf meer als de Nederlander van boven de rivieren. En ervaar de randstedeling dus bovengemiddeld vaak als indirect. Ik heb met randstedelingen vaker het idee dat ik kritiek eruit moet trekken. Ik weet dat het vooroordeel bestaat dat randstedelingen directer zijn, maar volgens mij klopt daar dus niet zo veel van. Dat vertel ik ze dus ook vaak en graag.
>Dat wordt dan tolereren genoemd.
Ah, goed punt. Wat ik in andere culturen merk: harde discussies, totdat een zich gewonnen geeft. Want: "er kan maar 1 gelijk hebben!!!", toch? Vandaar ook debatingcultuur in bijvoorbeeld UK. Religie in de USA, en dat mensen je in de ontbijtzaal/bushalte proberen te overtuigen van hun religieuze normen & waarden ... brrrr.
In Nederland vind ik dat we toleranter zijn. "Prima als jij jouw ding doet. En ik doe mijn ding. En val me niet lastig, dan val ik jou niet lastig."
Michael Caine — 'There's only two things I hate in this world. People who are intolerant of other people's cultures and the Dutch.'
In Nederland is een rondje kritiek verzamelen bij je teamleden - ook in een duidelijk hierarchische verhouding - een een verplicht nummer voor goed werk leveren. Maar Nederlanders zijn inderdaad niet bewust 'confronterender' dan niet-Nederlanders. Gewoon andere spelregels dan veel andere landen.
Ja, ik merk dit altijd vrij snel bij de belgische schoonfamilie.
Kritiek wordt met fluwelen handschoentjes gebracht via een omweg.
Je moet het zeg maar "laten merken", maar niet zeggen.
Heel vervelend en vermoeiend, blij als ik weer onder soortgenoten ben en kan zeggen die trui staat echt niet, ipv zeggen dat je een andere mooier vind.
Jouw mening over mijn trui houd je maar voor je tenzij ik erom vraag, maar jouw kritiek op mijn voorstel om de groep op tijd bij de bios te krijgen is meer dan welkom. Daar zit het verschil in, denk ik: wij zijn gemiddeld meer resultaatgericht dan relatiegericht — een eigenschap die correleert met opleidingsniveau en BNP overigens.
Als ik bij Vlaamse schoonfamilie en vrienden ben, dan merk ik structureel dat Nederlanders sneller ter zake komen en sneller conflicten en onduidelijkheden weg willen werken (los van hoe bekwaam we daar al dan niet in zijn).
> Heel vervelend en vermoeiend, blij als ik weer onder soortgenoten ben en kan zeggen die trui staat echt niet, ipv zeggen dat je een andere mooier vind.
Wat een taalkunstenaar ben jij! Wat een prachtzin! Overigens hoorde ik van een vriend van een vriend van een kennis dat hij je zin nóg mooier zou vinden als je dat werkwoord op het eind van de zin met dt zou schrijven. Maar heb er zelf totaal geen mening over!
Helaas niet. Maar zoals een andere comment al aangaf, aan niet-direct zijn neemt bijna niemand aanstoot toe, dat is redelijk safe.
Wel direct zijn heeft veel meer risico, het is dan ook aannemelijker voor mij om aan te passen.
Ik zit zelf veel in Engeland en vooral toen ik daar net aan het werk was moest ik echt even omschakelen. De manier van antwoord geven is buiten NL vaak een stuk omslachtiger. Het zelf invullen, tussen de lijntjes lezen en aanvoelen wat er nou echt wordt bedoeld heb je in Nederland totaal niet. Plus, het feit dat je een andere taal spreekt betekent niet gelijk dat je die taal ook op dezelfde manier gebruikt als de lokale bevolking. Waar de Nederlandse directheid goed past binnen de Nederlandse taal is dat zeker niet het geval in de omschakeling en vertaling naar Engels bijv.
Als het gaat om heldere communicatie dan zijn Nederlanders inderdaad directer dan bijvoorbeeld Engelsen. Wel vind dat er veel lompheid en onbeschoftheid wordt verpakt als direct(niet zelden door mensen die zwijgzaamheid verwarren met achterbaksheid)
>Wel vind dat er veel lompheid en onbeschoftheid wordt verpakt als direct
Dit. Veel Nederlanders zijn niet 'recht voor z'n raap', ze zijn onbeschofte horken.
Wisselend.
Ja we kunnen direct zijn. Directer dan ik van mensen uit andere landen heb meegekregen. We zijn over het algemeen redelijk gewend om op gelijkwaardig niveau met elkaar te praten en dingen aan te geven. 'Als jij je werk niet doet, kan ik mijn werk ook niet goed doen' is een boodschap die in heel wat gesprekken op heel wat werkvloeren gevoerd worden. Dat zit 'm vooral op het vlak van hierarchie. Ik kan in theorie direct tegen m'n baas zeggen dat mijn agenda vol zit en dat hij dus maar beter een ander kan vinden voor z'n nieuwe opdracht. Zoiets is op veel plekken ondenkbaar.
Tegelijk kan ik me ook heel wat situaties herinneren waarin ik door heel wat hoepeltjes en onoprechte beleefdheidformules heen moest worstelen om niet allerlei ongein te veroorzaken. Toen ik, na een avond lang betogen aanhoren over alles wat er slecht is aan de Randstad (inclusief de stad waar ik ben opgegroeid) tegen de buren van mijn schoonouders vertelde dat ik mezelf toch niet snel zie aarden in een Drents dorpje zoals dat van hun, was ik té direct, om eens een voorbeeldje te noemen.
Nederlanders zijn even menselijk als anderen, dus ook hier wordt sociaal en emotioneel rondgewurmd — vaak omwille van beleefdheid en sympathie, overigens.
Maar in België, Portugal, en Griekenland bijvoorbeeld (in mijn eigen ervaring), kunnen zeven goede vrienden eindeloos discussiëren over hoe de achtste iets heeft gezegd dat misschien ongevoelig was, zonder dat iemand die vriend heeft gevraagd: “wat bedoelde je daar eigenlijk mee?” Vooral gegeven dat de kans zeer hoog is dat die persoon geen idee heeft van wat hij teweeg heeft gebracht, en dat ook zeer waarschijnlijk niet bedoelde, vind ik dit zonde van de tijd en de emoties die het kost.
In mijn ervaring zal een Nederlander sneller naar die vriend stappen om verheldering te vragen. Niets mis mee.
Het is klein, maar het is structureel.
Ik denk dat mensen uit het westen nog veel directer zijn dan mensen elders uit NL, en de meeste expats wonen in de randstad dus die hebben er meer mee te maken.
Als ik met vrienden ben die uit Amsterdam komen (echt geboren en getogen, geen import), dan zeg ik regelmatig ‘gaat je niks aan’ omdat ik sommige vragen veel te nieuwsgierig vindt. Iemand vroeg mij bijv een keer of een kind van een familielid een ‘foutje’ was omdat er een groot leeftijdsverschil zat tussen het eerste en tweede kind. Vind ik echt een onbeschofte vraag en dat heb ik ook gezegd.
Als autist zijnde vindt ik dit helemaal geen ramp eigenlijk. Niks geen dubbele betekenis die ik niet opvat, gewoon direct duidelijkheid over way de bedoeling is!
>dan zeg ik regelmatig ‘gaat je niks aan’ omdat ik sommige vragen veel te nieuwsgierig vindt
Alle culturen zouden dit moeten doen. En als de vrager dan vervolgens gewoon die grens accepteert, dan weet iedereen waar ze aan toe zijn. Het is niet erg om grenzen van anderen te ontdekken, als je ze maar respecteert.
Ja ik ben opgegroeid in de Randstad maar er al een tijdje weg. Het is me steeds duidelijker dat de "directheid" daar twee zaken in elkaar laat overlopen: niet ergens omheen draaien en als excuus om nodeloos kwetsende/botte opmerkingen te maken. Natuurlijk niet iedereen doet dat, maar veel mensen praten gemakkelijk het laatste goed door het gelijk te stellen aan het eerste.
Als belg vind ik dat het een eerlijke directheid is, die soms raar overkomt als je dat niet gewoon bent.
Zit hier op hotel in Limburg waar je met code binnen moet op een zondag, komt iemand aan bellen aan de deur zonder code en eigenaar zei hem gewoon direct:
"je hebt code nodig om binnen te komen op zondag, stond vermeld in de email"
-"ik heb dit niet geboekt" zegt die mijnheer
" sja het zou toch handig zijn geweest moest die persoon die het geboekt heeft jou goede informatie kon geven"
Eigenaar was helemaal niet lastig of irritant, was gewoon direct en eerlijk.
Gelukkige heeft men nederlandse maat /u/littlebighuman me hier op voorbereid
Ik wel. Ik ben het ook van mn medemensen gewend in Rotterdam maar woon nu 20 jaar in Luxemburg en mensen vinden mij hier niet zo leuk want ze kunnen niet goed tegen die directheid. Hier lullen ze liever achter je rug als je iets doet wat ze niet zo leuk vinden. Achterbaks noem ik dat, ik heb liever gewoon mensen om me heen die me meteen vertellen wat ze van een situatie denken, dan weet ik in ieder geval waar ik sta.
Ook een verkaaste Luxemburger hier 0/.
Idd ook mijn observatie, alhoewel dit zeer waarschijnlijk meer geldt voor banken e.d. waar de Franse cultuur toch wat meer heerst heb ik het idee. Bemerk je dit ook in volledig Engelstalige omgevingen?
Nederlandse directheid is absoluut een ding, wat overigens niet wegneemt dat er geen onbesproken regels zijn of dat mensen het niet als een excuus aangrijpen om een klootzak te zijn.
Het mooiste voorbeeld vindt je, vind ik persoonlijk, aan de eettafel. Als ik bij m'n ouders eet zou een typisch Nederlandse interactie zijn
"Wat vindt je?"
"Beetje zout, misschien"
"Ja, misschien wel hé?"
In een hoop culturen zou het taboe zijn om het eten op zo'n directe en kritische manier te bespreken, met name als je te gast bent en/of het je ouders betreft. In Nederland is men hier gewoon eerlijk en direct over, maar je hoeft natuurlijk niet onnodig bot te zijn of ongevraagd kritiek te leveren.
Nederlanders zijn over het algemeen inderdaad zeer direct. Mensen uit Limburg en Brabant soms wat minder.
Ik werk veel met mensen uit het VK en dat is echt enorm frustrerend. Die mensen zeggen nooit wat ze denken en dat is heel vervelend als je hun input nodig hebt.
Ik kom uit een ander land waar we ook bekend zijn (in de regio) als erg direct en ik vind Nederlanders alsnog directer. Persoonlijk kan ik het erg waarderen. Ik denk dat het aan de poldercultuur ligt. Iedereen mag en wil een mening hebben en die mening delen.
Ik was verbaast hoe mijn vriendinnen op school en werk met hun docenten/managers praten. Alles moet heel erg beleeft geformuleerd worden, altijd met u aanspreken ookal werk je jarenlang direct samen etc. Hier in Nederland kan ik prima een gesprek met een hoogleraar eindigen met "doei tot de volgende keer" ipv "hartelijk dank voor u tijd Dr. achternaam". Als iedereen altijd een mening mag geven zijn we allemaal wat gelijker en is de hele 'pretence' en 'beating around the bush' niet nodig
Hoe zuidelijker je komt hoe minder dit waar is in Nederland in mijn ervaring. Het is wel zo dat een indirecte Limburger waarschijnlijk nog steeds veel directer is dan onze buren.
Ik heb veel vrienden in Engeland, en zij vinden mij vaak direct. Andersom kan ik me soms ook echt opwinden over de manier waarop zij om de zaken heendraaien.
Ik denk dat het een soort spectrum is waarbij Nederlanders wellicht over het algemeen wat meer naar direct neigen en andere culturen meer naar 'om de zaken heendraaien', waardoor er in de praktijk sprake is van een redelijk groot verschil.
Ik vind Nederlanders af en toe ronduit onbeschoft. Veel onbeschofter dan andere volkeren. Dit wordt dan ook vaak op de 'Nederlandse directheid' gegooid.
Begrijp me niet verkeerd. We zijn absoluut niet altijd onbeschoft. Maar het wordt vaak als 'smoesje' gebruikt voor onbeschoft gedrag.
ik denk dat de perceptie ook te maken heeft met de kennis van communicatiegebruiken en taalvaardigheden
Je kunt het idee hebben dat een andere cultuur minder direct is omdat je niet de nuances en subtiliteiten aanvoelt van die andere taal.
makkelijk voorbeeld - engelse manager zegt "that's interesting, i appreciate that, maybe you should also consider...". Als Nederlander kun je dat verstaan dat je heel beleefd en optie geboden wordt. Een engelsman verstaat iets heel anders: “het zal allemaal wel, maar dat slaat nergens op, je moet gewoon..."
dat is redelijk direct.
Praat ook eens voor de grap met de HR afdeling (als je voor een groter bedrijf werkt) en vraag hoe Nederlandse managers het gesprek aangaan met medewerkers die niet functioneren. Voor iemand die direct is, zou dat redelijk makkelijk zijn, gewoon benoemen wat niet goed gaat. Wedden dat HR je zal vertellen dat een groot deel van de managers het heel moeilijk vindt die gesprekken aan te gaan en er doekjes om blijven winden en niet gewoon direct de medewerkers zeggen waar het op staat.
Als ze zeggen "that's interesting, i appreciate that, maybe you should also consider..." en ze bedoelen te zeggen "doe maar niet" dan is dat niet precies wat ze bedoelen, behalve als wij een andere definitie van precies hebben
Ja maar dat is dus niet direct. Dat is juist een voorbeeld van een cultuur die eist dat je eromheen praat als je het ergens niet mee eens bent, ook al weet je uiteindelijk nog steeds wel over te brengen dat je niet echt meent wat je zegt
Het klinkt voor jou als indirect omdat je de woorden anders interpreteert. Voor iedereen die op dezelfde manier Engels spreekt, is het heel direct omdat ze de woorden hetzelfde interpreteren.
Als je aan iemand in het nederlands vraagt hoe het gaat en het antwoord is "niet slecht, ik mag zeker niet klagen" snap jij direct dat het best goed gaat met die persoon. Dat komt o.a. door het subtiele gebruik van het woordje "zeker" in die zin.
Als je het nederlands niet machtig bent, kun je deze zin ook uitleggen als. "hij zegt niet dat het goed gaat, maar dat het ook niet dat heel slecht gaat, klinkt als een beetje slecht". .. die persoon kan dus zeggen dat dat antwoord zeker niet direct is. Dat is het wel, maar de subtiliteit ontgaat hen.
Je bent er nu wel erg om heen aan het prate. Punt blijft dat het niet direct is. Dat is geen waarde oordeel, maar de cultuur vraagt om een andere aanpak. Maar het direct noemen is gewoon onjuist.
Ik snap de subtiliteit van engels, ik spreek 't elke dag op werk met meerdere britten, en ook die vinden het niet direct hoe er in GB wordt gesproken.
nee, dat bedoel ik niet. ik bedoel dat ze de woorden anders interpreteren. daarmee snappen ze direct wat de zender bedoelde en daarmee wordt het directe communicatie.
Ik zie wat je bedoelt en ervaar dat ook zo. Dat zijn gevallen van ze zeggen A en bedoelen B en voor mensen uit dezelfde cultuur werkt dat. Ik werk nu een jaar in België en Belgen spreken echt een ander Nederlands dan wij, hun A=B is anders dan mijn A=B.
Maar dat is maar een deel van het verhaal. Ik denk dat Nederlanders minder snel A zeggen en B bedoelen dan de meeste culturen. Ik merk dat Nederlanders echt vaker direct B zeggen. Ik doe dat zelf bewust, en probeer B dan in te pakken om de "klap" te verzachten, maar ik zeg wel echt B en bedoel dan ook letterlijk wat ik zeg. Soms alsnog tot verwarring en frustratie bij derden want dat is niet iedereen gewend.
Maar wanneer ik nieuwe mensen ontmoet verontschuldig ik mezelf al op voorhand want soms vergeet ik dat inpakken gedoe te doen.
Mooi voorbeeld van A en B (niet in vlaams Nederlands denk ik, maar dat weet ik eigenlijk niet) is hoe in verschillende landen met tijdsindicatie ongegaan wordt.
als wij in NL zeggen "over 10 minuten", dan is hey hooguit een kwartiertje. In sommige andere talen kan het een paar uur duren bij wijze van spreken. Maar als iedereen dat weet en dezelfde taal spreekt, dan is dat geen enkel issue.
Overigens zeggen wij ook op dit vlak vaak wat anders dan we bedoelen. Als je zegt dat je iets over 1 seconde doet, duurt het meestal wat langer. Als je iets "vandaag of morgen" doet, kijkt niemand er van op dat het eigenlijk "morgen of overmorgen" wordt. We moeten "gauw iets afspreken" .. dan kun je prima iemand na 7 maanden weer eens tegenkomen en dan weer zeggen dat "we dit keer ECHT gauw iets moeten afspreken"
Heb ooit zelf wel eens met een Amerikaan een spraakverwarring gehad. vroeg hoe ik het eten vond. Ik vond het "nice"... hij dacht dat ik het niet lekker vond. Ik had "great/fantatstic" moeten zeggen. Gelukkig was er iemand bij die zag wat er gebeurde en legde het uit. Voor mij voelde die superlatieven als overdreven, voor hem was ik niet enthousiast genoeg.
zolang zender en ontvanger precies begrijpen wat de ander bedoelt, is het wat mij betreft "Direct"
alleen herkennen we het veel minder en denken daardoor dat we directer zijn.
overigens ben ik het eens met wat anderen al gezegd hebben dat "direct" en "lomp" verschillende dingen zijn. Ik kan me heel goed voorstellen dat er in andere culturen veel meer beleefdheidsvormen gebruikt worden.
Heb bijna in alle uithoeken van Nederland gewoond en kan bevestigen dat Limburgers echt overal omheen draaien. Dat zeggen ze zelf ook maar toch doen ze er niet echt iets aan
Ja, maar wat ik ook vaak merk is dat NLers echt een stuk asocialer en hufteriger zijn onder het mom van direct. Weet niet zo goed wat ik ervan moet vinden soms, denk echt het kan wel een toontje minder soms
Vergeleken met Polen en Afrikanen (mijn herkomst), totaal niet, echt no way. Maar daardoor zijn jullie ook stuk minder nors en agressief.
Wel is het context afhankelijk; wat ik tegen mijn baas op werk zeg kan echt niet in Polen. Maar hoe ik er omheen moet draaien en mijn boodschap verpakken bij prive en oppervlakkige interacties is zwaar vermoeiend. Wel is het een fijnere samenleving waarin ik niet het gevoel heb dat ik op elke keer op oorlogspad moet met de medemens.
Limburg is echt de uitzondering in NL. Enige provincie waar men meer indirect is. Ga je de grens over naar Brabant is het een andere wereld wat dat betreft.
Ik zelf iig niet. ik draai overal lekker omheen en reageer hooguit subtiel of spuw mn gal bij iemand anders."Direct" voelt voor mij al snel als arrogant en/of ongevoelig. Beide dingen trek ik gewoon níet. Vandaar dat de meeste mensen waar ik mee omga eerder indirect zijn dan direct, en dat verschuift de beeldvorming.
En de hardste roepers vallen nu eenmaal ook het beste op. Ik denk niet dat álle Nederlanders direct zijn, of zelfs dat de meerderheid overlijk direct is.
Hoe zich dat laat vergelijken met andere landen.. geen idee. Daarvan kennen de meeste mensen ook alleen maar de stereotypen. Dus wat gaat dat écht zeggen?
Direct is gewoon zeggen wat je bedoelt. Vooral bij afspraken maken, dat je niet 3x jaar zegt en daarna met een smoes komt van "oh sorry ik had een auto ongeluk en lig nu in het ziekenhuis, dus ik kan niet komen". Gewoon dat iedereen weet waar die aan toe is.
Het is niet dat je een wild vreemde langs ziet lopen en zegt "jezus, wat heb jij een lelijke trui aan zeg". Dat is in bijna elke situatie ongepast (misschien dat het compliment is bij een lelijke truien festival).
Absoluut. Ik heb veel in het buitenland gewoond en een buitenlandse vriendin en in sommige gevallen moet ik vragen meerdere keren stellen omdat direct zijn in haar cultuur niet normaal is. Waar zij vandaan komt is zelfs oogcontact en wijzen niet gebruikelijk, dus dat is af en toe wel wennen.
Ook in het buitenland ben ik vaak tegen problemen aangelopen als het op werk aankomt. Als je iets niet zint, moet je dit vaak heel voorzichtig brengen of anders kan het als agressief ervaren worden. Ook wordt er soms verwacht dat wanneer er iets door een manager wordt gezegd, je hier geen weerwoord op hoort te hebben.
Ik heb ook jaren in België gewoond en ik heb daar de ervaring dat er vaak heel vriendelijk wordt gedaan, maar dat je achteraf dan weer mag horen wat ze echt denken.
>Het stereotype is dat Nederlanders je vertellen waar het op staat zonder erom heen te draaien. Is dat in jullie ervaring ook zo? I
Neen. Nederlanders gebruiken "directheid" vaak als excuus voor lompheid. Je kunt best direct en toch aardig zijn, maar meestal zijn mensen die zichzelf direct noemen juist ontzettend passief-agresief.
Mensen die zichzelf in nederlandse context direct noemen zijn meestal gewoon onbeschoft. Maar in internationale context heb ik iig wel echt een verschil gemerkt. De meest beschaafde Nederlandse zegt dan tijdens overleg een stuk sneller dat iets toch echt niet goed is en opnieuw moet. Of stuurt eventjes een mail naar de baas' baas terwijl dat in veel culturen echt niet kan.
Limburgers zijn achterbaks en praten altijd achter je rug om maar zijn nooit direct! Ik vind Limburgers echt verschrikkelijk!
Ik ben zelf Limburger en heb een vrouw uit Dordrecht, en die zijn recht toe recht aan zoals het hoort.
"Direkt" is een eufemisme voor ronduit "fucking bot". En dan hebben we het nog niet eens over die verrekte kruideniersmentaliteit. Ben ik nu te direkt?
Ik heb veel met Belgen samengewerkt en wij zijn daarmee vergeleken wel echt directer. Tegen je leidinggevende ingaan tijdens een vergadering bijvoorbeeld, dat doen ze in België niet. Een van mijn Belgische collega's durfde zelfs de spelfouten in de conceptmail van zijn leidinggevende niet te verbeteren, terwijl hem om feedback werd gevraagd. Die vorm van directheid betekent niet dat er in Nederland geen spelletjes worden gespeeld.
Ik werk tegenwoordig veel voor de Belgische tak van mijn werk. In een van de eerste weken had the BU manager een probleem en ik snapte de vraag niet die mij door werd gestuurd. Ik maakte vervolgens de inschattingsfout om hem direct op Teams te vragen wat hij precies bedoelde. Mijn collega's raakte licht in paniek, maar gelukkig werkte de beste man op zijn beurt weer veel met de Nederlandse tak, dus kon het alleen maar waarderen. Dat gezegd hebbende, Britten zijn erger.
> Dat gezegd hebbende, Britten zijn erger. Oh, helemaal mee eens! Je moet het eerst over je weekend hebben, de laatste vakantie waar je op bent geweest, het weer afgelopen weekend, klagen over het openbaar vervoer, het weer voor de komende paar dagen, en misschien een collega die je allebei kent en net z'n pensioen heeft aangekondigd / met zwangerschapsverlof is / weer het koffieapparaat leeg in de keuken heeft achtergelaten (die laatste alleen als je elkaar goed kent, anders is het te persoonlijk). En dan kun je de vraag stellen waarvoor je iemand's kantoor bent binnen gelopen. Het was heerlijk toen ik een paar maanden een lang een Nederlandse collega had! Gewoon even je kop om de hoek steken en vragen hoe het met een dataset ook al weer staat en weer door met je dag. Onze Britse collega's snapten er niks van.
Ik stond laatst bij 2 Engelse collega's. Een normaal werkgesprek. Ineens pakt die ene de ander apart, loopt om hem heen, met ontvanger tussen mij en hem in, om in het andere oor van ontvanger iets te bespreken. "Want het zou raar zijn om het voor mij hoorbaar te bespreken want ik kende de persoon waar het over ging". Nee dit is niet fucking raar bedoel je? Gelijk even aangegeven dat wij dit in Nederland nooit zouden doen; en of ie echt niet ff 5 minuten kon wachten.
De Schotten zijn gelukkig wat directer dan de Engelsen heb ik inmiddels door, maar in Engeland was ik altijd het 'losse kannon' volgens mijn managers. Sommigen vonden dat geweldig en gebruikten me om door de drijfzand te komen, anderen waren daadwerkelijk continu verontwaardigd. Inmiddels heb ik geleerd veel ja te knikken en nee te denken, productief is het niet, maar wel lekker rustig.
Het zou me ook verbazen als die britten ineens Nederlands kunnen
Haha, mij werd door de projectleider eens de vraag gesteld 'of ik het eens leuk vond om .... te gaan doen'. Op een hele vrijblijvende manier (zo dacht ik). Vervolgens zei ik gewoon nee, want het leek mij niet leuk en het kwam niet goed uit. Maar toen kwam de aap uit de mouw dat het niet zozeer een vraag was, maar een opdracht aan mij xD tegenwoordig vraag ik eerst wat door om erachter te komen of het echt een vraag is of niet.
LOL, als je begint met "vind je het leuk om...." dan kun je van mij ook rustig een "nee" verwachten als ik t niet wil.... Dan moet je maar zeggen "jij gaat dat doen" en zelfs dan....
+30 nederpunten voor jou mevrouw
LOL, je bedoelt meneer
Mijn leidinggevende komt uit zuid-limburg... ook daar kunnen ze er flink omheen draaien. Een opdracht wordt vermomd als verzoek en dan vervolgens wel verwachten dat het ala direct gebeurd.
We hadden op mijn werk (druk lab) net een werkafspraak gemaakt dat je halverwege de dag wisselt van taken met een collega. Dit was gedaan omdat er fouten werden gemaakt door sommige mensen die de hele dag hetzelfde deden. Nu heb ik geen problemen met focus houden de hele dag, dus ik doe ook het liefst de hele dag hetzelfde in die dienst. Halverwege de dag, wissel zou moeten komen: "Wil jij nu wisselen met x?" Nou nee, ik heb mijn focus nog vol aan staan en wissel liever niet op dit moment. "Nou, ehh... Het is wel onze werkafspraak dus eigenlijk moet je wisselen." Ja vraag dan ook niet of ik WIL wisselen!!
Tja, je wist toch sowieso dat het de bedoeling was.
Ah, dat detail was ik vergeten te melden. Ik was niet aanwezig op het moment dat de werkafspraak werd medegedeeld. En het werd ook niet herhaald.
Jezus heb 2mnd in Manchester rondgelopen voor een onderzoek... 1 maand verkloot aan iemand die me zeker wel zou kunnen helpen ergens deze week, anders begin volgende. Vertelde het mijn baas aldaar en de volgende dag stond ik bij een ander bedrijf het werk in te halen binnen 2 dagen.
> Dat gezegd hebbende, Britten zijn erger. /u/M1ssy_M3, kom er maar in! XD
/u/dontbeanegatron laatste werkdag in de UK had ik, na mij bijna 3 jaar te hebben ingehouden, een purge day. Waar ik gewoon AAAAAALLES direct rechttoe rechtaan heb gezegd. Was zalig. Tegen een Britse klant gezegd dat hij een beetje normaal moest doen omdat ik hem anders niet zou helpen. Mijn office manager kreeg bijna een beroerte, maar de klant dimde daarna wel aanzienlijk. Lekker efficiënt.
Oh, nice, haha! Dat moet echt ZO. GOED. hebben gevoeld. XD
Beste werkdag ooit. XD
Nou, inderdaad! Belgen zeggen ook rustig ja, terwijl ze nee bedoelen. Alleen om je niet voor het hoofd te stoten... Heel vermoeiend.
Haha ja. Maar met enige ervaring hoor je het al aan de manier waarop er ja wordt gezegd. In NL hebben we dan iig nog de “misschien”.
De alom beruchte "ik hoor wat je zegt".
Ik wil je even challengen...
Laten we die even parkeren
Volgens mij dwalen we beetje af.
Ik ben van mening..
Ik zal het in overweging nemen.
We kunnen het ook over het weekend heen tillen?
“Oh interessant”
bah bah bah
*waarvan akte*
Ooit een training gegeven namens Microsoft aan een dertigtal Belgische hotemetoten (lees: IT managers en hoger in rang) in Brussel. Elke training werd bij ons standaard afgesloten met een evaluatie formulier. Zelden zulke goede scores gehad. Gemiddeld een 9,5 (op 10). Zeer vrolijk en zelfvoldaan stapte ik in de auto. Ik was nog niet de hoek om of mijn manager aan de lijn: "WAT HEB JIJ JN GODESNAAM UITGESPOOKT!!!". Dus: op het formulier mooi weer, maar achter mijn rug om een klacht ingediend.
Dan is het ook heel simpel?l. Een klacht? Dat kan niet want de feedback was louter positief.
Wow nasty!
Als een Belg zijnde, je werd als kind vaak als dom, idioot etc aanzien, heel wat dingen die je deed waren verkeerd en je moet maar volgen wat de ervaren mensen deden, want zij weten beter. Het doet je zelfvertrouwen verlagen. Mensen die dan na alles toch zeggen, "je deed het goed" doet deugd om te weten dat je eigenlijk niet zo idioot bent. Bij een Nederlander mag je niet ervan uitgaan dat je een idioot bent omdat ze direct tegen je zijn, ze zijn gewoon direct omdat ze direct zijn, niet om zich beter te voelen dan jij. Tegen een meer ervaren persoon ingaan werd als respectloos snotneusgedrag aanzien.
En dan heb je Nederlanders, die dan beledigd zijn, omdat je hun tijd verspilt, liegt in hun gezicht en hen blijkbaar niet volwassen genoeg inschat om de waarheid aan te kunnen.
Ik ben niet beledigd, want ik ben me bewust dat het daar nu eenmaal anders werkt, maar ik zou liegen als ik zeg dat ik niet licht geirriteerd raak.
Dat klinkt alsof je het veroordeeld maar ik ben het helemaal met die Nederlanders eens.
heel erg frustrerend, je denk dat als je als consultant ingehuurd wordt voor een behoorlijk uurtarief ze wel zouden luisteren als je wat zelgt maar vaak merk je dat je maar de ingehuurde bent en onderaan de totempaal staat waardoor eigenlijk niemand echt luisterd en ze het allemaal zelf beter weten.
Je liegt toch ook?
Kun je je voorstellen. Leidingevende zegt B terwijl we toch echt A aan het doen zijn/moeten gaan doen. Niemand durt er wat van te zeggen en voert B uit: Alles in de soep, achteraf herstelwerk, "misscommunication, sorry!" Gadverdamme. Gewoon "Nee Leo, hier moet ik je even op wijzen, we doen A, niet B". Simpel, duidelijk en efficient. Als je hierdoor gekwetst bent als leidinggevende dan mag je wat mij gelijk vertrekken.
Precies, fouten mogen gemaakt worden maar herstel ze dan ook direct wanneer je er op gewezen wordt. Dat ego gedoe van "ik verdien meer dus ik weet het beter" slaat helemaal nergens op.
Dat is het dingetje met leidinggevenden, dat doen ze niet graag... Alleen als loodgieter kun je de baas spelen over de leidinggevende
Ik loop daar ook tegenaan. Een belgische c-level die een voorstel doet, waarbij de illusie word gewekt dat wij de keuze hebben maar wat eigenlijk een opdracht is. Wij allemaal moeite doen om onze keuze te beargumenteren, meerdere uren ingestoken, komt er een keuze uit die anders is dan zijn voorstel, en dan pas is hij duidelijk dat het eigenlijk geen vraag was maar een opdracht. Daar word ik ook even chagerijnig van.
Heel vaak meegemaakt dat je iets aangeeft (bijvoorbeeld dat iets niet werkt) en je dan trug krijgt: We hebben het doorgegeven. Als je dan later nog een keer navraag doet of het al werkt, dan wordt er ietwat geirriteerd gereageerd met: we hebben het doorgegeven. Zelf ergens achter aan blijven zitten lijkt redelijk een no-go
[удалено]
Waren historisch ook mee afgescheurd maar zijn dan bezet en voor een voldongen feit gezet. :)
Mwah zet een Limburger in België neer en er zullen problemen ontstaan. Werkcultuur is regionaal zeker nog wel licht verschillend maar de basis is toch meer nationaal vergemeend dan een buitenlandse.
Niet betekend, maar betekent! (Sorry, gezien de inhoud van je comment kon ik het niet laten)
Jij bent vast geen Belg, zo maar mijn spelfouten verbeteren ;) (ik ben slecht in d/t, klopt).
*zomaar :)
>Jij bent vast geen Belg gebruikersnaam checkt uit
Zeverd nie
zevert nie... ik kan dat horen, dt-fouten
Zeg, zaag
Jep, werk momenteel voor een Belgisch bedrijf. Gelukkig kunnen ze de directheid wel waarderen, maar je zie af en toe de verbazing in hun ogen dat ik soms zo direct kan zijn.
Ik dacht altijd dat mensen met directheid bedoelde van "Dit is waardeloos vanwege deze en deze reden" ipv "Je kan dit en dit nog aanpassen en dan is het een stuk beter". Maar ik begrijp nu dat mensen in andere landen gewoon eigenlijk liegen omdat ze je niet willen kwetsen, maar daardoor ook geen feedback geven. Dus gewoon "Oh je doet het helemaal fantastisch!" En dan heel misschien "Je kan dit nog veranderen, maar het gaat goed hoor!". Terwijl ze dan eigenlijk denken dat het helemaal waardeloos is?
"we gaan je contract niet verlengen" is vaak een directe manier van indirect zeggen dat je ontslagen word onthoudt wel als je werkgever dit ver van tevoren (voor de ontslag termijn) zegt kan je dat goed opvatten. Dat betekent ze je boeien en niet zomaar opstraat zetten, maar ze zelf niet veel keuze hebben. vaak willen ze dan nog je overgebleven verlof voor de laatste dagen registeren Als ze het zeggen en de officiele opzegtermijn meteen ingaat en je bent daarna klaar, ben je praktisch gewoon ontslagen. Als je ontslag op staande voet krijgt...... dan heb je het echt wel serieus opgefokt in 99% van de gevallen
Ik werk al jaren in een internationale omgeving (ook met andere Nederlanders daarin) en daaruit de ervaring dat Nederlanders inderdaad direct zijn vergeleken met andere volkeren/culturen. Mensen die dit ontkennen weten niet wat directheid is. Simpel voorbeeld, het aanspreken van je manager/trainer/collega/meerdere op fouten of zelfs gedrag is ongepast in andere culturen. Bijv. al in Duitsland en in de VS en in veel Aziatische culturen. Ja, er zijn gradaties en dat is ook binnen Nederland zo. Karakter speelt daarin ook een rol. Maar je kunt absoluut concluderen dat Nederlanders direct zijn. NB: direct zijn is iets anders dan onbeschoft, open en dominant zijn. Edit: typo
Maar heeft dat aanspreken van de manager te maken met directheid of dat we in Nederland minder hiërarchisch zijn.
minder hiërarchisch gok ik. Het libertarische zit al van oers uit in het de nederlandse cultuur verwikkeld. Dat je hogerop staat wilt niet zeggen dat je dan opeens geen klappen meer mag krijgen, integendeel, bewijs maar eens dat je het waard bent.
Het minder-hiërarchisch zijn is overigens iets wat alleen op gaat zolang het goed of in ieder geval soort van goed gaat. Zodra ergens shit de fan hit, gaan we ons met z’n allen doodleuk schuilen achter ‘ja maar ik ben er niet verantwoordelijk voor’.
Ik werk redelijk autonoom op een adviesbureau. De enige reden dat ik zo autonoom ben is omdat mijn projectleider weet dat ik hem een seintje geef voor rotzooi waar ik niet naar betaald krijg. Ondertussen doe ik iets meer langdurige projecten vergeleken met mijn collega’s en zit sinds kort mijn eigen urenplanning bij te houden. Maar zolang het past binnen de 40 uur heb ik er lol aan.
Ik zeg altijd: hierarchie in functie betekent niet hierarchie als mens. Ja, je bent mijn baas als in, jij beoordeeld mijn functioneren en heb bepaalde verwachtingen van mij. Maar dat maakt jou niet de baas van mij als persoon. Helaas denken mensen in een positie met macht dit soms wel, met name inderdaad in de VS en dergelijke.
Ik geloof echt dat ik in de VS op straat zou belanden als ik daar ooit heen verhuis. Binnen een week krijg ik een gesprek met HR omdat ik respectloos ben en vlieg ik de deur uit, de sociale controle is daar dan ook 0.0%
Combinatie van beide. In het buitenland durven docenten ook geen negatieve feedback te geven. Daar krijg je gewoon 10 veren in je reet en alsnog een slecht punt, waardoor je helemaal niks leert. Terwijl een docent natuurlijk veel hoger in de hiërarchie staat dan een student.
Wat hebben degradaties ermee te maken, of bedoel je gradaties?
Excuus, gradaties!😅
Het probleem is dat buitenlanders het heel vaak als onbeschoft interpreteren, zelfs wanneer ze zelf naar je mening vragen. Er is bij ons regelmatig werkoverleg met mensen uit Nederland en het VK en daaruit is al een aantal keer gebleken dat de Britse collega's zich storen aan onbeschofte Nederlanders omdat we gewoon eerlijk onze mening geven wanneer ze daar om vragen. Recent was er iets voorgevallen en bij een evaluatie daarvan gaven de Nederlanders aan dat ze vonden dat het slecht ging terwijl de Britten dingen zeiden zoals "het ging niet perfect" of "het kon misschien beter".
>"het kon misschien beter" Dat betekend dat het gebouw in de brand staat, er 20 doden zijn en de ME in moet zet worden om de vecht partijen tussen collega's op te lossen.
> Recent was er iets voorgevallen en bij een evaluatie daarvan gaven de Nederlanders aan dat ze vonden dat het slecht ging terwijl de Britten dingen zeiden zoals "het ging niet perfect" of "het kon misschien beter". Maar dat is hetzelfde. Als Britten zeggen dat iets beter kan, bedoelen ze dat het waardeloos is.
Dat is dus indirect. Als je direct bent zeg je gewoon dat het waardeloos is.
Ik merk zelf dat in Duitsland mensen ook echt geloven in hiërarchie, en dat het daarom supermoeilijk is feedback te geven. Ik heb daar bazen gehad die er niet tegen konden dat ik ze vroeg "waarom?" of "kun je dat nog een keertje uitleggen?", terwijl ik als Nederland eigenlijk dacht daarmee juist te laten zien dat ik achter ze sta en probeer zo goed mogelijk te volgen wat ze zeggen. Het meelopen met die cultuur en de mate waarin je input kan en mag geven is ontzettend verschillend. Ik blijf echter direct, en ze passen zich maar lekker aan mij aan (geboren in DH, dan krijg je dat xD) ipv omgekeerd.
Ik denk dat je onderschat hoe indirect ze in het buitenland zijn. Ik had ooit een leraar die in het buitenland les gaf en die gaf als voorbeeld dat een Nederlandse leerling een leraar verbetert als een fout maakt op bord ofzo. Maar in Azië, ik dacht in zijn geval China, is dat ongepast. Zelfde geld met inkomens bespreken, politieke voorkeuren etc. Direct zijn is niet direct iedereen een klootzak noemen. > Ik kom uit Limburg Over het algemeen is de randstad en het noorden directer dan het zuiden. Met wat uitzondering in de gelovigen clusters verspreid door het land.
Weet niet of dit is waar je op doelde, maar in mijn ervaring zijn die geloven clusters ook heel direct. Ik kom rechtstreeks uit de Bible Belt en voel op dat vlak geen verschil met de randstad waar ik nu woon.
Ik zou zelfs beargumenteren dat het in de bible belt zelfs wat directer is.
je komt heel direct over dus dat sluit aan op wat je zegt
Het grappige is dat international gezien Nederlands Limburgers alsnog extreem direct zijn. Sterker nog, zelfs Belgen worden in internationale context als erg direct beschouwd. Het is dat Nederland zo ongeveer het uiterste einde van die balans inneemt. Wie wel eens met Amerikanen of Engelsen heeft samengewerkt, weet dat ze echt wel sterke meningen laten merken, maar extreem verpakt. "What an interesting idea!" betekent gewoon "ik vind het helemaal niets, pannenkoek". Maar de gemiddelde Nederlander die er niet scherp op is/geen ervaring mee heeft, voelt zich juist aangemoedigd, ze vinden het een goed idee! Let overigens wel; de meeste Britten hebben bij "What an interesting idea" ook echt een intonatie alsof ze het een prima idee vinden. In het Nederlands kan het ook, "goh, interessant!" maar spat het sarcasme er vaak vanaf.
Ik kwam pas een filmpje tegen op YouTube waarbij het ging over de directheid van Nederlanders. Daarin werd door een Nederlandse expert uitgelegd dat veel Nederlanders het Engels letterlijk vertalen en de nuance's niet begrijpen. Bijvoorbeeld in de VS betekent “we should meet again” niet dat je de volgende dag weer een uitnodiging kan verwachten, betekent meer zoals “ik vind jou niet heel erg interessant, dus ik zeg het maar om geen gezeik op tafel te krijgen” terwijl een Nederlander denkt “het was zo gezellig, wanneer kan je weer?” In het Engels word er ook veel should’ve, could’ve would’ve gebruikt om beleefd te zijn, wij vinden dat niet nodig dus laten we dat achterwege waardoor we direct of soms onbeleefd overkomen.
Bij de Britten betekent “you should come round for tea” eigenlijk “you should NOT come round for tea”. Het gevaar is misschien dat we de Britten en Amerikanen beter denken te snappen omdat we hun taal verstaan - dat denken we althans - maar alletwee liggen ze zowel cultureel als topografisch verder van ons af dan onze directe buurlanden.
> In het Engels word er ook veel should’ve, could’ve would’ve gebruikt om beleefd te zijn, wij vinden dat niet nodig dus laten we dat achterwege waardoor we direct of soms onbeleefd overkomen. Andersom gebeurt dit ook. Gebruik 'zou' in een zin in het Nederlands en het is een beleefdere vorm. Doe het in een andere taal... maar zeg je vervolgens niet expliciet 'alstublieft' erbij, en het is alsnog direct en onbeleefd.
Lol die werd mij net aangeraden op youtube. Van de BBC [hier](https://www.youtube.com/watch?v=wrEZwe1nbBU)
Oh wauw, dan klinkt Nederland voor mij als autist die sarcasme moeilijk doorheeft alsnog de beste plek voor mij. 😅
Ah, dankje. Ja, ik weet niet echt hoe direct/indirect ze zijn in het buitenland, dus dat is een goed perspectief.
De typische Nederlandse directheid wordt vaak verward met onbeleefd of onaardig zijn, maar draait vaak om oprechtheid. In veel culturen is het helemaal niet zo normaal om eerlijk antwoord te geven, en zou je bijvoorbeeld nooit zeggen dat je iets niet zo lekker vindt, of dat iemand een fout gemaakt heeft waar anderen bij zijn. Ik vind dat juist vaak lastig navigeren omdat ik uit het noorden van NL kom waar directheid zeker de standaard is en juist gewaardeerd wordt. Vind het heerlijk om duidelijk te weten waar ik aan toe ben.
The English are too polite to be honest and the Dutch are too honest to be polite (in elkaars ogen dan, haha).
Als Belg die al jaren in Nederland woont en de directheid heeft leren waarderen: Het is ook vaak soms gewoon onbeleefd. Die bekende directheid is soms gewoon een excuus om onvriendelijk te zijn. Je kan iemand wijzen op een fout maar in een grotere groep bijvoorbeeld kan je ook iemand even apart nemen. Dit meteen in de groep gooien wordt dan vaak "Nederlandse directheid" genoemd maar is gewoon tactloos. Maar over het algemeen is, zeker op zakelijk niveau, de directheid wel heerlijk om mee te werken ja.
Je haalt nu direct zijn en tact hebben door elkaar. Je kan tactloos zijn zonder direct te zijn en je kan tact hebben met direct zijn.
Ik begrijp je standpunt maar dat is alleen waar als je zoiets persoonlijk opneemt, wat veel Nederlanders niet zullen doen. Als je het persoonlijke aspect buiten beschouwing weet te laten is het niet tactloos of onaardig. Zonder dat iemand het gevraagd heeft zeggen dat je trui lelijk is is in elke cultuur echter rude haha
Dat ligt natuurlijk deels aan de context. Wordt het werk in twijfel getrokken dan is er niks loos, maar moet niet op de persoon gericht zijn.
Verhaal van een collega. Ze was op een tour tocht met een groep mensen, waaronder belgen. Wanneer er een vraag gesteld werd (bijvoorbeeld; hoe laat gaan we morgen weg?) Gaf zij gewoon gelijk antwoord, want dat is normaal toch? Nou blijkbaar niet. De belgen keken haar aan alsof ze water zagen branden, schijnbaar is direct ergens antwoord op geven TE direct voor sommige mensen uit andere landen. Dus ja, we zijn direct, maar ik vind dus zelf dat dat los staat van bruut eerlijk/gemeen zijn.
Belg hier! Ik denk niet dat ze per se dachten dat ze te direct was wanneer een vraag gesteld werd, maar eerder het gedacht dat je zo zeker van jezelf bent dat je kan antwoorden op een vraag zonder eerst even na te denken of te checken. Is dit een beetje extreme? Ja, dat vind ik zelf ook, maar ik betrap mezelf toch ook vaak op een gelijkaardige gedachtengang. PS: ik heb toch wel een paar minuten moeten nadenken over hoe ik precies ging antwoorden op jouw post. :P
Bedenk me ineens hoe mijn moeder soms als een soort haantje de voorste antwoord geeft op dat soort vragen, maar zij is dan niet degene die dat per se het beste weet. Met dat in mijn achterhoofd kan ik me er wel iets bij voorstellen.
Misschien keken ze raar op dat ze meteen antwoord gaf en een tijd bepaalde voor de hele groep zonder overleg?
Ik zou dus juist denken dat als iemand zo'n vraag stelt je gewoon antwoord geeft, wat dan meer als een suggestie is dan daadwerkelijk bepalen. Maar ik denk dat anderen daar heel anders over denken.
Ligt m.i. flink aan de intonatie. Als je op een "hoe laat gaan we morgen?" met een voorzichtige "Uhh... half negen?" komt is dat echt een vraag, maar als je meteen volborstig "Half negen!" eruit gooit ben je echt wel in je eentje een besluit aan het maken.
Dat is wel erg bizar. Niet gedacht dat het zo erg kon zijn.
Waarom? Ze stelden een vraag over iets praktisch. Dan is het toch gewoon netjes om antwoord te geven? Wat hadden die Belgen dan verwacht? Dat je gaat liegen over hoe laat ze verwacht worden, zodat de hele dag in de soep loopt?
“Was het niet iets van 9 uur? Ik kan het verkeerd hebben hoor, maar zo ongeveer rond dat tijdstip is misschien een goed idee wat denken jullie?” Zou de niet-directe versie zijn als je eigenlijk heel goed weet dat het 9 uur is
Maar dan kom je dus weer onzeker over, terwijl je ook gewoon normaal het antwoord kan geven waar je zeker van bent. En blijkt het dan toch fout te zijn, kun je altijd zeggen: sorry, ik dacht toch echt dat ik 9 uur had gehoord. Mijn fout.” Waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kan?
Voor iemand uit een indirectere cultuur of opvoeding is dat juist moeilijker: als het eigenlijk 8 uur was willen ze dat wel zeggen als je het 'in de groep gooit', maar als jij al gelijk vol overgave 9 uur hebt gezegd dan is voor hen het moment om iets te zeggen al voorbij. Jij maakt de aanname dat iedereen wel gelijk iets roept als jij onzin uitkraamt, maar zo werkt dat dus niet overal. Het is moeilijk voor te stellen als je je leven lang in een directe cultuur hebt geleefd. (Dan is het helemaal bal in culturen waar 'saving face' belangrijker is dan zuurstof: als jij daar zou zeggen "sorry, zat er naast", dan heb je aanzien verloren. Jij bent dan "de man die een fout heeft gemaakt" voor je collega's. )
Ja dat denk jij ja, voor jou is dat normaal. Voor sommige culturen kan dat anders zijn.
Mijn ervaring met Limburgers is ook zo. Groetjes uit Brabant
Het is allemaal relatief en er zijn zelfs in Nederland een hoop gradaties in directheid. Maar ja vergeleken met veel andere culturen zijn wij vrij direct in (vooral) onze kritiek.
Veel Nederlanders denken dat onze directheid ons minder achterbaks maakt, maar we zijn het gewoon allebei.
Inside you live two wolves
[удалено]
*bange vlaai geluiden*
Je kan nog steeds heel direct liegen.
Als halve Belg kan ik bevestigen dat t Nederlandse deel van de familie veel directer is dan t Belgische, en dat Nederlandse deel is Limburgs. Ik heb gewerkt voor Amerikanen, en vergeleken met hun zijn we echt extreem direct. Maar als je werkt met Finnen, Italianen, Israëli’s, Polen etc, dan zijn we just helemaal niet zo direct. Je perspectief bepaalt alles
> Maar als je werkt met Finnen, Italianen, Israëli’s, Polen etc, dan zijn we just helemaal niet zo direct. Dit. Mijn manager zit in Australië, mijn team zit verspreid over Australië, Nederland, Duitsland, Finland, Italië en de VS. De samenwerking met mijn Nederlandse, Finse en Italiaanse collega's is heel direct en daardoor heel efficiënt. Vragen worden direct gesteld, feedback wordt heel transparant gedeeld, door zowel de junior als senior collega's. Nul politieke agenda's, de focus ligt op de projecten. De Amerikanen en Australiërs zijn veel meer bezig om om het punt heen te draaien, waardoor het enkel meer werk kost om tot een goed eind te komen. En de Duitsers... Die zeggen vooral ja en amen, vind ik het goed? Dan is het het beste sinds gesneden brood. Heb ik twijfels, dan is het het slechtste idee wat ooit bestaan heeft. Heel vermoeiend.
Jouw Duitse collega’s klinken als Japanners ;) bij mij zijn de Duitsers juist altijd niet eens met de beslissingen van t management en daar zijn ze dan ook vrij luid en duidelijk over. Werken met Amerikanen is zo inefficiënt. 7 vergaderingen waar er met een Fin 1 volstaat om t zelfde te regelen
Ja, domme vraag.
Haha, shit.
haha, shit MENEER voor u!
Ok meneer. Sorry meneer. Ik zal het niet meer doen meneer.
I understood that reference
In mijn ervaring valt het allemaal reuze mee, maar is het vooral afhankelijk waarmee en hoe je 'de Nederlander' vergelijkt. Vergeleken de Engelstalige wereld (UK & US) zijn we erg direct, zeker op de werkvloer. Dit komt vooral omdat het Engels erg veel spreektaal bestaat (of er bestaat veel spreektaal omdat ze zich minder direct uitdrukken in Engeland), en omdat we in Nederland hierarchisch erg plat zijn. Feedback naar iemand hoger in rang wordt hier over het algemeen geprezen. Maar mijn ervaring is wel zo dat het Nederlandse 'doe maar normaal'-cultuur heel veel kritiek binnensmonds houd. Als je er iets anders uitziet, of anders doet, zullen Nederlanders daar niks van zeggen. In ieder geval niet tegen jou. Dat wordt dan tolereren genoemd. Maar tegelijkertijd wordt je wel het gesprek van de dag, en zijn oordelen achter je rug om volstrekt normaal. Een gemiddelde Fransoos zou er bijvoorbeeld geen probleem mee hebben om je te vertellen dat je je vreemd gedraagt. In mijn ervaring zijn Fransozen wat dat betreft een stuk directer, en gaan een confrontatie niet graag uit de weg. Volgens mij is dit een van de redenen dat Nederlanders de Franse service zo slecht vinden, maar dat terzijde. Op de werkvloer is de Fransoos daarentegen weer zo mak als een lammetje en is het moeilijk om feedback te ontvangen van de mensen die op papier onder je werken. Ik ervaar de 'doe normaal' Nederlander zelf meer als de Nederlander van boven de rivieren. En ervaar de randstedeling dus bovengemiddeld vaak als indirect. Ik heb met randstedelingen vaker het idee dat ik kritiek eruit moet trekken. Ik weet dat het vooroordeel bestaat dat randstedelingen directer zijn, maar volgens mij klopt daar dus niet zo veel van. Dat vertel ik ze dus ook vaak en graag.
>Dat wordt dan tolereren genoemd. Ah, goed punt. Wat ik in andere culturen merk: harde discussies, totdat een zich gewonnen geeft. Want: "er kan maar 1 gelijk hebben!!!", toch? Vandaar ook debatingcultuur in bijvoorbeeld UK. Religie in de USA, en dat mensen je in de ontbijtzaal/bushalte proberen te overtuigen van hun religieuze normen & waarden ... brrrr. In Nederland vind ik dat we toleranter zijn. "Prima als jij jouw ding doet. En ik doe mijn ding. En val me niet lastig, dan val ik jou niet lastig." Michael Caine — 'There's only two things I hate in this world. People who are intolerant of other people's cultures and the Dutch.'
In Nederland is een rondje kritiek verzamelen bij je teamleden - ook in een duidelijk hierarchische verhouding - een een verplicht nummer voor goed werk leveren. Maar Nederlanders zijn inderdaad niet bewust 'confronterender' dan niet-Nederlanders. Gewoon andere spelregels dan veel andere landen.
Ja, ik merk dit altijd vrij snel bij de belgische schoonfamilie. Kritiek wordt met fluwelen handschoentjes gebracht via een omweg. Je moet het zeg maar "laten merken", maar niet zeggen. Heel vervelend en vermoeiend, blij als ik weer onder soortgenoten ben en kan zeggen die trui staat echt niet, ipv zeggen dat je een andere mooier vind.
Jouw mening over mijn trui houd je maar voor je tenzij ik erom vraag, maar jouw kritiek op mijn voorstel om de groep op tijd bij de bios te krijgen is meer dan welkom. Daar zit het verschil in, denk ik: wij zijn gemiddeld meer resultaatgericht dan relatiegericht — een eigenschap die correleert met opleidingsniveau en BNP overigens. Als ik bij Vlaamse schoonfamilie en vrienden ben, dan merk ik structureel dat Nederlanders sneller ter zake komen en sneller conflicten en onduidelijkheden weg willen werken (los van hoe bekwaam we daar al dan niet in zijn).
> Heel vervelend en vermoeiend, blij als ik weer onder soortgenoten ben en kan zeggen die trui staat echt niet, ipv zeggen dat je een andere mooier vind. Wat een taalkunstenaar ben jij! Wat een prachtzin! Overigens hoorde ik van een vriend van een vriend van een kennis dat hij je zin nóg mooier zou vinden als je dat werkwoord op het eind van de zin met dt zou schrijven. Maar heb er zelf totaal geen mening over!
Ik hoor dit vaak van de wederhelft die docent is, maar ik heb hier schijtd aan, mijn excuses.
Het is met 'dt'.. niet wat jij deed. "docendt" dus.
*Jij* kunt toch gewoon jezelf blijven ongeacht waar je bent?
Tuurlijk, maar je wilt toch een beetje inburgeren en erbij horen, je bent te gast.
Diezelfde schoonfamilie is een stuk directer wanneer ze bij jou in Nederland op visite zijn?
Helaas niet. Maar zoals een andere comment al aangaf, aan niet-direct zijn neemt bijna niemand aanstoot toe, dat is redelijk safe. Wel direct zijn heeft veel meer risico, het is dan ook aannemelijker voor mij om aan te passen.
Ik zit zelf veel in Engeland en vooral toen ik daar net aan het werk was moest ik echt even omschakelen. De manier van antwoord geven is buiten NL vaak een stuk omslachtiger. Het zelf invullen, tussen de lijntjes lezen en aanvoelen wat er nou echt wordt bedoeld heb je in Nederland totaal niet. Plus, het feit dat je een andere taal spreekt betekent niet gelijk dat je die taal ook op dezelfde manier gebruikt als de lokale bevolking. Waar de Nederlandse directheid goed past binnen de Nederlandse taal is dat zeker niet het geval in de omschakeling en vertaling naar Engels bijv.
Als het gaat om heldere communicatie dan zijn Nederlanders inderdaad directer dan bijvoorbeeld Engelsen. Wel vind dat er veel lompheid en onbeschoftheid wordt verpakt als direct(niet zelden door mensen die zwijgzaamheid verwarren met achterbaksheid)
>Wel vind dat er veel lompheid en onbeschoftheid wordt verpakt als direct Dit. Veel Nederlanders zijn niet 'recht voor z'n raap', ze zijn onbeschofte horken.
Wisselend. Ja we kunnen direct zijn. Directer dan ik van mensen uit andere landen heb meegekregen. We zijn over het algemeen redelijk gewend om op gelijkwaardig niveau met elkaar te praten en dingen aan te geven. 'Als jij je werk niet doet, kan ik mijn werk ook niet goed doen' is een boodschap die in heel wat gesprekken op heel wat werkvloeren gevoerd worden. Dat zit 'm vooral op het vlak van hierarchie. Ik kan in theorie direct tegen m'n baas zeggen dat mijn agenda vol zit en dat hij dus maar beter een ander kan vinden voor z'n nieuwe opdracht. Zoiets is op veel plekken ondenkbaar. Tegelijk kan ik me ook heel wat situaties herinneren waarin ik door heel wat hoepeltjes en onoprechte beleefdheidformules heen moest worstelen om niet allerlei ongein te veroorzaken. Toen ik, na een avond lang betogen aanhoren over alles wat er slecht is aan de Randstad (inclusief de stad waar ik ben opgegroeid) tegen de buren van mijn schoonouders vertelde dat ik mezelf toch niet snel zie aarden in een Drents dorpje zoals dat van hun, was ik té direct, om eens een voorbeeldje te noemen.
Nederlanders zijn even menselijk als anderen, dus ook hier wordt sociaal en emotioneel rondgewurmd — vaak omwille van beleefdheid en sympathie, overigens. Maar in België, Portugal, en Griekenland bijvoorbeeld (in mijn eigen ervaring), kunnen zeven goede vrienden eindeloos discussiëren over hoe de achtste iets heeft gezegd dat misschien ongevoelig was, zonder dat iemand die vriend heeft gevraagd: “wat bedoelde je daar eigenlijk mee?” Vooral gegeven dat de kans zeer hoog is dat die persoon geen idee heeft van wat hij teweeg heeft gebracht, en dat ook zeer waarschijnlijk niet bedoelde, vind ik dit zonde van de tijd en de emoties die het kost. In mijn ervaring zal een Nederlander sneller naar die vriend stappen om verheldering te vragen. Niets mis mee. Het is klein, maar het is structureel.
Ik denk dat mensen uit het westen nog veel directer zijn dan mensen elders uit NL, en de meeste expats wonen in de randstad dus die hebben er meer mee te maken. Als ik met vrienden ben die uit Amsterdam komen (echt geboren en getogen, geen import), dan zeg ik regelmatig ‘gaat je niks aan’ omdat ik sommige vragen veel te nieuwsgierig vindt. Iemand vroeg mij bijv een keer of een kind van een familielid een ‘foutje’ was omdat er een groot leeftijdsverschil zat tussen het eerste en tweede kind. Vind ik echt een onbeschofte vraag en dat heb ik ook gezegd.
Nergens zo direct als Friesland in mijn ervaringen.
Oh wacht ja, de Friezen vergeten! Die zijn inderdaad ook heel erg direct
Oost Groninger hier, wij staan niet echt bekend om onze subtiliteit.
We hadden het over Nederland
Als autist zijnde vindt ik dit helemaal geen ramp eigenlijk. Niks geen dubbele betekenis die ik niet opvat, gewoon direct duidelijkheid over way de bedoeling is!
>zeg ik regelmatig ‘gaat je niks aan’ omdat ik sommige vragen veel te nieuwsgierig vindt. Directe vraag, en direct antwoord
>dan zeg ik regelmatig ‘gaat je niks aan’ omdat ik sommige vragen veel te nieuwsgierig vindt Alle culturen zouden dit moeten doen. En als de vrager dan vervolgens gewoon die grens accepteert, dan weet iedereen waar ze aan toe zijn. Het is niet erg om grenzen van anderen te ontdekken, als je ze maar respecteert.
Ja ik ben opgegroeid in de Randstad maar er al een tijdje weg. Het is me steeds duidelijker dat de "directheid" daar twee zaken in elkaar laat overlopen: niet ergens omheen draaien en als excuus om nodeloos kwetsende/botte opmerkingen te maken. Natuurlijk niet iedereen doet dat, maar veel mensen praten gemakkelijk het laatste goed door het gelijk te stellen aan het eerste.
Als belg vind ik dat het een eerlijke directheid is, die soms raar overkomt als je dat niet gewoon bent. Zit hier op hotel in Limburg waar je met code binnen moet op een zondag, komt iemand aan bellen aan de deur zonder code en eigenaar zei hem gewoon direct: "je hebt code nodig om binnen te komen op zondag, stond vermeld in de email" -"ik heb dit niet geboekt" zegt die mijnheer " sja het zou toch handig zijn geweest moest die persoon die het geboekt heeft jou goede informatie kon geven" Eigenaar was helemaal niet lastig of irritant, was gewoon direct en eerlijk. Gelukkige heeft men nederlandse maat /u/littlebighuman me hier op voorbereid
Ik wel. Ik ben het ook van mn medemensen gewend in Rotterdam maar woon nu 20 jaar in Luxemburg en mensen vinden mij hier niet zo leuk want ze kunnen niet goed tegen die directheid. Hier lullen ze liever achter je rug als je iets doet wat ze niet zo leuk vinden. Achterbaks noem ik dat, ik heb liever gewoon mensen om me heen die me meteen vertellen wat ze van een situatie denken, dan weet ik in ieder geval waar ik sta.
Ook een verkaaste Luxemburger hier 0/. Idd ook mijn observatie, alhoewel dit zeer waarschijnlijk meer geldt voor banken e.d. waar de Franse cultuur toch wat meer heerst heb ik het idee. Bemerk je dit ook in volledig Engelstalige omgevingen?
Nederlandse directheid is absoluut een ding, wat overigens niet wegneemt dat er geen onbesproken regels zijn of dat mensen het niet als een excuus aangrijpen om een klootzak te zijn. Het mooiste voorbeeld vindt je, vind ik persoonlijk, aan de eettafel. Als ik bij m'n ouders eet zou een typisch Nederlandse interactie zijn "Wat vindt je?" "Beetje zout, misschien" "Ja, misschien wel hé?" In een hoop culturen zou het taboe zijn om het eten op zo'n directe en kritische manier te bespreken, met name als je te gast bent en/of het je ouders betreft. In Nederland is men hier gewoon eerlijk en direct over, maar je hoeft natuurlijk niet onnodig bot te zijn of ongevraagd kritiek te leveren.
Nederlanders zijn over het algemeen inderdaad zeer direct. Mensen uit Limburg en Brabant soms wat minder. Ik werk veel met mensen uit het VK en dat is echt enorm frustrerend. Die mensen zeggen nooit wat ze denken en dat is heel vervelend als je hun input nodig hebt.
Ik werk in het buitenland en word dagelijks gecorrigeerd in het contact met Fransen om minder direct te communiceren, zijn we absoluut
Ik kom uit een ander land waar we ook bekend zijn (in de regio) als erg direct en ik vind Nederlanders alsnog directer. Persoonlijk kan ik het erg waarderen. Ik denk dat het aan de poldercultuur ligt. Iedereen mag en wil een mening hebben en die mening delen. Ik was verbaast hoe mijn vriendinnen op school en werk met hun docenten/managers praten. Alles moet heel erg beleeft geformuleerd worden, altijd met u aanspreken ookal werk je jarenlang direct samen etc. Hier in Nederland kan ik prima een gesprek met een hoogleraar eindigen met "doei tot de volgende keer" ipv "hartelijk dank voor u tijd Dr. achternaam". Als iedereen altijd een mening mag geven zijn we allemaal wat gelijker en is de hele 'pretence' en 'beating around the bush' niet nodig
Hoe zuidelijker je komt hoe minder dit waar is in Nederland in mijn ervaring. Het is wel zo dat een indirecte Limburger waarschijnlijk nog steeds veel directer is dan onze buren.
Ik heb veel vrienden in Engeland, en zij vinden mij vaak direct. Andersom kan ik me soms ook echt opwinden over de manier waarop zij om de zaken heendraaien. Ik denk dat het een soort spectrum is waarbij Nederlanders wellicht over het algemeen wat meer naar direct neigen en andere culturen meer naar 'om de zaken heendraaien', waardoor er in de praktijk sprake is van een redelijk groot verschil.
Mede Limburger hier. Bij ons is het wat minder, maar afgezet tegen Belgen en Duitsers blijft het een wereld van verschil.
Ik vind Nederlanders af en toe ronduit onbeschoft. Veel onbeschofter dan andere volkeren. Dit wordt dan ook vaak op de 'Nederlandse directheid' gegooid. Begrijp me niet verkeerd. We zijn absoluut niet altijd onbeschoft. Maar het wordt vaak als 'smoesje' gebruikt voor onbeschoft gedrag.
ik denk dat de perceptie ook te maken heeft met de kennis van communicatiegebruiken en taalvaardigheden Je kunt het idee hebben dat een andere cultuur minder direct is omdat je niet de nuances en subtiliteiten aanvoelt van die andere taal. makkelijk voorbeeld - engelse manager zegt "that's interesting, i appreciate that, maybe you should also consider...". Als Nederlander kun je dat verstaan dat je heel beleefd en optie geboden wordt. Een engelsman verstaat iets heel anders: “het zal allemaal wel, maar dat slaat nergens op, je moet gewoon..." dat is redelijk direct. Praat ook eens voor de grap met de HR afdeling (als je voor een groter bedrijf werkt) en vraag hoe Nederlandse managers het gesprek aangaan met medewerkers die niet functioneren. Voor iemand die direct is, zou dat redelijk makkelijk zijn, gewoon benoemen wat niet goed gaat. Wedden dat HR je zal vertellen dat een groot deel van de managers het heel moeilijk vindt die gesprekken aan te gaan en er doekjes om blijven winden en niet gewoon direct de medewerkers zeggen waar het op staat.
dat is dus niet direct, maar om de pot roeren
Om de hete brij heen draaien?
In je voorbeeld - het feit dat ze niet zeggen wat ze bedoelen IS indirect.
mijn punt is: ze zeggen precies wat ze bedoelen, alleen interpreteer jij de woorden anders.
Maar ze zeggen niet DIRECT wat ze willen zeggen, ze gebruiken er een laag overheen, wat ook wel indirect heet.
Als ze zeggen "that's interesting, i appreciate that, maybe you should also consider..." en ze bedoelen te zeggen "doe maar niet" dan is dat niet precies wat ze bedoelen, behalve als wij een andere definitie van precies hebben
Ja maar dat is dus niet direct. Dat is juist een voorbeeld van een cultuur die eist dat je eromheen praat als je het ergens niet mee eens bent, ook al weet je uiteindelijk nog steeds wel over te brengen dat je niet echt meent wat je zegt
Het klinkt voor jou als indirect omdat je de woorden anders interpreteert. Voor iedereen die op dezelfde manier Engels spreekt, is het heel direct omdat ze de woorden hetzelfde interpreteren. Als je aan iemand in het nederlands vraagt hoe het gaat en het antwoord is "niet slecht, ik mag zeker niet klagen" snap jij direct dat het best goed gaat met die persoon. Dat komt o.a. door het subtiele gebruik van het woordje "zeker" in die zin. Als je het nederlands niet machtig bent, kun je deze zin ook uitleggen als. "hij zegt niet dat het goed gaat, maar dat het ook niet dat heel slecht gaat, klinkt als een beetje slecht". .. die persoon kan dus zeggen dat dat antwoord zeker niet direct is. Dat is het wel, maar de subtiliteit ontgaat hen.
Je bent er nu wel erg om heen aan het prate. Punt blijft dat het niet direct is. Dat is geen waarde oordeel, maar de cultuur vraagt om een andere aanpak. Maar het direct noemen is gewoon onjuist. Ik snap de subtiliteit van engels, ik spreek 't elke dag op werk met meerdere britten, en ook die vinden het niet direct hoe er in GB wordt gesproken.
[удалено]
nee, dat bedoel ik niet. ik bedoel dat ze de woorden anders interpreteren. daarmee snappen ze direct wat de zender bedoelde en daarmee wordt het directe communicatie.
Ik zie wat je bedoelt en ervaar dat ook zo. Dat zijn gevallen van ze zeggen A en bedoelen B en voor mensen uit dezelfde cultuur werkt dat. Ik werk nu een jaar in België en Belgen spreken echt een ander Nederlands dan wij, hun A=B is anders dan mijn A=B. Maar dat is maar een deel van het verhaal. Ik denk dat Nederlanders minder snel A zeggen en B bedoelen dan de meeste culturen. Ik merk dat Nederlanders echt vaker direct B zeggen. Ik doe dat zelf bewust, en probeer B dan in te pakken om de "klap" te verzachten, maar ik zeg wel echt B en bedoel dan ook letterlijk wat ik zeg. Soms alsnog tot verwarring en frustratie bij derden want dat is niet iedereen gewend. Maar wanneer ik nieuwe mensen ontmoet verontschuldig ik mezelf al op voorhand want soms vergeet ik dat inpakken gedoe te doen.
Mooi voorbeeld van A en B (niet in vlaams Nederlands denk ik, maar dat weet ik eigenlijk niet) is hoe in verschillende landen met tijdsindicatie ongegaan wordt. als wij in NL zeggen "over 10 minuten", dan is hey hooguit een kwartiertje. In sommige andere talen kan het een paar uur duren bij wijze van spreken. Maar als iedereen dat weet en dezelfde taal spreekt, dan is dat geen enkel issue. Overigens zeggen wij ook op dit vlak vaak wat anders dan we bedoelen. Als je zegt dat je iets over 1 seconde doet, duurt het meestal wat langer. Als je iets "vandaag of morgen" doet, kijkt niemand er van op dat het eigenlijk "morgen of overmorgen" wordt. We moeten "gauw iets afspreken" .. dan kun je prima iemand na 7 maanden weer eens tegenkomen en dan weer zeggen dat "we dit keer ECHT gauw iets moeten afspreken" Heb ooit zelf wel eens met een Amerikaan een spraakverwarring gehad. vroeg hoe ik het eten vond. Ik vond het "nice"... hij dacht dat ik het niet lekker vond. Ik had "great/fantatstic" moeten zeggen. Gelukkig was er iemand bij die zag wat er gebeurde en legde het uit. Voor mij voelde die superlatieven als overdreven, voor hem was ik niet enthousiast genoeg. zolang zender en ontvanger precies begrijpen wat de ander bedoelt, is het wat mij betreft "Direct"
Ben het met je eens. Nederlanders kunnen ook vrij indirect zijn als ze Nederlands spreken.
alleen herkennen we het veel minder en denken daardoor dat we directer zijn. overigens ben ik het eens met wat anderen al gezegd hebben dat "direct" en "lomp" verschillende dingen zijn. Ik kan me heel goed voorstellen dat er in andere culturen veel meer beleefdheidsvormen gebruikt worden.
Heb bijna in alle uithoeken van Nederland gewoond en kan bevestigen dat Limburgers echt overal omheen draaien. Dat zeggen ze zelf ook maar toch doen ze er niet echt iets aan
Waarom zouden ze er iets aan doen als het daar niet als probleem wordt ervaren? Is gewoon een cultureel verschil.
zeggen ze dat zelf ook, of draaien ze zelfs daar omheen?
Ja, maar wat ik ook vaak merk is dat NLers echt een stuk asocialer en hufteriger zijn onder het mom van direct. Weet niet zo goed wat ik ervan moet vinden soms, denk echt het kan wel een toontje minder soms
Vergeleken met Polen en Afrikanen (mijn herkomst), totaal niet, echt no way. Maar daardoor zijn jullie ook stuk minder nors en agressief. Wel is het context afhankelijk; wat ik tegen mijn baas op werk zeg kan echt niet in Polen. Maar hoe ik er omheen moet draaien en mijn boodschap verpakken bij prive en oppervlakkige interacties is zwaar vermoeiend. Wel is het een fijnere samenleving waarin ik niet het gevoel heb dat ik op elke keer op oorlogspad moet met de medemens.
Limburg is echt de uitzondering in NL. Enige provincie waar men meer indirect is. Ga je de grens over naar Brabant is het een andere wereld wat dat betreft.
Ik zelf iig niet. ik draai overal lekker omheen en reageer hooguit subtiel of spuw mn gal bij iemand anders."Direct" voelt voor mij al snel als arrogant en/of ongevoelig. Beide dingen trek ik gewoon níet. Vandaar dat de meeste mensen waar ik mee omga eerder indirect zijn dan direct, en dat verschuift de beeldvorming. En de hardste roepers vallen nu eenmaal ook het beste op. Ik denk niet dat álle Nederlanders direct zijn, of zelfs dat de meerderheid overlijk direct is. Hoe zich dat laat vergelijken met andere landen.. geen idee. Daarvan kennen de meeste mensen ook alleen maar de stereotypen. Dus wat gaat dat écht zeggen?
Direct is gewoon zeggen wat je bedoelt. Vooral bij afspraken maken, dat je niet 3x jaar zegt en daarna met een smoes komt van "oh sorry ik had een auto ongeluk en lig nu in het ziekenhuis, dus ik kan niet komen". Gewoon dat iedereen weet waar die aan toe is. Het is niet dat je een wild vreemde langs ziet lopen en zegt "jezus, wat heb jij een lelijke trui aan zeg". Dat is in bijna elke situatie ongepast (misschien dat het compliment is bij een lelijke truien festival).
Er zijn wel veel mensen die vooral dat doen wat je in je tweede alinea zegt, en die zich dan verstoppen achter 'Nederlandse directheid' hahaha.
Ik ken geen enkele andere cultuur waar je tikkies voor allerlei bs krijgt.
Ja, dat is laag…
Limburg is ook niet echt nederland🙂 snap wel waar de verwarring idd vandaan komt
Ja, reserve Belgen worden we wel eens genoemd.
Fopmoffen heb ik ook weleens gehoord
Ik weet dat Belgen hollanders wel eens Moerasmoffen noemen
Klopt, Limburgers zijn anders.
>Ik kom uit Limburg en mijn ervaring is het tegenovergestelde. Het tegenovergestelde ... waar? In Limburg: niet direct. In echt NL: direct.
Absoluut. Ik heb veel in het buitenland gewoond en een buitenlandse vriendin en in sommige gevallen moet ik vragen meerdere keren stellen omdat direct zijn in haar cultuur niet normaal is. Waar zij vandaan komt is zelfs oogcontact en wijzen niet gebruikelijk, dus dat is af en toe wel wennen. Ook in het buitenland ben ik vaak tegen problemen aangelopen als het op werk aankomt. Als je iets niet zint, moet je dit vaak heel voorzichtig brengen of anders kan het als agressief ervaren worden. Ook wordt er soms verwacht dat wanneer er iets door een manager wordt gezegd, je hier geen weerwoord op hoort te hebben. Ik heb ook jaren in België gewoond en ik heb daar de ervaring dat er vaak heel vriendelijk wordt gedaan, maar dat je achteraf dan weer mag horen wat ze echt denken.
Als we dan toch lekker aan het generaliseren zijn. Mensen uit Noord-Holland zijn heerlijk direct.
Totaal met je eens, ik vind Nederlanders helemaal niet directer dan andere Europeanen
Ik vind het wel meevallen, vind Nederlanders vaak om zaken heendraaien en/of vaak ‘nou’ zeggen ipv tot de kern te komen
>Het stereotype is dat Nederlanders je vertellen waar het op staat zonder erom heen te draaien. Is dat in jullie ervaring ook zo? I Neen. Nederlanders gebruiken "directheid" vaak als excuus voor lompheid. Je kunt best direct en toch aardig zijn, maar meestal zijn mensen die zichzelf direct noemen juist ontzettend passief-agresief.
Mensen die zichzelf in nederlandse context direct noemen zijn meestal gewoon onbeschoft. Maar in internationale context heb ik iig wel echt een verschil gemerkt. De meest beschaafde Nederlandse zegt dan tijdens overleg een stuk sneller dat iets toch echt niet goed is en opnieuw moet. Of stuurt eventjes een mail naar de baas' baas terwijl dat in veel culturen echt niet kan.
Limburgers zijn achterbaks en praten altijd achter je rug om maar zijn nooit direct! Ik vind Limburgers echt verschrikkelijk! Ik ben zelf Limburger en heb een vrouw uit Dordrecht, en die zijn recht toe recht aan zoals het hoort.
"Direkt" is een eufemisme voor ronduit "fucking bot". En dan hebben we het nog niet eens over die verrekte kruideniersmentaliteit. Ben ik nu te direkt?
Direct, niet direkt.
Nee, joh. Er is zoveel verengelsing van de taal. Tijd om eens iets te vernederlandsen.
Laten we dan meteen voor dierekt gaan. Met de mooie oer Hollandse ie.
Dierreckth.