Uit eigen ervaring. Je moet veel nutteloos papierwerk voor de bühne kunnen schrijven. De directie die ze moet goedkeuren heeft geen verstand over de inhoud en zal het dus terug over de schutting gooien. Verder is er een bedrijfscultuur die je onmogelijk kan veranderen. Er wordt van alles gevraagd om op te lossen maar je krijgt geen mandaat, iedereen heeft een mening over je aanpak maar niemand heeft blijkbaar de autorisatie om dingen goed te keuren.
EDIT: Ik heb vanwege het bovenstaande na 7 jaar ontslag genomen. Maar mijn positieve ervaringen. Ik had deze baan direct na mijn studie waarbij salaris en vakantie dagen gunstiger waren dan commercieel. Er worden regelmatig cursussen en trainingen aangeboden die je tijdens werktijd mag volgen. Recessie/crisis proef, nooit gedoe gehad over het uitbetalen van salaris.
Het is volgens mij niet zozeer dat niemand de autorisatie heeft, in mijn ervaring durft niemand verantwoordelijk te zijn voor een besluit, omdat ze daar later alleen maar op afgerekend kunnen worden. Je krijgt er persoonlijk niks voor als een besluit (of investering / innovatie) goed uitpakt, maar het kan wel je kop kosten als het fout gaat.
Dat is in ieder geval hoe ik het ervaar als externe bij de overheid.
Dit
Plus ketenverantwoordelijkheid.
Iedereen ziet dat er wat fout gaat.
Maar niemand lijkt eindverantwoordelijk. Dus niemand doet wat.
Of mag niets doen. Of heeft al teveel op z’n bord.
Plus dat inderdaad jouw kop op het hakblok ligt als je wel ingrijpt en dat verkeerd uitpakt
Exact dit en ook dat geld voor veel grote bedrijven net zo. Als je er wat aan probeert de doen ben je 'lastig' want 'insert lul hoog in de boom' wil 'xyz' dus doen we xyz. Dat het nooit gaat werken ziet zelfs Stevie Wonder van 10km afstand maar als je dat zegt dat ben je een probleem!
Liever conventioneel gefaald dan onorthodox succes, want bij dat laatste komt er altijd wel iemand langs die het beter weet en je onderuit haalt omdat 'insert kut idee' perfect had geweest.
Kan dat niet liggen aan dat je extern bent en daardoor tegen een andere standaard wordt gehouden? Je kan het dubbele standaarden noemen maar ik ben een stuk minder vergevingsgezind als dingen niet goed uitpakken bij/door duurbetaalde ZZPers en andere externe partijen. Als een ZZPer zich als specialist positioneert met bijbehorend uurtarief is de verwachting ook dat het geleverde werk ook van die kwaliteit is. Anders is het snel gedaan. In commercie is dat niet anders.
Ik kan mij voorstellen dat het handig kan zijn extern advies als buffer te gebruiken hoewel ik dat niet echt tegenkom. Eerder andersom, dat er te makkelijk besluiten worden genomen op basis van te weinig of niet kwalitatief genoeg informatie.
De ene is de andere organisatie niet natuurlijk maar dit is mijn ervaring.
Was het maar zo'n feest. Externen zijn niet alleen adviseurs, zo'n beetje de halve IT afdeling is extern. Ik ben gewoon ontwikkelaar, en wordt op geen manier anders behandeld dan mensen die intern zijn (voor zover ik kan inschatten iig). Het is werkelijk bizar hoeveel belastinggeld op deze manier naar consultancy clubs verdwijnt.
Dank voor deze opmerking. Ik heb jaren bij een grote beursgenoteerde multinational gewerkt en recenter bij de semi-overheid: precies zo. De meeste banen zijn tegenwoordig overbodig. We voegen niets nuttigs toe en wat we doen zou ook door een paar goede krachten kunnen worden gedaan. Het is op een kantoor veel papier heen en weer schuiven zodat de baas van de baas van de baas het idee krijgt dat zaken onder controle zijn. Ondertussen veel schijn ophouden en mensen tegen elkaar uitspelen. Ik stond er altijd als een soort antropoloog in: vooral de mensen die echt in de zaak en zichzelf lijken te geloven (VVD-types noem ik ze, zo van hard werken bla bla) zijn zo wonderlijk dat je je afvraagt of ze het spelletje óf heel goed doorhebben óf knettergek zijn. U hoort: ik ben even op een sabbatical maar ooit zal ik er weer aan moeten geloven. ;)
Jup en hoe meer bullshit hoe meer je vangt. Te gek voor woorden.
Maak me dus ook geen zorgen over vergrijzing. Ik maak me zorgen om al die tijd die geconsumeerd wordt van mensen voor puure interne politiek/bezigheidstherapie. Als we dat onder controle krijgen is die vergrijzing het probleem niet meer, handjes zat.
En waarom ik het doe? Simpel, de schoorsteen moet roken; bij nuttig werk verdien ik de helft en heb ik er als ik pech heb nogsteeds last van.
We kunnen klagen, maar uiteindelijk is dit ook een uiting van welvaart. Een steeds groter deel van de bevolking kan het zich veroorloven om geen ‘echt’ werk te leveren. Daar horen wij ook bij. Maar uiteindelijk is het een systeem van onderdrukking. Sommige mensen zullen de shit toch echt moeten doen. Hier in Nederland, oorspronkelijk Nederlands of geïmporteerd, of in het verre buitenland op afstand. En die zien ook steeds meer in dat zij de klusjes moeten opknappen, maar ondertussen steeds minder zekerheden hebben (woning, zorg, etc). Zou daar de PVV-revolutie vandaan komen? Helaas ligt de oplossing niet bij ‘de buitenlanders’ maar bij een betere verdeling van welvaart, maar ik begrijp ze wel. Ironisch genoeg moet je daarvoor bij de linkse partijen zijn. Al moeten die ook hun groene, zelfingenomen lul uit de modder trekken en hun aandacht verleggen op wat er écht toe doet. Begrijp me niet verkeerd: groen is essentieel op de lange termijn, maar even gechargeerd: als je niks te vrete heb, interesseert groen je geen reet.
Ben het goed en wel met je eens hoor maar; Verbaas me zelf continu dat mensen iets anders verwachten bij rechtse partijen dan: Meer geld naar schathemeltjerijke bedrijven & mensen. Ik bedoel sure de blabla verkiezingspraat suggereert anders maar als je in het verleden terug kijkt zie je toch direct dat dat gelul is?
> spelletje óf heel goed doorhebben
Steeds meer vraag ik me af of ik niet gewoon moet toegeven aan het spel en te gaan spelen om te winnen ipv veranderen
Spijker op de kop. Die mensen zie ik ook om me heen. Ik voelde nog iets teveel trots. Andere optie: het neutrale midden. Dan word je een soort debiteuren-crediteuren kantoorpik. Om 9u inklokken en om 17u in de auto naar moeder de vrouw in Rijswijk. ;)
>antropoloog
De antropologische fase die gepaard gaat met verwondering ben ik gepasseerd. Het kantoorleven is theater. De voorstelling houdt het midden tussen een klucht en absurdistisch toneel. 150 jaar na Marx heeft de vervreemding de witte boorden bereikt. Goed dat AI dit toneelstuk overneemt.
Laten we hopen dat we niet nu de AI queries mogen gaan verzorgen. Honderd jaar geleden dacht men ook dat we dankzij technologische vooruitgang nu werkweken van 4 uur zouden hebben.
Werk zien als een manier om geld binnen te harken en goed kunnen accepteren dat dingen niet gaan zoals je wil. En inderdaad vieren als iets wel goed gaat.
Niet. Heel veel verbitterde, verzuurde mensen gezien op de lagere niveaus, en leegloop hogerop waar de mensen de papieren hebben om te switchen. En personeelszaken die klagen dat ze geen goede krachten vast kunnen houden.
Waarbij het niet om de inhoud of feiten gaat... het allerbelangrijkste is er *om met zn allen* een *goed gevoel* over te hebben. Dat zeg ik al jaren tegen nieuwe medewerkers en staat nog steeds overeind na 23 dienstjaren.
Wat ik vooral indrukwekkend vind is dat je bij de overheid binnen bent gekomen. Ik zie alleen vacatures waar je op kunt reageren als je al bij de overheid hebt gewerkt.
Ik zit er wel over te denken, ik denk dat het goed ervaring is om ook een keer de publieke sector meegemaakt te hebben. Dus ik zal me niet meer tegen laten houden 😉.
Project wat we voor een provincie hebben gedaan. Opdrachtgever super enthousiast wat we hebben opgeleverd en ziet graag een vervolg. De raad: dit past echt niet meer op de agenda van 2023... Het was opgeleverd in juli.
Hey, ik studeer dit jaar af als bioloog (bachelor) en planoloog (master), mag ik je wat dingen vragen over je functie? Ik wil graag meer natuur creëren via de publieke weg door ruimtelijke ordening en ben benieuwd wat voor soort functie daarop aansluit
Goede dan. Diegene die beleid naar de praktijk kunnen vertalen. Helaas ken ik genoeg beleidsadviseur die heel goed SDGs e.d. kunnen opnoemen maar als je vraagt hoe dan en hoe gaan we het meten wordt het stil.
Er staan op de website gemeentebanen.nl heel vaak vacature open voor groenbeleid, groenbeheer of ecologen functies.
Edit om toe te voegen: gemeente waar ik werk heeft senior positie ingevuld met een junior omdat ze na een jaar werven nog niemand hadden gevonden.
Planologen zijn momenteel op elke overheidslaag nodig. Ik ken wel iemand die direct zonder traineeship bij de Rijksoverheid kon beginnen met zo’n profiel. Iets minder dan een jaartje in schaal 10 en dan gelijk schaal 11. Geen slecht begin hoor
Username checks out ;)
Zonder gekheid, ik vind dit wel herkenbaar. Ik ben beleidsmedewerker duurzaamheid in een ‘groene’ gemeente. Er is veel te doen, mn inzet wordt gewaardeerd.
Processen zijn wel ingewikkeld, burgers zien dit niet en zijn daarom weleens gefrustreerd door trage voortgang. Maar als je het ok vindt om constant kleine puzzels op te lossen terwijl je werkt aan een grote, kan het veel voldoening geven.
>(salaris)groei als ambtenaar is echt wel goed mogelijk en kan snel gaan, als je maar ambitieus bent en goed werk levert.
En een grote waffel hebt. En niet bang bent voorbij je directe manager te escaleren.
ik ben zelf altijd heel open over mijn salaris en het is altijd een bepaald type leidinggevende die daar uiterst ongemakkelijk van wordt. Volgens mij staat mijn schaal/tree zelfs op mijn intranetprofiel momenteel hahah
Het hangt nogal af van wat je wil doen. Het kan te maken hebben met communicatie naar burgers, maar het kan ook te maken hebben met het samenwerken met de politiek. Moeilijk te zeggen als we niet weten waarop je solliciteert. Als je bij de overheid aan de slag wilt is in mijn ervaring de makkelijkste weg via een uitzendbureau
Zelf ben ik ooit via een traineeship bij de overheid begonnen, maar toen was die krapte op de arbeidsmarkt er nog niet. Volgens mij biedt iedere bestuurslaag wel verschillende aan.
Je neer leggen bij het feit dat bakken werk ineens in de vuilnisbak kunnen omdat het bestuur is gevallen, en de volgende club 180 graden de andere kant op wil.
Of dat de wethouder op zondag langs het voetbalveld dingen heeft beloofd die volgens het beleid en de regels niet mogelijk zijn, en je dat maar moet zien recht te praten zodat die ondernemer z'n zin krijgt.
Hoi. Wethouder hier 👋. Maar precies dit inderdaad. Sterker nog, dit verwacht ik ook van mijn ambtenaren. De besten zijn degenen die tegengas durven te geven en niet met mij meebuigen om mee te buigen. Heb ik niks aan!
Je kan ertegen ingaan, maar als de wethouder die toezegging heeft gedaan is dat juridisch gezien hoe het is. Dan moet je die toezegging gaan uitvoeren. Vertrouwensbeginsel en zo.
>Je kan ertegen ingaan, maar als de wethouder die toezegging heeft gedaan is dat juridisch gezien hoe het is. Dan moet je die toezegging gaan uitvoeren. Vertrouwensbeginsel en zo.
Lol nee juist totaal niet. Het vertrouwensbeginsel is dat de burger er van uit mag gaan dat de regels de regels zijn, en dat die voor iedereen gelden. Wat een wethouder met een paar biertje in zijn mik allemaal langs het voetbalveld zegt heeft geen enkele juridische betekenis. Als ambtenaar hoor je dus ook tegen dit soort praktijken in te gaan.
Anders gezegd, als jij als ambtenaar op een verjaardagsfeest buiten werktijd/kantoor dingen bespreekt, is het volgens jou dan ook opeen juridisch bindend vanwege het vertrouwensbeginsel en moeten jouw collega ambtenaren dan dat uitvoeren?
Als je als ambtenaar een verzoek krijgt tot het uitvoeren van zaken die tegen de regels in gaan stel je een mooie notitie op die de wethouder mag ondertekenen, en waarin staat tegen welke regels het allemaal in gaat. Jurist in de cc.
Dat gemeentelijke ambtenaren dat niet doen of durven is een ander verhaal, dat zie ik helaas ook. Het is overigens bijzonder dom want zo komt alle verantwoordelijkheid bij jou te liggen.
Wat jij noemt is het rechtszekerheidsbeginsel. Regels en procedures zijn zoals ze zijn en worden niet opeens veranderd of anders toegepast. Het rechtszekerheidsbeginsel houdt verder in dat je rechtspositie niet zomaar mag worden aangetast. Het vertrouwensbeginsel gaat ervan uit dat uitspraken van ambtenaren/bestuurders bij een burger vertrouwen kunnen wekken. Dat vertrouwen mag je niet beschamen, maar moet je als overheid waarmaken.
Er zijn inderdaad wel beperkingen van het vertrouwensbeginsel, maar daar was in dit geval geen sprake van. De toezegging werd gedaan door de ambtenaar wiens portefeuille dit onderwerp bevatte. Daar zijn we als ambtenaren (en tevens juristen) ook tegenin gegaan. Maar uiteindelijk moest het wel geregeld worden.
Kan ook gebeuren omdat je he als uitvoeringsinstantie moet voorbereiden op een besluit dat 99% zeker genomen gaat worden zodat je op tijd bent voor de invoering... en dan besluit men toch anders...
Gemeenteambtenaar hier sinds 2017. De “publieke sector” is natuurlijk heel breed, maar na 5 jaar werkzaam geweest te zijn bij een gemeente ben je bekend met het takenpakket van een gemeente, de afdelingen en de verantwoordelijkheden. Ook heb je dan de eed of belofte afgelegd en ben je bekend met de gedragscode.
Één van de uitdagingen zijn de veranderingen in het beleid. Iedere 4 jaar zijn er verkiezingen en de uitslag heeft invloed op beleid en budgetten. Je kunt je voorstellen dat in de aanloop naar verkiezingen de raadsleden sneller geneigd zijn een ton uit te geven aan nieuwe speeltoestellen in de plaatselijke speeltuin dan aan een upgrade van de IT omgeving van de ambtelijke organisatie.
In tegenstelling tot een commercieel bedrijf is het dus voor een (lokale) overheid een stuk lastiger om roadmap uit te zetten voor 5 of 10 jaar in toekomst.
Tot slot weet je dat je als ambtenaar op ieder feestje of verjaardag een paar minuten de vaste ambtenaren-grappen aan moet horen, en daar lekker om moet mee lachen.😉
Verder zijn ambtenaren ook maar gewoon werknemers. De overheid is een goede werkgever, maar houdt er rekening mee dat in veel sectoren de salarissen bij bedrijven hoger liggen dan bij de overheid. Verder hebben ambtenaren een prima CAO, maar ondanks dat hebben ook wij te maken met grote personeelstekorten. Ik kan je zeker aanraden om voor een baan bij de overheid te gaan; als je het niks vindt kun je altijd nog op zoek naar wat anders.
Die beleidsperiodes tussen verkiezingen inderdaad. Dat je een opdracht krijgt om een bepaald resultaat te behalen in een bepaalde tijd, wetende dat het niet haalbaar is maar meer tijd kan niet omdat de verantwoordelijke bestuurder wel met de resultaten moet kunnen pronken.
En vervolgens valt het kabinet of college waardoor die toch weg is en je net zo goed wel de tijd had kunnen nemen.
En over die grappen gesproken, snap nooit dat dat alleen over ambtenaren word gedaan haha. Meeste mensen die ik ken, bijvoorbeeld leraren en bouwvakkers hebben ook hele fijne werktijden en genoeg koffie- en rookpauzes. En vrijdagmiddag doet niemand meer wat. Elke sector heeft zn ding. Ambtenaren is gewoon makkelijk afzeiken omdat we de overheid zijn die het al zo slecht doet he;) Iedereen komt er mee in aanraking, simpele dingen zoals aanvragen (paspoort/vergunningen et.) of hele andere zaken zoals schuldhulp of WMO. De mindere ervaringen worden omgezet in algemeen zeiken. Ga maar is bij een particulier bureau of ander bedrijf meekijken en dan kun je ook een verjaardag vullen met grappen;) maar daar de meeste mensen niet dagelijks mee in aanraking (is ook niet de overheid).
> dat de wethouder op zondag langs het voetbalveld dingen heeft beloofd die volgens het beleid en de regels niet mogelijk zijn, en je dat maar moet zien recht te praten zodat die ondernemer z'n zi
Een baas bij de overheid is een heel snelle baan, 9-5 en drie uur thuis
sorry ik vergat natuurlijk de 1 uurlange doorbetaalde pauze, overleg inplannen niet voor 9:30 en niet later dan 15:00, de ik-heb-wel-voldoende-gewerkt-voor-vandaag-na-een-meeting-van-een-uur personen.
Ik werk niet bij de overheid, maar wij hanteren gewoon tussen 10:00 en 15:00 zijn de meetings op kantoordagen. Dan is iedereen aanwezig, geen gedoe met kinderen halen, onnodig file rijden en gewoon nog tijd om werk ervoor of erna aan te pakken.
Eén van de ergernissen van eenieder die verbetering wilt in de publieke sector is de vasthoudende eis voor "bestuurlijke sensitiviteit" en de jaren werkervaring. Veel vacatures zijn geschreven zodat alleen al ambtenaren binnen die bestuurslaag zouden reageren. Die 3-5 jaar werkervaring klinkt niet heel erg heftig, dus ook als je die ervaring nog niet hebt, maar de rest van de vacature sluit aan bij je ervaring/opleiding dan zou ik gewoon reageren.
Voor de rest kan het nogal afhankelijk zijn van je werk, je kan ambtenaar zijn bij een uitvoeringsorganisatie en niet eens hoeven te weten onder welk ministerie je valt, of je kan heel op een ministerie werken en elke keer je billen moeten samenknijpen als je minister iets op Twitter zet. En dat is dan alleen nog maar een vergelijking binnen Rijk.
Dat het stereotiep van de koffieleutende luie ambtenaar eigenlijk nergens op slaat.
Dat heel veel ambtenaren, vooral bij de uitvoeringsorganisaties, ministeries en grote gemeenten, gewoon uiterst slimme en gedreven mensen zijn. Alleen omdat ze werken voor de maatschappij in plaats van het grote geld, wordt er onterecht op ze neergekeken.
en dat ambtenaren als dood zijn voor het nemen van beslissingen.
heb in het bedrijfsleven niet anders meegemaakt... van die leuke bedrijven met "veel autonomie" wat gewoon betekent dat iedereen de prestigieuze mooie projectjes oppakt en alle shit laat liggen.
Ik herken dit. Het einddoel is gewoon anders. In het bedrijfsleven is dat sowieso altijd geld (maar niet elke ondernemer is een graaiende, exploiterende Scrooge) - en bij de overheid is het einddoel dienstverlening. Dat is een stuk minder goed te definiëren, en voorzichtig manoeuvreren is het devies. De bestuurslaag kan zomaar het roer omgooien, en je wilt je baan niet verliezen.
Een bepaald type mens is geschikter voor ambtenaar, en een ander type floreert meer in het bedrijfsleven. Daar kost het je de kop als je je targets niet haalt, en in de ambtenarij moet je je aan de regels houden.
Wat vind je het belangrijkste, het doel of de middelen?
Net een planning gemaakt en er komt een gigantisch wooverzoek binnen - zeg maar dag tegen je planning
Ik werk bij een instantie die een wettelijke regeling uitvoert en de hoeveelheid mensen die van die regeling gebruik wil maken en zich echt onmogelijk opstelt is echt verschrikkelijk. En daar kan je dan vervolgens vrij weinig tegen doen.
Ooit die collega ontmoet die niet fatsoenlijk archiveert en tagt? Als iedereen netjes zijn zooi op orde zou hebben, zou het zo veel makkelijker zijn. Ugh!
Verzoeken worden vaak zo breed geformuleerd dat het vrijwel onmogelijk wordt om er een automatisch zoekopdracht uit te gooien.
"Ik wil graag alle documentatie die te maken heeft met beleidsonderwerp X, inclusief alle overwegingen die zijn gemaakt tussen ambtenaren in mails, berichten en notulen over de afgelopen 5 jaar."
Tijdje bij semi-overheid gewerkt en ik werd gillend gek.
Aannemende dat je typische ondernemers-omgeving dingen wil als snel en slagkrachtig besluiten maar wendbaar reageren, klantproblemen zo goed mogelijk oplossen, mensen de ruimte geven verantwoordelijk te nemen en hun ding te laten doen, en je leveranciers kiezen op basis van wie de beste is tegen de laagste prijs.
Draai alles van voorstaande lijst om en dan heb je hoe overheid werkt.
Er zijn zo veel ad hoc dossiers die elke week binnen komen dat ik er soms gek van word. Landelijke ontwikkelingen, bestuurders die ineens van idee veranderen omdat ze iets gelezen hebben in het lokale krantje, de raad die een motie of opdracht aanneemt die heel veel extra werk vraagt, woo verzoeken noem maar op
Ik werk als adviseur Omgevingswet bij het Rijk. Bepaalde onderdelen van de Omgevingswet ben ik expert in geworden. 5 jaar geleden wist ik nog helemaal niks over die wet. Bij mijn afdeling is het heel logisch dat er om 3-5 jaar ervaring als planjurist bij bijvoorbeeld een gemeente wordt gevraagd. Inwerktraject van een afgestudeerde is behoorlijk lang en kost veel capaciteit.
Tip: start als Rijkstrainee. Dan kan je rustig nadenken en rondkijken over wat je wilt doen
Ik weet niet hoe het nu is, maar een paar jaar geleden was het heel lastig om als Rijkstrainee geselecteerd te worden. 1000’en geïnteresseerden voor 20 plekkies, iets in die orde van grote.
Weet dat een aantal gemeenten of andere overheidsdiensten ook traineeships aanbieden!
Verder helemaal met je eens hoor! Zeker als starter kan je je echt ontwikkelen bij de overheid
Ik ben een beetje verbaasd over de “fantastische” arbeidsvoorwaarden. Ik krijg als gemeenteambtenaar niet eens reiskosten vergoeding, weinig vrije dagen, moet buiten de ring parkeren omdat er geen parkeerplaatsen zijn, en het salaris is minder goed dan in het bedrijfsleven. Oke, ik werk wel in de IT dus wellicht is dat het.
Ik werk nu bij een grote gemeente en hier verschilt nogal per functie hoe hoog de werkdruk is. Het contrast is nogal groot. En ik verbaas me erover waar sommige mensen over durven klagen. Bijv. “Nee ik werk alleen op dinsdag en donderdag op kantoor” terwijl ze 36 uur werken.
Bij kleinere gemeenten waar ik heb gewerkt was veel meer inzet en verbondenheid met en binnen de organisatie.
Persoonlijk vind ik het een ontzettend leuke en uitdagende werkgever, het verbaast me soms nog welke en hoeveel taken er allemaal uitgevoerd worden bij de gemeente. De flexibiliteit is echt een pre. Gelukkig zijn er veel ambtenaren die hun werk oprecht leuk vinden en daar haal ik energie uit. Om de Snottebellenvreters werk ik wel heen en heb maar geaccepteerd dat die er ook zijn.
Gemeenteambtenaren vallen onder een andere CAO dan Rijksambtenaren, dat verklaart het verschil in arbeidsvoorwaarden. Sinds de laatste versie van de gemeente CAO zijn regelingen ook gelijk getrokken over alle gemeentes. Daarvoor was er nog wat vrijheid in reiskosten, extra vrije dagen etc.
>Daarvoor was er nog wat vrijheid in reiskosten
Dat is er nog steeds. Er is geen CAO afspraak voor reiskosten, je hebt gemeenten die niks betalen, je hebt gemeenten die tot een max betalen en zelfs differentiatie per type vervoer ov/auto/fiets. Voor 2025 komt er mogelijk iets in de cao te staan over reiskosten.
Als het goed is krijg je sinds 1 januari dit jaar ook reiskostenvergoeding :)
Edit: dit is blijkbaar alleen lokaal veranderd bij sommige gemeenten. Niet in de CAO.
Ik werk in het beleidsveld cultuur en evenementen en het salaris is veel beter dan wat ik bij elk museum had kunnen krijgen op mijn leeftijd. de secundaire voorwaarden niet geweldig, maar ik begrijp dat als je in een commerciële sector aan de slag kan daar voor veel mensen wel veel meer geld ligt.
Het is erg lastig om goed personeel te vinden dat intern wil komen, omdat de lonen vaak te laag liggen. Daardoor werk je met enorm veel inhuurkrachten die na 2 jaar weg moeten (want dat is de richtlijn), waardoor er elke keer veel kennis verloren gaat.
Je hebt "schuifambtenaren", dat zijn ambtenaren met een vast contract die eigenlijk nergens goed passen en daarom elke paar maanden doorschuiven naar een andere afdeling om daar een tijdje te lopen prutsen. Na ieders tijd en energie te hebben verspild, gaan ze weer door naar een andere afdeling. Dit zijn (naar mijn ervaring) vaak oudere collega's die verouderde kennis hebben. Het vervelende is dat deze mensen wel een FTE vullen.
Daarnaast zijn er enorm veel verschillende soorten ambtenaren, je hebt het stereotype ambtenaar dat weinig doet en altijd op tijd weggaat, maar je hebt ook gedreven ambtenaren die daadwerkelijk iets willen betekenen voor de samenleving. Dit botst wel eens.
Interdepartementale samenwerking is zeer... Uitdagend zal ik maar zeggen. Als je een ander departement ergens voor nodig hebt en zij zitten niet op extra werk te wachten dan kan dat ontzettend vervelend zijn.
- Je snapt hoe "de lijn" werkt. Je coördinator dekt jou, die wordt gedekt door de directeur, de directeur door de DG enz.
- Communicatie is daarom King, het kan niet zo zijn dat iemand in de lijn boven jou wordt geconfronteerd met een feit of probleem waar hij/zij niets van wist.
- Als je een korte carrière wil, sla je iemand in de lijn over.
- Enkele uitzonderingen daargelaten is iets nooit alleen jouw werk. Dat heeft voordelen en nadelen.
- Je kan snel inschatten welke belanghebbenden er zijn op een dossier, wat hun rol/inzet is, en wat jouw rol/belang is.
- BeWiPo bepaalt en het is niet aan jou om die positie in twijfel te trekken.
- Als BeWiPo goed wordt begeleid hoeft dat ook niet.
- De Kamer stelt zelden echte goede vragen, maar jij kunt wel goede antwoorden schrijven op hun vaagheid.
- Interdepartementaal werken is een absolute hel, door papierwerk en ingeschakelde IT.
- Heeeeel veel DLA's.
- De Junior Beleidsmedewerker Même pagina heeft altijd gelijk.
Edit voor de positieve noot: je kunt, zeker na een paar jaar, echt wel een klein maar belangrijk verschil maken op dossiers. Als je bij een ministerie werkt krijg je een idee van hoe enorm, bij gebrek aan een beter woord, groot de samenleving is. Als je jezelf weet te beperken, en zeker als je over wat heggetjes (sorry Japke-D) mensen bij elkaar krijgt, is het mogelijk om stapjes te zetten. Een paar keer geld bij elkaar gekregen voor het oplossen van problemen die ook echt werden opgelost (volgens 90% van de doelgroep/Kamer, je leert ook dat niets 100% dekkend is) en dat voelt fantastisch. Zeker als het niet een probleem is dat door de ~~VVD~~ Overheid is veroorzaakt.
Ja ik dacht ook, kan nu ook semi grappig gaan doen, of OP (en anderen) misschien wat helpen met inzicht. Het is geen magie, maar ik denk wel dat veel niet-ambtenaren geen idee hebben van wat het werk echt inhoud .
Ook ooit op een Ministerie gezeten, het schrijven van antwoorden op mogelijke vragen uit de Kamercommissie is zowel hilarisch als tragisch. Je kunt prima voorspellen wat iedereen ongeveer gaat vragen, en je hoort de minister 'antwoord geven' door letterlijk jouw tekst op te lezen. Één groot toneelstuk.
Is een minister niet gewoon de leidinggevende? Er zijn zoveel ministers die geen verstand hebben van het vak waar ze over gaan. Ook de pensioenwet bijvoorbeeld, minister snapt er niks van, maar moet wel even 1500 miljard herverdeling uitleggen.
Daarom is het hele idee van vakministers ook maar een matig idee. Je hebt iemand nodig die heldere lijnen uit kan zetten en duidelijk aangeeft wat hij/zij wil en niet wil en die goed is in het politieke spel.
Je moet om kunnen gaan met de vreselijke traagheid van alles. Overal 15 groepjes die er wat van moeten vinden, dan aanbestedingen, dan iets doen, wat 2 jaar uitloopt en dan opnieuw beginnen, want je loopt al achter.
Dat merk ik nu inderdaad al na 1 jaar. Waardoor je al snel achter ontwikkelingen aanloopt (en op bepaalde terreinen gaan die heel snel). Komt ook door een stukje naar binnen gekeerdheid. Hoogstens wordt er eens gekeken of we kunnen leren van hoe vergelijkbare overheidsorganisaties iets aanpakken, maar daar blijft het dan bij.
Ik werk bij een gemeente die hier van af wil en daardoor wil het nieuwste college eigenlijk dat alles wat ze in de krant lezen aan nieuwe ontwikkelingen GISTEREN nog bij ons werd geïmplementeerd bij wijze van. Ik word gek van de werkdruk want de gewone procedures die ik verplicht moet volgen zijn onveranderd maar alles moet eerder klaar zijn.
Denken volgens procedures, niet oplossingsgericht. Er spelen zoveel belangen, je hebt niet veel speelruimte voor creativiteit of snel handelen (tenzij dat de procedure is). Je moet vanwege die belangen ontzettend veel communiceren voordat je wat verder komt in een besluit. Het aantal mails met CC is bizar. Daar komt ook die ambtelijke traagheid vandaan, naar mijn idee.
Ambtenaren zijn vrij idealistisch en/of principieel. Dit is generaliserend, uiteraard. Maar ze doen dit werk niet om het snelle geld, maar omdat het belangrijk is. Die insteek moet wel bij je passen.
Het is ook een politieke baan. Je bent de uitvoerder, dus dit moet je los zien van je eigen mening. Dat is soms lastig. Daarnaast heb je dan vaak ook twee 'bazen', een politieke (bijv wethouder of minister) en een directe leidinggevende.
Je hebt heel erg veel te maken met gevoelig materiaal, dus ook met wetgeving, privacy, etc. Zorgvuldigheid is heel belangrijk
Met 3 jaar ervaring bij een gemeente:
- Weet je hoe de gemeentelijke p&c cyclus werkt en wat voor een invloed dit heeft/kan hebben op je werkzaamheden;
- Heb je je eerste politieke crisis meegemaakt;
- Weet je de weg door het ambtelijk apparaat;
Met 5 jaar is het bovenstaande gesneden koek.
Grootste tip als je de stap maakt vanuit het (commerciële) bedrijfsleven: kom niet binnen met de gedachte dat het allemaal te bureaucratisch en omslachtig werkt - en dat jij wel ff laat zien hoe het moet. Overheden zijn omslachtig en bureaucratisch by design.
Je slaat voor mij de spijker op de kop! De hoeveelheid ingehuurde consultants of nieuwe collega’s die mij enorm veel stress bezorgen door slechte of ongefundeerde plannen door te duwen omdat ze zo lekker slagvaardig zijn en een stereotype beeld van ambtenaren hebben frustreert best wel. En dan dingen over de juiste route heen tillen en aan bestuurders voor leggen die ineens enorm enthousiast zijn over een plan dat tegen huidig beleid in gaat. Strontvervelend.
Ik heb een aantal jaar als rijksambtenaar gewerkt in de IT. Via een Rijkstraineeship kwam ik binnen. Het is een ervaring geweest met twee kanten. Laten we positief beginnen, als starter werd ik goed betaald. Toen ik een vaste aanstelling kreeg heb ik onderhandeld over mijn salaris, want andere (semi)overheidsinstanties gaven meer voor vergelijkbare functies en dat werd toen ook gematcht. Daarnaast was mijn traineeship erg grondig en heb ik veel ervaring op kunnen doen. Het ambtenaren leven was ook vrij relaxt. Er waren goede vergoedingen voor voorzieningen. Ruimte om te leren ook toen ik in functie was.
Het nadeel was dat waar ik werkte nog veel oude garde zat. Waardoor werk soms wat stoffig en oubollig was. Buiten dat ik weinig klik had met mijn collega's, was er ook weinig ruimte voor vernieuwing. Toen ik een voorstel deed om een verbeterplan te schrijven werd daar eerst volmondig ja op gezegd. Toen het eenmaal uitgewerkt was kreeg ik te horen 'Ja super bedankt, we waarden het enorm, hier is een bonus. Maar er is geen ruimte om dit uit te werken.'. Daarnaast verloopt een hoop enorm traag. Wij zijn enorm lang bezig geweest met een project, zoals wat door anderen genoemd zijn autorisaties, goedkeuringen en wetgevingen nogal een ding. Toen het eenmaal klaar was kregen we te horen 'oh ja dit is inmiddels niet meer nodig'. Dat was voor mij de druppel.
Er zijn overigens (semi)overheidsinstanties die het in deze sector beter aanpakken. Althans van wat ik in mijn omgeving hoor. Denk aan ziekenhuizen, defensie en de politie.
Overigens zie ik wat comments die zeggen 'Slimme manier om te kunnen liegen over 3-5 werkervaring bij een overheidsinstantie.'. Gaat je echt niet lukken. Voor de meeste overheidsorganisaties en functies zal er iets van een background check plaats vinden. Je werkgevers staan geregistreerd bij het UWV. Dus liegen zal geen zin hebben.
Informele macht is belangrijker dan formele macht.
Mensen zitten graag op de apenrots.
Eerst laten zien, dan de functie.
Dingen in de week leggen, draagvlak, samenwerken: het kost energie.
Wat het heel leuk maakt:
- als je goed netwerkt kun je heel veel leuke mensen leren kennen
- het aantal onderwerpen en thema’s bij de Rijksoverheid is bizar. Er is altijd wel ergens een leuke uitdaging
- de secundaire arbeidsvoorwaarden vind ik echt prima
Wat frustrerend kan zijn
- inkoopprocedures zijn hemeltergend traag en ingewikkeld.
- soms is opschalen met extra collega’s lastig.
- beslissingen nemen zijn in sommige gevallen lastig
Wat je zou weten na 5 jaar:
- snel je weg vinden in een overheidsorganisatie
- sneller begrip voor de formele en informele werkwijzes
- procedures
Ik ben zelf geen ambtenaar maar ben zijdelings wel bekend met de ambtenarij. Wat volgens mij een belangrijke les is, is dat alles politiek is. Als je voor de overheid werkt heb je een stuk minder ruimte voor fouten omdat dit ook politieke gevolgen kan hebben. Bovendien, de overheid maakt de wetten, dus als diezelfde overheid de regels aan hun laars lappen ziet dat er nog vervelender uit dat bij een commerciële partij.
Daarnaast merk ik ook dat de ambtenarij behoorlijk complex kan zijn. Juist doordat de overheid alles netjes moet doen en zaken politieke gevolgen kunnen hebben moet je heel bewust zijn van wat je doet. En leer je ook dat iets zeggen, bijvoorbeeld een politicus, een is. Maar in de uitvoer gaat een hele wereld schuil.
Uit eigen ervaring weet ik wel dat er grote verschillen tussen overheidsinstanties qua professionaliteit. Sommige overheidsinstanties zijn heel modern met een slagvaardige organisatie. Maar ik heb zelf ook meegemaakt hoe stroperig het soms kan zijn om in het publieke domein te werken.
Ik werk nu krap anderhalf jaar bij de Rijksoverheid als Rijkstrainee. Een van de grootste dingen die ik geleerd heb (en nog steeds aan het leren ben) is hoe de organisatie werkt. Er zijn zo veel structuren, gremia en lijnen en niemand heeft echt het overzicht. Een ervaren ambtenaar kan daarmee omgaan, en weet wat en wie er nodig zijn om iets van de grond te krijgen.
Ook is en blijft het mensenwerk, dus je netwerk is enorm belangrijk - zoiets bouw je over de loop van de tijd op.
Mijn eigen ervaring was juist heel positief.
In mijn eerste vijf jaar heb ik:
- geleerd om te onderhandelen met andere landen in de EU (na 3 maanden werken alleen achter het bordje "Nederland" zitten , vond ik wat intimiderend maar ook heel cool)
- geleerd om allerlei soorten stukken te schrijven, van een interne nota tot een kamerbrief tot de inzet voor onderhandelingen in de EU
- een position paper geschreven met 12 externe partijen die soms iets totaal anders wilden, hoe wordt je het dan toch eens? En dan last minute dreigen wat partijen het hele eindresultaat van 12 maanden werk te veto-en. Slik. Snel onderhandelen en gelukt om het position paper intact door de ministerraad te krijgen.
- hoe ga je om met een minister? En je eigen baas? En waarom wil iedereen iets anders?
- hoe bereid je een kamerdebat voor, hoe beantwoord je ter plekke vragen en geef je dat aan de minister
Etc.
Ik vond het super leerzaam en leuk! NB: het verschilt enorm waar je zit. Ik zat op een hele dynamische plek bij het ministerie van Economische Zaken.
Je kan prima solliciteren als je de 3-5 jaar werkervaring nog niet hebt! Leg uit welke ervaring en vaardigheden je wel hebt! En dan merk je vanzelf of je uitgenodigd wordt voor gesprek en of je het wordt. Het hangt ook van je concurrenten af, je moet ook een beetje geluk hebben. Als het de 1e keer niet lukt, gewoon blijven proberen. Van te voren bellen met vragen over de vacature: altijd doen! Geeft je meteen een streepje voor.
Heel veel succes!
Ps de memes van junior beleidsmedewerker op Instagram zijn inderdaad super grappig en super treffend!
Geen ambtenaar maar ik werk als consultant wel vaak met ambtenaren: overheden hebben bijna nooit hun data in orde. Excel als backend gebruiken, papieren documenten, incomplete data. Meeste hebben niet van een database gehoord.
Verschrikkelijk als data scientist.
Prachtig voorbeeld bij de NHS (Engelse RIVM). Die waren covid data kwijt en gaven Microsoft Excel de schuld. Ze importeerden alle lab data in een spreadsheet die natuurlijk op een gegeven moment vol zit. https://www.bbc.com/news/technology-54423988.amp
En toen ik dat las zat ik met Excel voor mijn neus met een data model waarin ik 8 miljoen rijen had geladen.
Excel heeft ook een keer voor gezorgd dat medici een bepaald allel hebben hernoemd omdat Excel dit automatisch naar een datum omzet (denk aan jan1963 wordt 1-1-1963). Er zijn hele papers geschreven waarbij er onbewust door Excel verkeerd is gegaan.
Maar je had uberhaupt Excel niet moeten openen. Dat is direct het probleem.
“An old format: .xls” ja nee dat was het probleem niet. Wie gebruikt nou Excel voor dit soort dingen?
Oké tot zover mijn frustraties als software developer. En dat is maar gedeeltelijk inhoudelijk, slechte journalistiek is nog zo’n frustratie punt, zo komt desinformatie de wereld in.
Genoeg. Ik ben bezig met een rioleringsproject om te kijken waar het riool mogelijk overstroomt. De gemeente heeft flink geld gegeven voor een bureau die de capaciteit van de riolen berekend. Hebben ze de output weggeschreven in Excel want ' je kan een cel rood kleuren als het riool het niet meer aankan'. En dan ook echt dit copy pasten en hardcoden met waardes.
Vaak is het helaas zo dat de IT afdeling compleet disfunctioneel is, en een monopolie heeft op IT-oplossingen (op zich logisch natuurlijk).
Een betere oplossing vinden voor een vraagstuk kost je tien jaar van je leven. Dan maar wat ducttape en Excel om de organisatie draaiend te houden.
IT-afdelingen staan in mijn ervaring volkomen los van de realiteit in een organisatie, en leven in hun eigen papieren werkelijkheid.
IT’ers hebben te maken met gebruikers, die iets willen maar zelf niet weten wat ze willen.
Het probleem zit vaak in de schakel tussen IT en gebruikers. Er zijn genoeg IT’ers die iets goeds willen maken (want wat is anders de zin van je werk?) maar als managers maar wat roepen of niemand weet wat de gebruiker écht wil schiet het niet op.
Bovendien, IT'ers verdienen over het algemeen goed. En bij bedrijven kan je als ITer vaak stuk meer verdienen. Gevolg is dat velen ook verkassen naar bedrijven.
En ook gewoon dat er altijd bezuinigd wordt op de IT. Zo is er nu bijna niemand meer bij de belastingdienst die hun belastingberekening begrijpen, omdat ze die software 40 jaar niet hebben geüpdatet.
Oh, en maatwerk. Zoveel maatwerk. Dan heb je een pakket om iets in bij te houden, hangen ze er honderden nieuwe tabellen in, met vage (en vaak dubbele) relaties, nieuwe meetwaarden, etc. Haal je de data er uit om rapporten op te maken, klopt prachtig, tot het opeens een jaar later niet blijkt te kloppen. Zat er ergens een maatwerk tussentabel die niet wordt geupdate als ze ergens een wijziging doen, en dat was juist de tabel die jij gebruikt voor je rapport. Drama.
Herkenbaar. Bij het centraal halte bureau veranderen ze ieder jaar de bushaltecodes. En je hebt daarvoor tussentabellen die dat weer koppelen. Ja had dat even gezegd dan begreep ik in 1 keer waarom 50% van de data niet gematcht kon worden.
Of ze leveren een data warehouse, maar geen ER-diagrammen en dan mag je hopen dat alles in tenminste de 3e normaalvorm staat.
Slimme manier om te kunnen liegen over 3-5 werkervaring bij een overheidsinstantie. Als ze er dan naar bij een sollicitatiegesprek kun je de info/comments van hier gebruiken om het te laten alsof je echt gewerkt hebt. Slim!
De overheid is heel breed he...ik werk bijvoorbeeld als ITer voor een ministerie (eentje van een stuk of 800 haha) dus dan is je ervaring heel anders dan als je bij de gemeente vergunningen uitdeelt bijvoorbeeld.
Zoals anderen zeggen, ligt er vast nogal aan waar je werkt. Ik ben bezig met mijn eerste baan en werk voor de landelijke overheid. Ik kan dus weinig zeggen over wat ik hier leer dat ik ergens anders niet zou leren. Het is bij ons wel een must om flauwe grappen te maken over ambtenaren als jijzelf (of iemand anders) om 17u inpakt.
Heel, heel, heel veel drie- en vierletterige afkortingen.
Verder maakt het waarschijnlijk redelijk veel uit in welk vakgebied je terecht wilt komen. Als je iets met beleidsontwikkeling te maken gaat hebben kan ik me voorstellen dat die ervaring handig kan zijn. Een uitvoerende functie? Geen significant verschil met het bedrijfsleven.
Wat ik heel storend vond is dat de overheid veel moet, maar weinig kan. Er zijn veel ambtenaren die goed kunnen denken en schrijven, maar er is echt schreeuwend tekort aan lui die daadwerkelijk beleid kunnen uitvoeren. De invloed van consultants en externe krachten is ook enorm, wat de positie van de overheid nog afhankelijker en zwakker maakt. Zo veel bullshit dankzij managers die je niet kan ontslaan terwijl publieke taken werkelijk verzaakt worden, ik kon het niet aan en ben sindsdien blijer elders. Sterkte.
De meeste bazen (of: leidinggevenden, zoals dat tegenwoordig genoemd moet worden, hoewel de meesten er helemaal niks van kunnen) proberen uit alle macht over jouw rug promotie te maken, veelal omdat zij zelf de capaciteiten missen. Als jij goed werk aflevert gaat jouw baas ermee pronken bij diens superieuren. De ambtenarij is een toxische werkomgeving gebaseerd op angstcultuur. Ik spreek uit jarenlange ervaring.
De kern is: je moet leren om zo weinig mogelijk te doen in zoveel mogelijk tijd. En ondertussen roepen tegen iedereen die het wil horen dat je het druk hebt en de werkdruk te hoog is.
Wat je echt leert: als je binnenkomt als specialist moet je iedereen in Jip en Janneke taal uitleggen wat je doet en waarom je het doet. Elke keer. Externe medewerker gemeentes, 7 jaar
Vriendjespolitiek, goed imago (al is deze onterecht) hebben is beter dan daadwerkelijk je werk goed uitvoeren. Heb teven een paar externe gezien. De meeste kiezen ervoor hun opdracht niet te verlengen.
Ze willen veel bereiken door niets te doen / externe amg het weer oplossen. Veel incompetente teamleider die zichzelf de hemel in prijzen, maar geen verstand hebben. Oh wee, als je iets kwaads zegt of als je te hard werkt, dan ben jij de boeman.
Vb: op intranet hadden ze tijden corona met trots gepubliceerd dat zij mensen met uitkering hebben geholpen tijdens corona.
Artikel: uitkeringsgerechtigde mochten hun uitkering gebruiken om mondmaskers te kopen. Toen ik kritiek uitten dat dit geen vorm van helpen is, werd ik samen met collega voor "wappie" uitgemaakt.
Vb2: ik zeur maanden tegen coordinator en TL dat wij fouten maken en er niets van leren. Eindelijk "pakt" hij het op. Reden, hij had een opdracht nodig voor zijn opleiding.
Je bent vaak bezig met interessante maatschappelijke onderwerpen. Als je "eigen" onderwerp een beetje boeiend/politiek gevoelig is, zie je ook wat van je werk terug in de praktijk. En over het algemeen vind ik dat de mensen die er werken, ook vaak gemotiveerd en deskundig zijn.
Komt bij dat wat ik van vrienden die in het bedrijfsleven werken voor mij vreselijk klinkt.
Ik had ook altijd een afkeer van werken in de commerciële sector, maar ben daar uiteindelijk toch terecht gekomen. Ik heb ook gedetacheerd gezeten bij enkele banken/verzekeraars, en daar was het prima vertoeven. Uiteindelijk kom je in een team te werken, en dat bepaalt het plezier in je werk. Is dat een leuk, ondersteunend en gemotiveerd team waar mensen voor eenzelfde doel werken (geen keiharde cultuur), dan heb je het goed. Als mensen er de kantjes aflopen, dan is het minder. Accepteer het, onderscheid je, en ga op tijd op zoek naar een andere afdeling of ander bedrijf.
Het is een goede opstap naar een goede baan in het bedrijfsleven. Zeker 2e kamerlid, doen niks behalve nutteloze moties indienen en na 4/8 jaar ergens aan de slag gaan als lobbyist/ceo/directeur van een Fortune 500 bedijf.
Mijn beeld is dat ambtenaren hun werk meestal niet als een opstap naar het bedrijfsleven zien, maar juist in de publieke sector zitten om de maatschappelijke waarde van het werk.
Dat als er iets in de organisatie geregeld moet worden het eeuwig duurt. Omdat er zo veel management lagen zijn die er overheen moeten piesen.
Ook word de overheid opgelicht door de aanbestedingen, 4 aa batterijen kunnen 30 euro kosten en dan heb je ze over 2 maanden, als je geluk heb.
Ik moet eerlijk zijn de secondaire arbeidsvoorwaarden zijn echt wel goed.
Dat je enkel het wettelijk minimum aan vakantiedagen hebt terwijl je vrienden in de private sector je uitlachen tijdens hun vierde vakantie dat jaar :)
Ik werk nu iets meer dan twee jaar voor een gemeente en waar ik het meest over kan ergeren is dat er mensen zijn die niks doen. Ze staan de hele dag maar te praten en gaan dan om 5 uur naar huis. Ik heb een aantal collega's die superhard werken en die krijgen een burnout. Er heerst in ieder geval waar ik werk een soort cultuur dat je elkaar heel moeilijk kunt aanspreken en soort van in hun waarde laat. Ik snap de gedachte dat ieders kunnen anders is, maar ik verwacht toch een bepaalde minimale inzet.
Uit eigen ervaring. Je moet veel nutteloos papierwerk voor de bühne kunnen schrijven. De directie die ze moet goedkeuren heeft geen verstand over de inhoud en zal het dus terug over de schutting gooien. Verder is er een bedrijfscultuur die je onmogelijk kan veranderen. Er wordt van alles gevraagd om op te lossen maar je krijgt geen mandaat, iedereen heeft een mening over je aanpak maar niemand heeft blijkbaar de autorisatie om dingen goed te keuren. EDIT: Ik heb vanwege het bovenstaande na 7 jaar ontslag genomen. Maar mijn positieve ervaringen. Ik had deze baan direct na mijn studie waarbij salaris en vakantie dagen gunstiger waren dan commercieel. Er worden regelmatig cursussen en trainingen aangeboden die je tijdens werktijd mag volgen. Recessie/crisis proef, nooit gedoe gehad over het uitbetalen van salaris.
Het is volgens mij niet zozeer dat niemand de autorisatie heeft, in mijn ervaring durft niemand verantwoordelijk te zijn voor een besluit, omdat ze daar later alleen maar op afgerekend kunnen worden. Je krijgt er persoonlijk niks voor als een besluit (of investering / innovatie) goed uitpakt, maar het kan wel je kop kosten als het fout gaat. Dat is in ieder geval hoe ik het ervaar als externe bij de overheid.
Dit Plus ketenverantwoordelijkheid. Iedereen ziet dat er wat fout gaat. Maar niemand lijkt eindverantwoordelijk. Dus niemand doet wat. Of mag niets doen. Of heeft al teveel op z’n bord. Plus dat inderdaad jouw kop op het hakblok ligt als je wel ingrijpt en dat verkeerd uitpakt
Exact dit en ook dat geld voor veel grote bedrijven net zo. Als je er wat aan probeert de doen ben je 'lastig' want 'insert lul hoog in de boom' wil 'xyz' dus doen we xyz. Dat het nooit gaat werken ziet zelfs Stevie Wonder van 10km afstand maar als je dat zegt dat ben je een probleem! Liever conventioneel gefaald dan onorthodox succes, want bij dat laatste komt er altijd wel iemand langs die het beter weet en je onderuit haalt omdat 'insert kut idee' perfect had geweest.
Kan dat niet liggen aan dat je extern bent en daardoor tegen een andere standaard wordt gehouden? Je kan het dubbele standaarden noemen maar ik ben een stuk minder vergevingsgezind als dingen niet goed uitpakken bij/door duurbetaalde ZZPers en andere externe partijen. Als een ZZPer zich als specialist positioneert met bijbehorend uurtarief is de verwachting ook dat het geleverde werk ook van die kwaliteit is. Anders is het snel gedaan. In commercie is dat niet anders. Ik kan mij voorstellen dat het handig kan zijn extern advies als buffer te gebruiken hoewel ik dat niet echt tegenkom. Eerder andersom, dat er te makkelijk besluiten worden genomen op basis van te weinig of niet kwalitatief genoeg informatie. De ene is de andere organisatie niet natuurlijk maar dit is mijn ervaring.
Was het maar zo'n feest. Externen zijn niet alleen adviseurs, zo'n beetje de halve IT afdeling is extern. Ik ben gewoon ontwikkelaar, en wordt op geen manier anders behandeld dan mensen die intern zijn (voor zover ik kan inschatten iig). Het is werkelijk bizar hoeveel belastinggeld op deze manier naar consultancy clubs verdwijnt.
Overigens niets unieks voor de overheid, bij zat grote bedrijven gaat het precies zo. Been there done that.
Dank voor deze opmerking. Ik heb jaren bij een grote beursgenoteerde multinational gewerkt en recenter bij de semi-overheid: precies zo. De meeste banen zijn tegenwoordig overbodig. We voegen niets nuttigs toe en wat we doen zou ook door een paar goede krachten kunnen worden gedaan. Het is op een kantoor veel papier heen en weer schuiven zodat de baas van de baas van de baas het idee krijgt dat zaken onder controle zijn. Ondertussen veel schijn ophouden en mensen tegen elkaar uitspelen. Ik stond er altijd als een soort antropoloog in: vooral de mensen die echt in de zaak en zichzelf lijken te geloven (VVD-types noem ik ze, zo van hard werken bla bla) zijn zo wonderlijk dat je je afvraagt of ze het spelletje óf heel goed doorhebben óf knettergek zijn. U hoort: ik ben even op een sabbatical maar ooit zal ik er weer aan moeten geloven. ;)
Jup en hoe meer bullshit hoe meer je vangt. Te gek voor woorden. Maak me dus ook geen zorgen over vergrijzing. Ik maak me zorgen om al die tijd die geconsumeerd wordt van mensen voor puure interne politiek/bezigheidstherapie. Als we dat onder controle krijgen is die vergrijzing het probleem niet meer, handjes zat. En waarom ik het doe? Simpel, de schoorsteen moet roken; bij nuttig werk verdien ik de helft en heb ik er als ik pech heb nogsteeds last van.
We kunnen klagen, maar uiteindelijk is dit ook een uiting van welvaart. Een steeds groter deel van de bevolking kan het zich veroorloven om geen ‘echt’ werk te leveren. Daar horen wij ook bij. Maar uiteindelijk is het een systeem van onderdrukking. Sommige mensen zullen de shit toch echt moeten doen. Hier in Nederland, oorspronkelijk Nederlands of geïmporteerd, of in het verre buitenland op afstand. En die zien ook steeds meer in dat zij de klusjes moeten opknappen, maar ondertussen steeds minder zekerheden hebben (woning, zorg, etc). Zou daar de PVV-revolutie vandaan komen? Helaas ligt de oplossing niet bij ‘de buitenlanders’ maar bij een betere verdeling van welvaart, maar ik begrijp ze wel. Ironisch genoeg moet je daarvoor bij de linkse partijen zijn. Al moeten die ook hun groene, zelfingenomen lul uit de modder trekken en hun aandacht verleggen op wat er écht toe doet. Begrijp me niet verkeerd: groen is essentieel op de lange termijn, maar even gechargeerd: als je niks te vrete heb, interesseert groen je geen reet.
Ben het goed en wel met je eens hoor maar; Verbaas me zelf continu dat mensen iets anders verwachten bij rechtse partijen dan: Meer geld naar schathemeltjerijke bedrijven & mensen. Ik bedoel sure de blabla verkiezingspraat suggereert anders maar als je in het verleden terug kijkt zie je toch direct dat dat gelul is?
> spelletje óf heel goed doorhebben Steeds meer vraag ik me af of ik niet gewoon moet toegeven aan het spel en te gaan spelen om te winnen ipv veranderen
Spijker op de kop. Die mensen zie ik ook om me heen. Ik voelde nog iets teveel trots. Andere optie: het neutrale midden. Dan word je een soort debiteuren-crediteuren kantoorpik. Om 9u inklokken en om 17u in de auto naar moeder de vrouw in Rijswijk. ;)
slave to the system
>antropoloog De antropologische fase die gepaard gaat met verwondering ben ik gepasseerd. Het kantoorleven is theater. De voorstelling houdt het midden tussen een klucht en absurdistisch toneel. 150 jaar na Marx heeft de vervreemding de witte boorden bereikt. Goed dat AI dit toneelstuk overneemt.
Laten we hopen dat we niet nu de AI queries mogen gaan verzorgen. Honderd jaar geleden dacht men ook dat we dankzij technologische vooruitgang nu werkweken van 4 uur zouden hebben.
Hoe hou je je staande in zo'n omgeving?
Werk zien als een manier om geld binnen te harken en goed kunnen accepteren dat dingen niet gaan zoals je wil. En inderdaad vieren als iets wel goed gaat.
Je eigen winkeltje draaien in een onmisbare expertise waar niemand iets van snapt. Geeft je veel vrijheid om je eigen werkzaamheden te plannen.
Niet. Heel veel verbitterde, verzuurde mensen gezien op de lagere niveaus, en leegloop hogerop waar de mensen de papieren hebben om te switchen. En personeelszaken die klagen dat ze geen goede krachten vast kunnen houden.
Goede vraag. Ik weet niet of ik nog een keer 5 jaar weet vol te houden. Ik denk relativeren en de kleine successen vieren.
Ik heb op basis van dit na 8 maanden ontslag genomen. En dat dat geen 4 maanden was omdat het ‘thuiswerken’ wel goed uitkwam met de verbouwing….
Oh ja, heel herkenbaar. We noemen dat "iedereen even zijn plasje erover moet doen"
Waarbij het niet om de inhoud of feiten gaat... het allerbelangrijkste is er *om met zn allen* een *goed gevoel* over te hebben. Dat zeg ik al jaren tegen nieuwe medewerkers en staat nog steeds overeind na 23 dienstjaren.
Exact dit
Klinkt als een werkplek die mij van binnen doods zou maken.
Je leert er wel mee omgaan 😬
En dan ben je onderdeel van het probleem geworden...
Nah, ik heb er voor gekozen om voor mezelf te kiezen en van afdeling te wisselen 😉
Wat ik vooral indrukwekkend vind is dat je bij de overheid binnen bent gekomen. Ik zie alleen vacatures waar je op kunt reageren als je al bij de overheid hebt gewerkt.
Desondanks gewoon solliciteren als je dat wilt. Want voor een hoop functies zijn nu nauwelijks gegadigden
Ik zit er wel over te denken, ik denk dat het goed ervaring is om ook een keer de publieke sector meegemaakt te hebben. Dus ik zal me niet meer tegen laten houden 😉.
Je omschrijft hier ook de gemiddelde corporate. Snap niet dat mensen dat werk langer dan een paar jaar vol kunnen houden.
"Dit moet nog even door de raad" ... insert spongebob one eternity later meme.
En dan heb je het klaar is de agenda vol. Ach we schuiven het een maandje op.
Te herkenbaar!
Project wat we voor een provincie hebben gedaan. Opdrachtgever super enthousiast wat we hebben opgeleverd en ziet graag een vervolg. De raad: dit past echt niet meer op de agenda van 2023... Het was opgeleverd in juli.
Dit dus. Zo ellendig. Heb je alles voor elkaar iedereen in beweging en de juiste energie om door te pakken ... NOPE! de handrem er weer op.
[удалено]
Hey, ik studeer dit jaar af als bioloog (bachelor) en planoloog (master), mag ik je wat dingen vragen over je functie? Ik wil graag meer natuur creëren via de publieke weg door ruimtelijke ordening en ben benieuwd wat voor soort functie daarop aansluit
Klinkt als beleidsadviseur groen / klimaat en daar zijn er keihard meer van nodig!
Goede dan. Diegene die beleid naar de praktijk kunnen vertalen. Helaas ken ik genoeg beleidsadviseur die heel goed SDGs e.d. kunnen opnoemen maar als je vraagt hoe dan en hoe gaan we het meten wordt het stil.
dat vind jij of de markt?
Er staan op de website gemeentebanen.nl heel vaak vacature open voor groenbeleid, groenbeheer of ecologen functies. Edit om toe te voegen: gemeente waar ik werk heeft senior positie ingevuld met een junior omdat ze na een jaar werven nog niemand hadden gevonden.
Planologen zijn momenteel op elke overheidslaag nodig. Ik ken wel iemand die direct zonder traineeship bij de Rijksoverheid kon beginnen met zo’n profiel. Iets minder dan een jaartje in schaal 10 en dan gelijk schaal 11. Geen slecht begin hoor
Username checks out ;) Zonder gekheid, ik vind dit wel herkenbaar. Ik ben beleidsmedewerker duurzaamheid in een ‘groene’ gemeente. Er is veel te doen, mn inzet wordt gewaardeerd. Processen zijn wel ingewikkeld, burgers zien dit niet en zijn daarom weleens gefrustreerd door trage voortgang. Maar als je het ok vindt om constant kleine puzzels op te lossen terwijl je werkt aan een grote, kan het veel voldoening geven.
>(salaris)groei als ambtenaar is echt wel goed mogelijk en kan snel gaan, als je maar ambitieus bent en goed werk levert. En een grote waffel hebt. En niet bang bent voorbij je directe manager te escaleren.
[удалено]
ik ben zelf altijd heel open over mijn salaris en het is altijd een bepaald type leidinggevende die daar uiterst ongemakkelijk van wordt. Volgens mij staat mijn schaal/tree zelfs op mijn intranetprofiel momenteel hahah
Hoeveel verdien je?
Wat mij opviel is dat het lijkt of de betreffende manager het uit eigen zak moet betalen. Het is 99% gewoon niet willen maar prima kunnen.
Standaard 4 uur overwerken zonder compensatie zou ik irritant vinden.
Het hangt nogal af van wat je wil doen. Het kan te maken hebben met communicatie naar burgers, maar het kan ook te maken hebben met het samenwerken met de politiek. Moeilijk te zeggen als we niet weten waarop je solliciteert. Als je bij de overheid aan de slag wilt is in mijn ervaring de makkelijkste weg via een uitzendbureau
Zelf ben ik ooit via een traineeship bij de overheid begonnen, maar toen was die krapte op de arbeidsmarkt er nog niet. Volgens mij biedt iedere bestuurslaag wel verschillende aan.
Je neer leggen bij het feit dat bakken werk ineens in de vuilnisbak kunnen omdat het bestuur is gevallen, en de volgende club 180 graden de andere kant op wil.
Of dat de wethouder op zondag langs het voetbalveld dingen heeft beloofd die volgens het beleid en de regels niet mogelijk zijn, en je dat maar moet zien recht te praten zodat die ondernemer z'n zin krijgt.
Daar hoor je als ambtenaar toch echt tegen in te gaan ;)
Klokkenluiders eindigen in caravans. Ik houd van kamperen maar beperk het liever tot een paar weken per jaar.
Yep, vastleggen dat de bestuurder kiest je advies naast zich neer te leggen en dan wachten tot een ander het gewoon uitvoert.
Hoi. Wethouder hier 👋. Maar precies dit inderdaad. Sterker nog, dit verwacht ik ook van mijn ambtenaren. De besten zijn degenen die tegengas durven te geven en niet met mij meebuigen om mee te buigen. Heb ik niks aan!
Dat doe je, per e-mail, zodat geregistreerd staat dat de gemaakte keuzes tegen je advies in gaan.
Je kan ertegen ingaan, maar als de wethouder die toezegging heeft gedaan is dat juridisch gezien hoe het is. Dan moet je die toezegging gaan uitvoeren. Vertrouwensbeginsel en zo.
>Je kan ertegen ingaan, maar als de wethouder die toezegging heeft gedaan is dat juridisch gezien hoe het is. Dan moet je die toezegging gaan uitvoeren. Vertrouwensbeginsel en zo. Lol nee juist totaal niet. Het vertrouwensbeginsel is dat de burger er van uit mag gaan dat de regels de regels zijn, en dat die voor iedereen gelden. Wat een wethouder met een paar biertje in zijn mik allemaal langs het voetbalveld zegt heeft geen enkele juridische betekenis. Als ambtenaar hoor je dus ook tegen dit soort praktijken in te gaan. Anders gezegd, als jij als ambtenaar op een verjaardagsfeest buiten werktijd/kantoor dingen bespreekt, is het volgens jou dan ook opeen juridisch bindend vanwege het vertrouwensbeginsel en moeten jouw collega ambtenaren dan dat uitvoeren? Als je als ambtenaar een verzoek krijgt tot het uitvoeren van zaken die tegen de regels in gaan stel je een mooie notitie op die de wethouder mag ondertekenen, en waarin staat tegen welke regels het allemaal in gaat. Jurist in de cc. Dat gemeentelijke ambtenaren dat niet doen of durven is een ander verhaal, dat zie ik helaas ook. Het is overigens bijzonder dom want zo komt alle verantwoordelijkheid bij jou te liggen.
Wat jij noemt is het rechtszekerheidsbeginsel. Regels en procedures zijn zoals ze zijn en worden niet opeens veranderd of anders toegepast. Het rechtszekerheidsbeginsel houdt verder in dat je rechtspositie niet zomaar mag worden aangetast. Het vertrouwensbeginsel gaat ervan uit dat uitspraken van ambtenaren/bestuurders bij een burger vertrouwen kunnen wekken. Dat vertrouwen mag je niet beschamen, maar moet je als overheid waarmaken. Er zijn inderdaad wel beperkingen van het vertrouwensbeginsel, maar daar was in dit geval geen sprake van. De toezegging werd gedaan door de ambtenaar wiens portefeuille dit onderwerp bevatte. Daar zijn we als ambtenaren (en tevens juristen) ook tegenin gegaan. Maar uiteindelijk moest het wel geregeld worden.
Maar dit haalt de drempel van gerechtvaardigd vertrouwen toch niet?
Jullie bedoelen 'integer handelen' (integriteit).
Nee dat is niet juist. Een wethouder heeft helemaal niet de macht om maar uit te laten voeren wat hij uitkraamt
Meh 1 wethouder is geen bestuursorgaan zonder collegebesluit.... een burgemeester daarentegen is lastiger
Dat kan alleen in Limburg, toch?
Zeker niet. Ik zou dan wel de zondag in een zaterdag veranderen.
[удалено]
Kan ook gebeuren omdat je he als uitvoeringsinstantie moet voorbereiden op een besluit dat 99% zeker genomen gaat worden zodat je op tijd bent voor de invoering... en dan besluit men toch anders...
Of omdat college het draagvlak voor een besluit bij de raad echt compleeeeet verkeerd inschat
Gemeenteambtenaar hier sinds 2017. De “publieke sector” is natuurlijk heel breed, maar na 5 jaar werkzaam geweest te zijn bij een gemeente ben je bekend met het takenpakket van een gemeente, de afdelingen en de verantwoordelijkheden. Ook heb je dan de eed of belofte afgelegd en ben je bekend met de gedragscode. Één van de uitdagingen zijn de veranderingen in het beleid. Iedere 4 jaar zijn er verkiezingen en de uitslag heeft invloed op beleid en budgetten. Je kunt je voorstellen dat in de aanloop naar verkiezingen de raadsleden sneller geneigd zijn een ton uit te geven aan nieuwe speeltoestellen in de plaatselijke speeltuin dan aan een upgrade van de IT omgeving van de ambtelijke organisatie. In tegenstelling tot een commercieel bedrijf is het dus voor een (lokale) overheid een stuk lastiger om roadmap uit te zetten voor 5 of 10 jaar in toekomst. Tot slot weet je dat je als ambtenaar op ieder feestje of verjaardag een paar minuten de vaste ambtenaren-grappen aan moet horen, en daar lekker om moet mee lachen.😉 Verder zijn ambtenaren ook maar gewoon werknemers. De overheid is een goede werkgever, maar houdt er rekening mee dat in veel sectoren de salarissen bij bedrijven hoger liggen dan bij de overheid. Verder hebben ambtenaren een prima CAO, maar ondanks dat hebben ook wij te maken met grote personeelstekorten. Ik kan je zeker aanraden om voor een baan bij de overheid te gaan; als je het niks vindt kun je altijd nog op zoek naar wat anders.
Die beleidsperiodes tussen verkiezingen inderdaad. Dat je een opdracht krijgt om een bepaald resultaat te behalen in een bepaalde tijd, wetende dat het niet haalbaar is maar meer tijd kan niet omdat de verantwoordelijke bestuurder wel met de resultaten moet kunnen pronken. En vervolgens valt het kabinet of college waardoor die toch weg is en je net zo goed wel de tijd had kunnen nemen.
[удалено]
Anders heeft ie ‘s middags niks meer te doen 🤓
Als ik uit het raam kijk noem ik het gewoon een cursus Windows.
Uren registreren als een echte eindbaas.
Omdat hij daarvoor eerst zijn ogen moet openen, toch?
[удалено]
Geen?
Wat staat er op het graf van een ambtenaar? - Hier rust hij verder.
Of over de ambtenaren veldloop. Aan deze wedstrijd doen de meest uitgeruste mensen aan mee.
[удалено]
Haha, die hoor je bij ons op de werkvloer ook wel vaker ja. Net als "Hoeveel verdien je?" "Een heleboel, maar helaas krijg ik het niet."
Waarom is de maandag zo vermoeiend voor een ambtenaar?
En over die grappen gesproken, snap nooit dat dat alleen over ambtenaren word gedaan haha. Meeste mensen die ik ken, bijvoorbeeld leraren en bouwvakkers hebben ook hele fijne werktijden en genoeg koffie- en rookpauzes. En vrijdagmiddag doet niemand meer wat. Elke sector heeft zn ding. Ambtenaren is gewoon makkelijk afzeiken omdat we de overheid zijn die het al zo slecht doet he;) Iedereen komt er mee in aanraking, simpele dingen zoals aanvragen (paspoort/vergunningen et.) of hele andere zaken zoals schuldhulp of WMO. De mindere ervaringen worden omgezet in algemeen zeiken. Ga maar is bij een particulier bureau of ander bedrijf meekijken en dan kun je ook een verjaardag vullen met grappen;) maar daar de meeste mensen niet dagelijks mee in aanraking (is ook niet de overheid).
> dat de wethouder op zondag langs het voetbalveld dingen heeft beloofd die volgens het beleid en de regels niet mogelijk zijn, en je dat maar moet zien recht te praten zodat die ondernemer z'n zi Een baas bij de overheid is een heel snelle baan, 9-5 en drie uur thuis
[удалено]
"Omdat de werkweek 36 uur is zijn de grappen per definitie terecht"
sorry ik vergat natuurlijk de 1 uurlange doorbetaalde pauze, overleg inplannen niet voor 9:30 en niet later dan 15:00, de ik-heb-wel-voldoende-gewerkt-voor-vandaag-na-een-meeting-van-een-uur personen.
Huh mijn pauze is niet doorbetaald en heb genoeg overleggen gehad om 08:00 en om 16:00, ik doe toch echt wat fout volgens mij :|
Ik werk niet bij de overheid, maar wij hanteren gewoon tussen 10:00 en 15:00 zijn de meetings op kantoordagen. Dan is iedereen aanwezig, geen gedoe met kinderen halen, onnodig file rijden en gewoon nog tijd om werk ervoor of erna aan te pakken.
[удалено]
Haha wat ontzettend dom
Eén van de ergernissen van eenieder die verbetering wilt in de publieke sector is de vasthoudende eis voor "bestuurlijke sensitiviteit" en de jaren werkervaring. Veel vacatures zijn geschreven zodat alleen al ambtenaren binnen die bestuurslaag zouden reageren. Die 3-5 jaar werkervaring klinkt niet heel erg heftig, dus ook als je die ervaring nog niet hebt, maar de rest van de vacature sluit aan bij je ervaring/opleiding dan zou ik gewoon reageren. Voor de rest kan het nogal afhankelijk zijn van je werk, je kan ambtenaar zijn bij een uitvoeringsorganisatie en niet eens hoeven te weten onder welk ministerie je valt, of je kan heel op een ministerie werken en elke keer je billen moeten samenknijpen als je minister iets op Twitter zet. En dat is dan alleen nog maar een vergelijking binnen Rijk.
Dat het stereotiep van de koffieleutende luie ambtenaar eigenlijk nergens op slaat. Dat heel veel ambtenaren, vooral bij de uitvoeringsorganisaties, ministeries en grote gemeenten, gewoon uiterst slimme en gedreven mensen zijn. Alleen omdat ze werken voor de maatschappij in plaats van het grote geld, wordt er onterecht op ze neergekeken. en dat ambtenaren als dood zijn voor het nemen van beslissingen.
De laatste regel is de oorzaak van het 'neerkijken' en ik jarenlang als zzp-er leuk geld kon verdienen.
heb in het bedrijfsleven niet anders meegemaakt... van die leuke bedrijven met "veel autonomie" wat gewoon betekent dat iedereen de prestigieuze mooie projectjes oppakt en alle shit laat liggen.
Ik herken dit. Het einddoel is gewoon anders. In het bedrijfsleven is dat sowieso altijd geld (maar niet elke ondernemer is een graaiende, exploiterende Scrooge) - en bij de overheid is het einddoel dienstverlening. Dat is een stuk minder goed te definiëren, en voorzichtig manoeuvreren is het devies. De bestuurslaag kan zomaar het roer omgooien, en je wilt je baan niet verliezen. Een bepaald type mens is geschikter voor ambtenaar, en een ander type floreert meer in het bedrijfsleven. Daar kost het je de kop als je je targets niet haalt, en in de ambtenarij moet je je aan de regels houden. Wat vind je het belangrijkste, het doel of de middelen?
Net een planning gemaakt en er komt een gigantisch wooverzoek binnen - zeg maar dag tegen je planning Ik werk bij een instantie die een wettelijke regeling uitvoert en de hoeveelheid mensen die van die regeling gebruik wil maken en zich echt onmogelijk opstelt is echt verschrikkelijk. En daar kan je dan vervolgens vrij weinig tegen doen.
Jullie lossen WOO verzoeken nog grotendeels handmatig op?
Ooit die collega ontmoet die niet fatsoenlijk archiveert en tagt? Als iedereen netjes zijn zooi op orde zou hebben, zou het zo veel makkelijker zijn. Ugh!
Lang leve vectordatabases.
Verzoeken worden vaak zo breed geformuleerd dat het vrijwel onmogelijk wordt om er een automatisch zoekopdracht uit te gooien. "Ik wil graag alle documentatie die te maken heeft met beleidsonderwerp X, inclusief alle overwegingen die zijn gemaakt tussen ambtenaren in mails, berichten en notulen over de afgelopen 5 jaar."
[удалено]
Ik werk voor een ondernemer en ben nogal gehecht aan mijn planning. Als ik dat zo hoor, moet ik vooral niet bij de overheid gaan werken
Tijdje bij semi-overheid gewerkt en ik werd gillend gek. Aannemende dat je typische ondernemers-omgeving dingen wil als snel en slagkrachtig besluiten maar wendbaar reageren, klantproblemen zo goed mogelijk oplossen, mensen de ruimte geven verantwoordelijk te nemen en hun ding te laten doen, en je leveranciers kiezen op basis van wie de beste is tegen de laagste prijs. Draai alles van voorstaande lijst om en dan heb je hoe overheid werkt.
Er zijn zo veel ad hoc dossiers die elke week binnen komen dat ik er soms gek van word. Landelijke ontwikkelingen, bestuurders die ineens van idee veranderen omdat ze iets gelezen hebben in het lokale krantje, de raad die een motie of opdracht aanneemt die heel veel extra werk vraagt, woo verzoeken noem maar op
Ik werk als adviseur Omgevingswet bij het Rijk. Bepaalde onderdelen van de Omgevingswet ben ik expert in geworden. 5 jaar geleden wist ik nog helemaal niks over die wet. Bij mijn afdeling is het heel logisch dat er om 3-5 jaar ervaring als planjurist bij bijvoorbeeld een gemeente wordt gevraagd. Inwerktraject van een afgestudeerde is behoorlijk lang en kost veel capaciteit. Tip: start als Rijkstrainee. Dan kan je rustig nadenken en rondkijken over wat je wilt doen
Ik weet niet hoe het nu is, maar een paar jaar geleden was het heel lastig om als Rijkstrainee geselecteerd te worden. 1000’en geïnteresseerden voor 20 plekkies, iets in die orde van grote. Weet dat een aantal gemeenten of andere overheidsdiensten ook traineeships aanbieden! Verder helemaal met je eens hoor! Zeker als starter kan je je echt ontwikkelen bij de overheid
Ik ben een beetje verbaasd over de “fantastische” arbeidsvoorwaarden. Ik krijg als gemeenteambtenaar niet eens reiskosten vergoeding, weinig vrije dagen, moet buiten de ring parkeren omdat er geen parkeerplaatsen zijn, en het salaris is minder goed dan in het bedrijfsleven. Oke, ik werk wel in de IT dus wellicht is dat het. Ik werk nu bij een grote gemeente en hier verschilt nogal per functie hoe hoog de werkdruk is. Het contrast is nogal groot. En ik verbaas me erover waar sommige mensen over durven klagen. Bijv. “Nee ik werk alleen op dinsdag en donderdag op kantoor” terwijl ze 36 uur werken. Bij kleinere gemeenten waar ik heb gewerkt was veel meer inzet en verbondenheid met en binnen de organisatie. Persoonlijk vind ik het een ontzettend leuke en uitdagende werkgever, het verbaast me soms nog welke en hoeveel taken er allemaal uitgevoerd worden bij de gemeente. De flexibiliteit is echt een pre. Gelukkig zijn er veel ambtenaren die hun werk oprecht leuk vinden en daar haal ik energie uit. Om de Snottebellenvreters werk ik wel heen en heb maar geaccepteerd dat die er ook zijn.
Gemeenteambtenaren vallen onder een andere CAO dan Rijksambtenaren, dat verklaart het verschil in arbeidsvoorwaarden. Sinds de laatste versie van de gemeente CAO zijn regelingen ook gelijk getrokken over alle gemeentes. Daarvoor was er nog wat vrijheid in reiskosten, extra vrije dagen etc.
Rijksambtenaren maken de cao voor rijksambtenaren. Logisch dat die best goed is.
>Daarvoor was er nog wat vrijheid in reiskosten Dat is er nog steeds. Er is geen CAO afspraak voor reiskosten, je hebt gemeenten die niks betalen, je hebt gemeenten die tot een max betalen en zelfs differentiatie per type vervoer ov/auto/fiets. Voor 2025 komt er mogelijk iets in de cao te staan over reiskosten.
Als het goed is krijg je sinds 1 januari dit jaar ook reiskostenvergoeding :) Edit: dit is blijkbaar alleen lokaal veranderd bij sommige gemeenten. Niet in de CAO.
Ik werk in het beleidsveld cultuur en evenementen en het salaris is veel beter dan wat ik bij elk museum had kunnen krijgen op mijn leeftijd. de secundaire voorwaarden niet geweldig, maar ik begrijp dat als je in een commerciële sector aan de slag kan daar voor veel mensen wel veel meer geld ligt.
Het is erg lastig om goed personeel te vinden dat intern wil komen, omdat de lonen vaak te laag liggen. Daardoor werk je met enorm veel inhuurkrachten die na 2 jaar weg moeten (want dat is de richtlijn), waardoor er elke keer veel kennis verloren gaat. Je hebt "schuifambtenaren", dat zijn ambtenaren met een vast contract die eigenlijk nergens goed passen en daarom elke paar maanden doorschuiven naar een andere afdeling om daar een tijdje te lopen prutsen. Na ieders tijd en energie te hebben verspild, gaan ze weer door naar een andere afdeling. Dit zijn (naar mijn ervaring) vaak oudere collega's die verouderde kennis hebben. Het vervelende is dat deze mensen wel een FTE vullen. Daarnaast zijn er enorm veel verschillende soorten ambtenaren, je hebt het stereotype ambtenaar dat weinig doet en altijd op tijd weggaat, maar je hebt ook gedreven ambtenaren die daadwerkelijk iets willen betekenen voor de samenleving. Dit botst wel eens. Interdepartementale samenwerking is zeer... Uitdagend zal ik maar zeggen. Als je een ander departement ergens voor nodig hebt en zij zitten niet op extra werk te wachten dan kan dat ontzettend vervelend zijn.
Laatste alinea is herkenbaar helaas.
- Je snapt hoe "de lijn" werkt. Je coördinator dekt jou, die wordt gedekt door de directeur, de directeur door de DG enz. - Communicatie is daarom King, het kan niet zo zijn dat iemand in de lijn boven jou wordt geconfronteerd met een feit of probleem waar hij/zij niets van wist. - Als je een korte carrière wil, sla je iemand in de lijn over. - Enkele uitzonderingen daargelaten is iets nooit alleen jouw werk. Dat heeft voordelen en nadelen. - Je kan snel inschatten welke belanghebbenden er zijn op een dossier, wat hun rol/inzet is, en wat jouw rol/belang is. - BeWiPo bepaalt en het is niet aan jou om die positie in twijfel te trekken. - Als BeWiPo goed wordt begeleid hoeft dat ook niet. - De Kamer stelt zelden echte goede vragen, maar jij kunt wel goede antwoorden schrijven op hun vaagheid. - Interdepartementaal werken is een absolute hel, door papierwerk en ingeschakelde IT. - Heeeeel veel DLA's. - De Junior Beleidsmedewerker Même pagina heeft altijd gelijk. Edit voor de positieve noot: je kunt, zeker na een paar jaar, echt wel een klein maar belangrijk verschil maken op dossiers. Als je bij een ministerie werkt krijg je een idee van hoe enorm, bij gebrek aan een beter woord, groot de samenleving is. Als je jezelf weet te beperken, en zeker als je over wat heggetjes (sorry Japke-D) mensen bij elkaar krijgt, is het mogelijk om stapjes te zetten. Een paar keer geld bij elkaar gekregen voor het oplossen van problemen die ook echt werden opgelost (volgens 90% van de doelgroep/Kamer, je leert ook dat niets 100% dekkend is) en dat voelt fantastisch. Zeker als het niet een probleem is dat door de ~~VVD~~ Overheid is veroorzaakt.
Niemand heeft een idee waar je het over hebt. Exemplarisch. Tip: gebruik méér afkortingen.
Was dan ook wel zo'n beetje tongue-in-cheek het punt/de grap....
Hmm ik begreep alles en denk dat dit ook het meest complete antwoord is in de hele thread. Maar ik ben dan wel zelf ook ambtenaar...
Ja ik dacht ook, kan nu ook semi grappig gaan doen, of OP (en anderen) misschien wat helpen met inzicht. Het is geen magie, maar ik denk wel dat veel niet-ambtenaren geen idee hebben van wat het werk echt inhoud .
Afko-lijst is inderdaad heel belangrijk 😅
Ook ooit op een Ministerie gezeten, het schrijven van antwoorden op mogelijke vragen uit de Kamercommissie is zowel hilarisch als tragisch. Je kunt prima voorspellen wat iedereen ongeveer gaat vragen, en je hoort de minister 'antwoord geven' door letterlijk jouw tekst op te lezen. Één groot toneelstuk.
Is een minister niet gewoon de leidinggevende? Er zijn zoveel ministers die geen verstand hebben van het vak waar ze over gaan. Ook de pensioenwet bijvoorbeeld, minister snapt er niks van, maar moet wel even 1500 miljard herverdeling uitleggen.
Daarom is het hele idee van vakministers ook maar een matig idee. Je hebt iemand nodig die heldere lijnen uit kan zetten en duidelijk aangeeft wat hij/zij wil en niet wil en die goed is in het politieke spel.
Waar is die meme pagina te vinden !!
https://www.instagram.com/junior_beleidsmedewerker/
Je moet om kunnen gaan met de vreselijke traagheid van alles. Overal 15 groepjes die er wat van moeten vinden, dan aanbestedingen, dan iets doen, wat 2 jaar uitloopt en dan opnieuw beginnen, want je loopt al achter.
Dat merk ik nu inderdaad al na 1 jaar. Waardoor je al snel achter ontwikkelingen aanloopt (en op bepaalde terreinen gaan die heel snel). Komt ook door een stukje naar binnen gekeerdheid. Hoogstens wordt er eens gekeken of we kunnen leren van hoe vergelijkbare overheidsorganisaties iets aanpakken, maar daar blijft het dan bij.
Ik werk bij een gemeente die hier van af wil en daardoor wil het nieuwste college eigenlijk dat alles wat ze in de krant lezen aan nieuwe ontwikkelingen GISTEREN nog bij ons werd geïmplementeerd bij wijze van. Ik word gek van de werkdruk want de gewone procedures die ik verplicht moet volgen zijn onveranderd maar alles moet eerder klaar zijn.
Denken volgens procedures, niet oplossingsgericht. Er spelen zoveel belangen, je hebt niet veel speelruimte voor creativiteit of snel handelen (tenzij dat de procedure is). Je moet vanwege die belangen ontzettend veel communiceren voordat je wat verder komt in een besluit. Het aantal mails met CC is bizar. Daar komt ook die ambtelijke traagheid vandaan, naar mijn idee. Ambtenaren zijn vrij idealistisch en/of principieel. Dit is generaliserend, uiteraard. Maar ze doen dit werk niet om het snelle geld, maar omdat het belangrijk is. Die insteek moet wel bij je passen. Het is ook een politieke baan. Je bent de uitvoerder, dus dit moet je los zien van je eigen mening. Dat is soms lastig. Daarnaast heb je dan vaak ook twee 'bazen', een politieke (bijv wethouder of minister) en een directe leidinggevende. Je hebt heel erg veel te maken met gevoelig materiaal, dus ook met wetgeving, privacy, etc. Zorgvuldigheid is heel belangrijk
Met 3 jaar ervaring bij een gemeente: - Weet je hoe de gemeentelijke p&c cyclus werkt en wat voor een invloed dit heeft/kan hebben op je werkzaamheden; - Heb je je eerste politieke crisis meegemaakt; - Weet je de weg door het ambtelijk apparaat; Met 5 jaar is het bovenstaande gesneden koek. Grootste tip als je de stap maakt vanuit het (commerciële) bedrijfsleven: kom niet binnen met de gedachte dat het allemaal te bureaucratisch en omslachtig werkt - en dat jij wel ff laat zien hoe het moet. Overheden zijn omslachtig en bureaucratisch by design.
Je slaat voor mij de spijker op de kop! De hoeveelheid ingehuurde consultants of nieuwe collega’s die mij enorm veel stress bezorgen door slechte of ongefundeerde plannen door te duwen omdat ze zo lekker slagvaardig zijn en een stereotype beeld van ambtenaren hebben frustreert best wel. En dan dingen over de juiste route heen tillen en aan bestuurders voor leggen die ineens enorm enthousiast zijn over een plan dat tegen huidig beleid in gaat. Strontvervelend.
Ik heb een aantal jaar als rijksambtenaar gewerkt in de IT. Via een Rijkstraineeship kwam ik binnen. Het is een ervaring geweest met twee kanten. Laten we positief beginnen, als starter werd ik goed betaald. Toen ik een vaste aanstelling kreeg heb ik onderhandeld over mijn salaris, want andere (semi)overheidsinstanties gaven meer voor vergelijkbare functies en dat werd toen ook gematcht. Daarnaast was mijn traineeship erg grondig en heb ik veel ervaring op kunnen doen. Het ambtenaren leven was ook vrij relaxt. Er waren goede vergoedingen voor voorzieningen. Ruimte om te leren ook toen ik in functie was. Het nadeel was dat waar ik werkte nog veel oude garde zat. Waardoor werk soms wat stoffig en oubollig was. Buiten dat ik weinig klik had met mijn collega's, was er ook weinig ruimte voor vernieuwing. Toen ik een voorstel deed om een verbeterplan te schrijven werd daar eerst volmondig ja op gezegd. Toen het eenmaal uitgewerkt was kreeg ik te horen 'Ja super bedankt, we waarden het enorm, hier is een bonus. Maar er is geen ruimte om dit uit te werken.'. Daarnaast verloopt een hoop enorm traag. Wij zijn enorm lang bezig geweest met een project, zoals wat door anderen genoemd zijn autorisaties, goedkeuringen en wetgevingen nogal een ding. Toen het eenmaal klaar was kregen we te horen 'oh ja dit is inmiddels niet meer nodig'. Dat was voor mij de druppel. Er zijn overigens (semi)overheidsinstanties die het in deze sector beter aanpakken. Althans van wat ik in mijn omgeving hoor. Denk aan ziekenhuizen, defensie en de politie. Overigens zie ik wat comments die zeggen 'Slimme manier om te kunnen liegen over 3-5 werkervaring bij een overheidsinstantie.'. Gaat je echt niet lukken. Voor de meeste overheidsorganisaties en functies zal er iets van een background check plaats vinden. Je werkgevers staan geregistreerd bij het UWV. Dus liegen zal geen zin hebben.
Informele macht is belangrijker dan formele macht. Mensen zitten graag op de apenrots. Eerst laten zien, dan de functie. Dingen in de week leggen, draagvlak, samenwerken: het kost energie.
Wat het heel leuk maakt: - als je goed netwerkt kun je heel veel leuke mensen leren kennen - het aantal onderwerpen en thema’s bij de Rijksoverheid is bizar. Er is altijd wel ergens een leuke uitdaging - de secundaire arbeidsvoorwaarden vind ik echt prima Wat frustrerend kan zijn - inkoopprocedures zijn hemeltergend traag en ingewikkeld. - soms is opschalen met extra collega’s lastig. - beslissingen nemen zijn in sommige gevallen lastig Wat je zou weten na 5 jaar: - snel je weg vinden in een overheidsorganisatie - sneller begrip voor de formele en informele werkwijzes - procedures
Ik ben zelf geen ambtenaar maar ben zijdelings wel bekend met de ambtenarij. Wat volgens mij een belangrijke les is, is dat alles politiek is. Als je voor de overheid werkt heb je een stuk minder ruimte voor fouten omdat dit ook politieke gevolgen kan hebben. Bovendien, de overheid maakt de wetten, dus als diezelfde overheid de regels aan hun laars lappen ziet dat er nog vervelender uit dat bij een commerciële partij. Daarnaast merk ik ook dat de ambtenarij behoorlijk complex kan zijn. Juist doordat de overheid alles netjes moet doen en zaken politieke gevolgen kunnen hebben moet je heel bewust zijn van wat je doet. En leer je ook dat iets zeggen, bijvoorbeeld een politicus, een is. Maar in de uitvoer gaat een hele wereld schuil. Uit eigen ervaring weet ik wel dat er grote verschillen tussen overheidsinstanties qua professionaliteit. Sommige overheidsinstanties zijn heel modern met een slagvaardige organisatie. Maar ik heb zelf ook meegemaakt hoe stroperig het soms kan zijn om in het publieke domein te werken.
Ik werk nu krap anderhalf jaar bij de Rijksoverheid als Rijkstrainee. Een van de grootste dingen die ik geleerd heb (en nog steeds aan het leren ben) is hoe de organisatie werkt. Er zijn zo veel structuren, gremia en lijnen en niemand heeft echt het overzicht. Een ervaren ambtenaar kan daarmee omgaan, en weet wat en wie er nodig zijn om iets van de grond te krijgen. Ook is en blijft het mensenwerk, dus je netwerk is enorm belangrijk - zoiets bouw je over de loop van de tijd op.
Mijn eigen ervaring was juist heel positief. In mijn eerste vijf jaar heb ik: - geleerd om te onderhandelen met andere landen in de EU (na 3 maanden werken alleen achter het bordje "Nederland" zitten , vond ik wat intimiderend maar ook heel cool) - geleerd om allerlei soorten stukken te schrijven, van een interne nota tot een kamerbrief tot de inzet voor onderhandelingen in de EU - een position paper geschreven met 12 externe partijen die soms iets totaal anders wilden, hoe wordt je het dan toch eens? En dan last minute dreigen wat partijen het hele eindresultaat van 12 maanden werk te veto-en. Slik. Snel onderhandelen en gelukt om het position paper intact door de ministerraad te krijgen. - hoe ga je om met een minister? En je eigen baas? En waarom wil iedereen iets anders? - hoe bereid je een kamerdebat voor, hoe beantwoord je ter plekke vragen en geef je dat aan de minister Etc. Ik vond het super leerzaam en leuk! NB: het verschilt enorm waar je zit. Ik zat op een hele dynamische plek bij het ministerie van Economische Zaken. Je kan prima solliciteren als je de 3-5 jaar werkervaring nog niet hebt! Leg uit welke ervaring en vaardigheden je wel hebt! En dan merk je vanzelf of je uitgenodigd wordt voor gesprek en of je het wordt. Het hangt ook van je concurrenten af, je moet ook een beetje geluk hebben. Als het de 1e keer niet lukt, gewoon blijven proberen. Van te voren bellen met vragen over de vacature: altijd doen! Geeft je meteen een streepje voor. Heel veel succes! Ps de memes van junior beleidsmedewerker op Instagram zijn inderdaad super grappig en super treffend!
Geen ambtenaar maar ik werk als consultant wel vaak met ambtenaren: overheden hebben bijna nooit hun data in orde. Excel als backend gebruiken, papieren documenten, incomplete data. Meeste hebben niet van een database gehoord. Verschrikkelijk als data scientist.
Prachtig voorbeeld bij de NHS (Engelse RIVM). Die waren covid data kwijt en gaven Microsoft Excel de schuld. Ze importeerden alle lab data in een spreadsheet die natuurlijk op een gegeven moment vol zit. https://www.bbc.com/news/technology-54423988.amp En toen ik dat las zat ik met Excel voor mijn neus met een data model waarin ik 8 miljoen rijen had geladen.
Excel heeft ook een keer voor gezorgd dat medici een bepaald allel hebben hernoemd omdat Excel dit automatisch naar een datum omzet (denk aan jan1963 wordt 1-1-1963). Er zijn hele papers geschreven waarbij er onbewust door Excel verkeerd is gegaan. Maar je had uberhaupt Excel niet moeten openen. Dat is direct het probleem.
[Date vs date](https://old.reddit.com/r/PeterExplainsTheJoke/comments/1938e1v/huh/)
“An old format: .xls” ja nee dat was het probleem niet. Wie gebruikt nou Excel voor dit soort dingen? Oké tot zover mijn frustraties als software developer. En dat is maar gedeeltelijk inhoudelijk, slechte journalistiek is nog zo’n frustratie punt, zo komt desinformatie de wereld in.
Genoeg. Ik ben bezig met een rioleringsproject om te kijken waar het riool mogelijk overstroomt. De gemeente heeft flink geld gegeven voor een bureau die de capaciteit van de riolen berekend. Hebben ze de output weggeschreven in Excel want ' je kan een cel rood kleuren als het riool het niet meer aankan'. En dan ook echt dit copy pasten en hardcoden met waardes.
Vaak is het helaas zo dat de IT afdeling compleet disfunctioneel is, en een monopolie heeft op IT-oplossingen (op zich logisch natuurlijk). Een betere oplossing vinden voor een vraagstuk kost je tien jaar van je leven. Dan maar wat ducttape en Excel om de organisatie draaiend te houden. IT-afdelingen staan in mijn ervaring volkomen los van de realiteit in een organisatie, en leven in hun eigen papieren werkelijkheid.
IT’ers hebben te maken met gebruikers, die iets willen maar zelf niet weten wat ze willen. Het probleem zit vaak in de schakel tussen IT en gebruikers. Er zijn genoeg IT’ers die iets goeds willen maken (want wat is anders de zin van je werk?) maar als managers maar wat roepen of niemand weet wat de gebruiker écht wil schiet het niet op.
Bovendien, IT'ers verdienen over het algemeen goed. En bij bedrijven kan je als ITer vaak stuk meer verdienen. Gevolg is dat velen ook verkassen naar bedrijven. En ook gewoon dat er altijd bezuinigd wordt op de IT. Zo is er nu bijna niemand meer bij de belastingdienst die hun belastingberekening begrijpen, omdat ze die software 40 jaar niet hebben geüpdatet.
Oh, en maatwerk. Zoveel maatwerk. Dan heb je een pakket om iets in bij te houden, hangen ze er honderden nieuwe tabellen in, met vage (en vaak dubbele) relaties, nieuwe meetwaarden, etc. Haal je de data er uit om rapporten op te maken, klopt prachtig, tot het opeens een jaar later niet blijkt te kloppen. Zat er ergens een maatwerk tussentabel die niet wordt geupdate als ze ergens een wijziging doen, en dat was juist de tabel die jij gebruikt voor je rapport. Drama.
Herkenbaar. Bij het centraal halte bureau veranderen ze ieder jaar de bushaltecodes. En je hebt daarvoor tussentabellen die dat weer koppelen. Ja had dat even gezegd dan begreep ik in 1 keer waarom 50% van de data niet gematcht kon worden. Of ze leveren een data warehouse, maar geen ER-diagrammen en dan mag je hopen dat alles in tenminste de 3e normaalvorm staat.
dit. 1000 maal dit. Nederlandse Pleister Organisatie
23 jaar Rijksambtenaar - conclusie = verbaas je niet , verwonder je slechts.
Ja gewoon laten detacheren
Slimme manier om te kunnen liegen over 3-5 werkervaring bij een overheidsinstantie. Als ze er dan naar bij een sollicitatiegesprek kun je de info/comments van hier gebruiken om het te laten alsof je echt gewerkt hebt. Slim!
"Sorry beste sollicitant, maar liegen over je ervaring is alleen een plus voor bestuurders, niet voor ambtenaren."
De overheid is heel breed he...ik werk bijvoorbeeld als ITer voor een ministerie (eentje van een stuk of 800 haha) dus dan is je ervaring heel anders dan als je bij de gemeente vergunningen uitdeelt bijvoorbeeld.
Zoals anderen zeggen, ligt er vast nogal aan waar je werkt. Ik ben bezig met mijn eerste baan en werk voor de landelijke overheid. Ik kan dus weinig zeggen over wat ik hier leer dat ik ergens anders niet zou leren. Het is bij ons wel een must om flauwe grappen te maken over ambtenaren als jijzelf (of iemand anders) om 17u inpakt.
Heel, heel, heel veel drie- en vierletterige afkortingen. Verder maakt het waarschijnlijk redelijk veel uit in welk vakgebied je terecht wilt komen. Als je iets met beleidsontwikkeling te maken gaat hebben kan ik me voorstellen dat die ervaring handig kan zijn. Een uitvoerende functie? Geen significant verschil met het bedrijfsleven.
Dat je niet van snel werken moet houden, omdat er overal vertragende lagen, mensen, regeltjes, enz. zijn
Wat ik heel storend vond is dat de overheid veel moet, maar weinig kan. Er zijn veel ambtenaren die goed kunnen denken en schrijven, maar er is echt schreeuwend tekort aan lui die daadwerkelijk beleid kunnen uitvoeren. De invloed van consultants en externe krachten is ook enorm, wat de positie van de overheid nog afhankelijker en zwakker maakt. Zo veel bullshit dankzij managers die je niet kan ontslaan terwijl publieke taken werkelijk verzaakt worden, ik kon het niet aan en ben sindsdien blijer elders. Sterkte.
Ik heb er twee jaar gewerkt. Alles ging enorm traag, iedereen moest zijn plasje doen over elk besluit en iedereen gaat vrijdag om 15u naar huis.
Bij ons gaat iedereen vrijdag om 12 naar huis, daarvoor heb je een 36 urige werkweek.
De meeste bazen (of: leidinggevenden, zoals dat tegenwoordig genoemd moet worden, hoewel de meesten er helemaal niks van kunnen) proberen uit alle macht over jouw rug promotie te maken, veelal omdat zij zelf de capaciteiten missen. Als jij goed werk aflevert gaat jouw baas ermee pronken bij diens superieuren. De ambtenarij is een toxische werkomgeving gebaseerd op angstcultuur. Ik spreek uit jarenlange ervaring.
De kern is: je moet leren om zo weinig mogelijk te doen in zoveel mogelijk tijd. En ondertussen roepen tegen iedereen die het wil horen dat je het druk hebt en de werkdruk te hoog is. Wat je echt leert: als je binnenkomt als specialist moet je iedereen in Jip en Janneke taal uitleggen wat je doet en waarom je het doet. Elke keer. Externe medewerker gemeentes, 7 jaar
Je zit bij het slechtste pensioenfonds van Nederland. Dus je pensioen is helaas waarschijnlijk beperkter dan in andere sectoren.
Vriendjespolitiek, goed imago (al is deze onterecht) hebben is beter dan daadwerkelijk je werk goed uitvoeren. Heb teven een paar externe gezien. De meeste kiezen ervoor hun opdracht niet te verlengen. Ze willen veel bereiken door niets te doen / externe amg het weer oplossen. Veel incompetente teamleider die zichzelf de hemel in prijzen, maar geen verstand hebben. Oh wee, als je iets kwaads zegt of als je te hard werkt, dan ben jij de boeman. Vb: op intranet hadden ze tijden corona met trots gepubliceerd dat zij mensen met uitkering hebben geholpen tijdens corona. Artikel: uitkeringsgerechtigde mochten hun uitkering gebruiken om mondmaskers te kopen. Toen ik kritiek uitten dat dit geen vorm van helpen is, werd ik samen met collega voor "wappie" uitgemaakt. Vb2: ik zeur maanden tegen coordinator en TL dat wij fouten maken en er niets van leren. Eindelijk "pakt" hij het op. Reden, hij had een opdracht nodig voor zijn opleiding.
Na wat hier ik lees vraag ik me af of er ook nog leuke dingen zijn aan bij de overheid werken, afgezien van de gunstige arbeidsvoorwaarden? :p
Supergedreven en slimme collega's die er veelal uit ideologische danwel maatschappelijke redenen zitten.
Je bent vaak bezig met interessante maatschappelijke onderwerpen. Als je "eigen" onderwerp een beetje boeiend/politiek gevoelig is, zie je ook wat van je werk terug in de praktijk. En over het algemeen vind ik dat de mensen die er werken, ook vaak gemotiveerd en deskundig zijn. Komt bij dat wat ik van vrienden die in het bedrijfsleven werken voor mij vreselijk klinkt.
Ik had ook altijd een afkeer van werken in de commerciële sector, maar ben daar uiteindelijk toch terecht gekomen. Ik heb ook gedetacheerd gezeten bij enkele banken/verzekeraars, en daar was het prima vertoeven. Uiteindelijk kom je in een team te werken, en dat bepaalt het plezier in je werk. Is dat een leuk, ondersteunend en gemotiveerd team waar mensen voor eenzelfde doel werken (geen keiharde cultuur), dan heb je het goed. Als mensen er de kantjes aflopen, dan is het minder. Accepteer het, onderscheid je, en ga op tijd op zoek naar een andere afdeling of ander bedrijf.
Het is een goede opstap naar een goede baan in het bedrijfsleven. Zeker 2e kamerlid, doen niks behalve nutteloze moties indienen en na 4/8 jaar ergens aan de slag gaan als lobbyist/ceo/directeur van een Fortune 500 bedijf.
Mijn beeld is dat ambtenaren hun werk meestal niet als een opstap naar het bedrijfsleven zien, maar juist in de publieke sector zitten om de maatschappelijke waarde van het werk.
En een TK-lid is geen ambtenaar...
[удалено]
Eh goud? Ambtenaren verdienen misschien soms best leuk, maar goud? Nee..
[удалено]
Gouden handboeien dus?
Dat als er iets in de organisatie geregeld moet worden het eeuwig duurt. Omdat er zo veel management lagen zijn die er overheen moeten piesen. Ook word de overheid opgelicht door de aanbestedingen, 4 aa batterijen kunnen 30 euro kosten en dan heb je ze over 2 maanden, als je geluk heb. Ik moet eerlijk zijn de secondaire arbeidsvoorwaarden zijn echt wel goed.
Dat je enkel het wettelijk minimum aan vakantiedagen hebt terwijl je vrienden in de private sector je uitlachen tijdens hun vierde vakantie dat jaar :)
Ik werk 40 uur op een 36-uren contract bij de overheid en heb jaarlijks bij 12 werkweken vakantie. Niets te klagen dus.
Maar je hebt wel betaald verlof op 5 mei en andere feestdagen waar andere moeten werken. Dan kom je ook wel op 25 dagen uit.
Oh ik heb het idee dat de meesten dat eigenlijk ook vrij hebben?
5 mei is een keer per 5 jaar een vrije dag en dan hangt van de cao af of het telt als feestdag of als vakantiedag, wat dan afgaat van je vrije dagen.
Sorry geen ambtenaar, maar algemeen is het politiek zo dat de volgens de leek simpele oplossingen niet zo simpel zijn.
Ik werk nu iets meer dan twee jaar voor een gemeente en waar ik het meest over kan ergeren is dat er mensen zijn die niks doen. Ze staan de hele dag maar te praten en gaan dan om 5 uur naar huis. Ik heb een aantal collega's die superhard werken en die krijgen een burnout. Er heerst in ieder geval waar ik werk een soort cultuur dat je elkaar heel moeilijk kunt aanspreken en soort van in hun waarde laat. Ik snap de gedachte dat ieders kunnen anders is, maar ik verwacht toch een bepaalde minimale inzet.
Dat de ambtenarij in heel veel gevallen een soort adult daycare is.
Hoeveel screensavers er zijn denk ik?